Θα ήταν μιά καλή βάση διαπραγμάτευσης. Το θέμα, όμως, είναι, αν εκείνος που θα θελήσει να αγοράσει, δίνει αυτά τα λεφτά, χωρίς να έχει δική του την Παιανία.
Η Παιανία δεν είναι μικρή υπόθεση. Κοστίζει πολλά και χρειάζεται ακόμη περισσότερα γιά συντήρηση. Δεν είναι εύκολο γιά τον οποιονδήποτε, ούτε να πεί… δίνω τόσα και την αγοράζω, ούτε… δώστην μου τσάμπα γιά δύο χρόνια [το έχει προτείνει μόνος του ο Βαρδινογιάννης αυτό...], γιατί το τσάμπα σημαίνει στην πράξη τεράστια επιβάρυνση στο κόστος της ΠΑΕ γιά συντήρηση και λειτουργία των εγκαταστάσεων. Μη ξεχνάμε, πως εκτός από τα γήπεδα, υπάρχουν μέσα ιατρεία, γυμναστήρια, ξενοδοχείο, εστιατόριο, ακαδημίες κι ένα σωρό τέτοια πράγματα μαζί με το απαραίτητο προσωπικό, που η όλη λειτουργία τους δεν είναι παίξε – γέλασε. Πρέπει να τα έχεις και να τα πληρώνεις, χωρίς να περιμένεις έσοδα από πουθενά.
Η ιστορία της Παιανίας δείχνει πόσο μεγάλα είναι τα πρακτικά εμπόδια γιά να περάσει ο Παναθηναϊκός σε άλλα χέρια. Το θέμα δεν είναι μόνο να αγοράσει κάποιος, αλλά και να συντηρήσει, να αναπτύξει και να προχωρήσει μπροστά την ομάδα.
Ναι μεν φανερά απέτυχε ο Βαρδινογιάννης τόσα χρόνια να δώσει όραμα και να φέρει τίτλους, ναι μεν οι επιτυχίες ήρθαν μόλις σταμάτησε να διοικεί, ναι μεν ξαναγυρίζει τώρα τον Παναθηναϊκό σε καταδικασμένες λογικές παρελθόντος, αλλά τα λεφτά του τα βάζει. Και το θέμα είναι, αν υπάρχει πραγματικά κάποιος με διάθεση, όχι μόνο να αγοράσει, αλλά και να εγγυηθεί καλύτερες μέρες, χωρίς να υπάρχει Βαρδινογιάννης από πίσω.
Εδώ κολάει, πέρα από πραγματικές προθέσεις, η όλη υπόθεση: Στο αν ο Βγενόπουλος, χωρίς τον Βαρδινογιάννη είναι πράγματι σε θέση να τα καταφέρει. Γνώμη μου, ότι αν η απάντηση ήταν απλή, θα είχε κάνει ήδη μιά πειστική πρόταση και δεν θα έτρωγε ο κόσμος στη μάπα, εδώ και δύο μήνες, όλη αυτή τη… σαπουνόπερα.
Πριν λίγες ώρες είχαμε την πρόταση των «τεσσάρων μικρών», [έτσι θα λέμε από δω και πέρα Νίκα, Ξυλά, Δάβαρη και Ζολώτα] να καθήσουν και να κουβεντιάσουν ο Βαρδινογιάννης με τον Βγενόπουλο. Η απάντηση ήταν να τους καλέσουν γιά συζήτηση Τρίτη μεσημέρι, ο Βαρδινογιάννης με τον… Γιαννακόπουλο! Δείγμα κι αυτό, ότι το σίριαλ θα συνεχιστεί.
Γιατί, δηλαδή, να μη βρεθούν όλοι μαζί; Ευκαιρία ήταν. Ο ένας απέναντι στον άλλο, με καθαρά χαρτιά και ακόμη πιό ξεκάθαρες προτάσεις και εξηγήσεις. Δεν το κάνουν. Εξακολουθούν να παίζουν.
Κι είναι, ίσως αυτό μιά ακόμη απόδειξη, πως μόνο όλοι μαζί θα μπορούσαν, χωρίς αποκλεισμούς, εγωϊσμούς, πείσματα, αλλά με γνώση του τι ακριβώς έχει ο καθένας τη δυνατότητα να προσφέρει, να απογειώσουν τον Παναθηναϊκό. Να βάλει ο καθένας ο,τι καλύτερο μπορεί: Ο ένας λεφτά, ο άλλος διοικητική εμπειρία, ο τρίτος στήριξη με τον άλφα [ή βήτα] τρόπο… Αυτό θα σήμαινε πολυμετοχικός Παναθηναϊκός, ενιαίος και αδιαίρετος. Ολα τα άλλα…
(fullepithesi-N.Ασημακόπουλος)
