Ο τεχνικός της ομάδας της Τοσκάνης, μιλώντας στην «Corriere dello Sport», αναφέρθηκε στην αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό, στα ατού και μειονεκτήματα των παικτών του, καθώς και στο αγωνιστικό προφίλ του «τριφυλλιού».
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο προπονητής των Σιενέζων:
Κόουτς, τι σημαίνει το Final 4 της Ευρωλίγκας;
«Είναι κάτι εξαιρετικό, μια μαγική στιγμή. Μεγάλα κεφάλαια, μεγάλα κλαμπ. Κάτι ιδιαίτερο πέρα από το μπάσκετ, όχι μόνο για την καριέρα, αλλά και για τη ζωή».
Ποιες οι διαφορές με τη Μαδρίτη το 2008;
«Και τότε βρισκόμασταν στο ξεκίνημα ενός κύκλου. Όλοι πρωτάρηδες, είχαμε προβλήματα τραυματισμών. Αυτή τη φορά, όμως, προκριθήκαμε μετά από μια σκληρή σειρά στα play-off με τον Ολυμπιακό».
Προσωπικά συναισθήματα;
«Μια διαφορετικού τύπου αυτογνωσία. Πριν τρία χρόνια είχα την επιθυμία να σταθώ, να αντιπαρατεθώ με την Ευρώπη. Τώρα έχω τέσσερα χρόνια εμπειρίας».
Και οι πρώτες δύο σε ρόλο βοηθού;
«Το 2003 και το 2004 υπήρχε μια διαφορετική κατάσταση στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ, παίξαμε με δύο Ιταλικές ομάδες στους ημιτελικούς. Τον πρώτο χρόνο με τον Αταμάν έπρεπε να κάνουμε την υπέρβαση κόντρα σε μια Τρεβίζο, που κυριαρχούσε. Τον επόμενο χρόνο με τον Ρεκαλκάτι αντιμετωπίσαμε την Φορτιτούντο σε μια αναμέτρηση που είχε χαρακτήρα προοιμίου του τελικού του πρωταθλήματος, όπως κι έγινε στη συνέχεια. Το φαβορί ήταν η Μακάμπι».
Τρεις ήττες διαφορετικές;
«Θεωρητικά ο ημιτελικός είναι το πιο σκληρό ματς. Αν πάει στον πόντο, όλα κρίνονται στη λεπτομέρεια. Ποιος ξέρει; Αυτή τη φορά μπορεί να αλλάξει η τύχη».
Πώς είναι η ομάδα;
«Καλά, σε σχέση με όλα όσα περάσαμε. Αλλά καλά ήμασταν και πριν χάσουμε με 48 πόντους από τον Ολυμπιακό στον πρώτο προημιτελικό».
Τι μετρά σε ένα παιχνίδι νοκ άουτ;
«Σε αυτά τα ματς το σημαντικό είναι να μην παρασυρθείς από το συναίσθημα. Είναι ματς μπροστά σε όλους τους ειδικούς και τα σημαίνοντα πρόσωπα σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερο. Μοναδικό».
Ποιο είναι το δυνατό σημείο της Σιένα;
«Η ικανότητα να βρίσκει πάντα τον τρόπο για να καταφέρει κάτι σημαντικό. Έτσι γίνεται από την αρχή της σεζόν, τόσο μέσα σε ένα παιχνίδι, όσο και στη διάρκεια. Δεν υπάρχει παίκτης που δεν είναι σημαντικός για μας».
Και ποιο το πιο ανησυχητικό;
«Το έχουμε ήδη δείξει. Αν πάθουμε πνευματικό black-out, δεν διαθέτουμε το καθαρό ταλέντο για να βγούμε από τη δύσκολη θέση με μια ενέργεια που θα μας κρατήσει στη ζωή».
Πως είναι ο Παναθηναϊκός;
«Ξεκάθαρες ιδέες, ταυτότητα, σημεία αναφοράς, επιθετική σιγουριά, εμπιστοσύνη. Σε σχέση με άλλα χρόνια, όπου η αρχηγία ήταν μπερδεμένη υπόθεση, τώρα οι ιεραρχίες είναι ξεκάθαρες».
Από πλευράς τακτικής;
«Σχετικά με το ξεκίνημα της σεζόν, όταν το παιχνίδι ήταν πιο περιφερειακό, επιτίθενται περισσότερο μέσα στη ρακέτα με όλους τους παίκτες ικανούς να παίξουν post up. Επίσης, υπάρχουν τα κεντρικά pick and roll μεταξύ Διαμαντίδη και Μπατίστ και, όπως πάντα, οι άμυνες του Ομπράντοβιτς με δραστικές επιλογές».
Υπήρξε στιγμή που κατάλαβες πως η Σιένα είναι σε αυτό το επίπεδο;
«Δύο. Στην αρχή της Ευρωλίγκας, όταν ακόμα αναρωτιόμασταν κι εμείς οι ίδιοι ποιοι ήμασταν, κερδίσαμε στο Σολέ και στο Βίλνιους ενώ ήμασταν πίσω στο σκορ. Αυτές οι νίκες σε κάνουν ομάδα, σε κάνουν να νιώθεις συμπαγής, αν και χρειάζεται ακόμα δουλειά».
Η δεύτερη στιγμή;
«Στο Βελιγράδι. Παίζαμε χωρίς τον ΜακΚάλεμπ, ο οποίος πριν τραυματιστεί ήταν μέσα στους πρώτους σκόρερ της Ευρωλίγκας και χωρίς τον Λαβρίνοβιτς, τον άλλον παίκτη μας που μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στις αντίπαλες άμυνες. Προερχόμασταν από δύο ήττες στο Top16 και είχαμε μπροστά μας το Κύπελλο Ιταλίας. Η αντίδρασή μας μέσω ενός νέου σχήματος και η νίκη που χρειαζόταν κότσια, μας έδωσε την πεποίθηση πως θα φτάναμε μέχρι τέλους».
Ο ΜακΚάλεμπ είναι έτοιμος;
«Είναι σε διαδικασία επαναφοράς και ήδη κάποιες από τις αγαπημένες του ενέργειες τις καταφέρνει και πάλι. Δεν βρίσκεται ακόμα στο ρυθμό της υπόλοιπης ομάδας».
Πόσο αλλάξατε;
«Με τον Ζήση, παίκτη που λατρεύω, αλλάξαμε σύστημα, όπως είδατε και με τον Ολυμπιακό. Ο ΜακΚάλεμπ θα μας χρειαστεί ως προσθήκη για να μας δώσει κάτι ξεχωριστό, αν το πλάνο που έχουμε ετοιμάσει πάει στα σκουπίδια».
Υπάρχει κάτι που δεν έχει ακόμα ειπωθεί για τη Σιένα;
«Κάμποσα πράγματα, αλλά θα τα πω άλλη στιγμή, όταν δεν θα υπάρχει τέτοια φόρτιση».
Προλήψεις;
«Καμιά».
