Η αλήθεια είναι ότι βλέποντας τα πρωτοσέλιδα του φιλολυμπιακού Τύπου την Τρίτη (17/6) το πρωί, εξεπλάγην… Για την ακρίβεια θυμήθηκα το παλιό, καλό, λαϊκό ρητό "Έλα μ...ί στον τόπο σου!". Και στα 38 μου, πιστέψτε με, δεν είναι πια πολλά τα πράγματα που μπορούν να με εκπλήξουν. Το ότι… ολόκληρος Ολυμπιακός (εκτός και αν οι εφημερίδες ξαφνικά ερωτεύτηκαν τον Χαλβατζάκη) πανηγύρισε σαν πρωτάθλημα την επανεκλογή του νυν προέδρου του ΕΣΑΚΕ, προσωπικά το θεωρώ κατάντια. Τόσο απλά.
Ειδικά σε μια χρονιά που δεν σήκωσες ούτε κούπα του καφέ, που έχασες το πρωτάθλημα με break στο break και τους δύο εγχώριους τίτλους από δύο διαφορετικούς προπονητές… Εκτός κι αν αυτός είναι τελικά ο λόγος των ξέφρενων πανηγυρισμών. Η στέρηση ή στη χειρότερη το αίσθημα κατωτερότητας έναντι του Παναθηναϊκού. Αν είναι έτσι πάω πάσο.
Με τα ψυχολογικά του άλλου δεν μπορείς και δεν πρέπει να παίζεις. Για να τελειώνουμε: Το μόνο που μπορεί να καταφέρει ο Ολυμπιακός αποθεώνοντας τον Χαλβατζάκη είναι να τον… κάψει. Αν και πιστεύω ότι ο πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ, μόνο χαζός δεν είναι για να πέσει θύμα των απωθημένων του Ολυμπιακού. Οπότε τζάμπα τα πρωτοσέλιδα.
Στο φινάλε, ο Παναθηναϊκός έχει πάρει κούπες από τα χέρια όλων των προέδρων του ΕΣΑΚΕ. Μέχρι και από τον Θόδωρο Καρατζά, που πιο… φιλολυμπιακός πεθαίνεις.
Πηγή
