Ο Νικόλας Φλωράτος γράφει στο Newspao.gr για τον "τελευταίο δικτάτορα", Ντούσκο Ιβάνοβιτς, ο οποίος θα αναλάβει το "τιμόνι" του Παναθηναϊκού στο δρόμο προς το 7ο.
Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς είναι από τους προπονητές οι οποίοι μόνο αδιάφοροι δεν περνούν. Οι παίκτες που έχει προπονήσει κατά καιρούς θα τον θυμούνται για πάντα, καθώς ή θα τον μισούν ή θα τον λατρεύουν. Ο λόγος προφανής. Τα χαρακτηριστικά που θέλει να περάσει ο Μαυροβούνιος κόουτς στις ομάδες που προπονεί είναι νόμοι... απαράβατοι και ουδείς, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο... "τροχό της αμάξης", δεν μπορεί να αντιμιλήσει.
Ο Ιβάνοβιτς λατρεύει τη λεπτομέρεια και δουλεύει πάνω σε αυτή. Ασταμάτητα. Αν κάποιος από τους παίκτες του κάνει το λάθος να χάσει τη συγκέντρωση του (είτε την ώρα που μιλά ο κόουτς, είτε την ώρα που οι παίκτες εκτελούν αυτά που έχει πει), θα γίνει αντιληπτός και θα... αποβληθεί (θα τον στείλει στα αποδυτήρια). Στη Βιτόρια είχε δημιουργήσει κάποια "μοναδικά" όπως τα χαρακτηρίζουν οι Βάσκοι, ρεκόρ. Για παράδειγμα, αυτό των περισσότερων εξουθενωμένων παικτών, έπειτα από προετοιμασία. Η κάθε ημέρα περιλάμβανε τρεις προπονήσεις, με τους παίκτες να 'χουν χρόνο μόνο για αυτές, για φαγητό και για ύπνο. Το ρεπό ήταν άγνωστη λέξη, ενώ καθημερινά οι παίκτες... όργωναν το βουνό Θαλντιάραν.
Ο Μαυροβούνιος, επίσης, προτιμά τους... "εργάτες" από τις "βεντέτες". Προτιμά τους Ευρωπαίους από τους Αμερικάνους, ενώ στις ομάδες του δεν ξεχωρίζει τους "σταρ" από τους υπόλοιπους. Η αντιμετώπιση του Ναβάρο είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα. Από την άλλη βέβαια, πολλοί... "εργάτες" του Ντούσκο έγιναν στη συνέχεια... σταρ! Τα παραδείγματα πολλά και κάποια εξ αυτών οι Νοτσιόνι, Σκόλα και Καλντερόν.
Τέλος, οι άμυνες ζώνης δεν περιλαμβάνονται στο μενού του, γιατί όπως συνηθίζει να λέει "είναι για τους αδύναμους". Ο Ιβάνοβιτς προτιμά τις σκληρές, "man-to-man" άμυνες και παράλληλα ταχύτητα στην επίθεση.
Στα παράσημα του Ντούσκο, τώρα, τα κυριότερα είναι η "σκούπα" επί της Πρωταθλήτριας Ευρώπης τότε, Μπάρτσα, όντας προπονητής της Ταού και οι δύο τελικοί Ευρωλίγκας με την ίδια ομάδα το 2001 και το 2005. Κραυγαλέα αποτυχία το πέρασμά του από την Μπαρτσελόνα.
Εν κατακλείδι, ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς είναι ένας προπονητής που -αν μη τι άλλο- ξέρει μπάσκετ, συγκαταλέγεται στο κλαμπ των κορυφαίων, ωστόσο ο απόλυτος χαρακτήρας του και οι ακραίες κάποιες φορές ενέργειές του (καψόνια, ελάχιστα ρεπό, σκληρή γλώσσα) υπάρχουν στιγμές που τον έχουν οδηγήσει στην πλήρη αποτυχία.
Η διαφαινόμενη πρόσληψή του αποτελεί ένα μεγάλο ρίσκο για την ομάδα. Οι διοικούντες της ΚΑΕ, βέβαια, γνωρίζουν καλύτερα από 'μας τα πράγματα και σίγουρα οι κινήσεις τους γίνονται πάντα έπειτα από πολλή σκέψη, μελέτη, αλλά και συζήτηση με τον υποψήφιο στόχο, είτε αυτός είναι παίκτης, είτε προπονητής.
Το αν θα πετύχει ή θα αποτύχει στον Εξάστερο θα το δούμε εν καιρώ. Εμάς η δουλειά μας είναι να στηρίξουμε ομάδα και κόουτς και το... "ταμείο" στο τέλος! Επειδή κάποιοι θεωρείτε σίγουρη την επιτυχία ή αποτυχία του Μαυροβούνιου, δε σημαίνει ότι πρέπει να γίνουμε και οι υπόλοιποι... "μέντιουμ". Ας μην προτρέχουμε...
ΥΓ: Δε μου αρέσει σαν κίνηση η πρόσληψη του Ντούσκο, ωστόσο η τελευταία παράγραφος του άρθρου αποτελεί την πλέον κατάλληλη απάντηση προς όλους μας!
Νικόλας Φλωράτος
