Εν αρχή ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ο Παύλος των Παναθηναϊκών, το όνομα του οποίου κοσμεί το Κλειστό της Λεωφόρου, έζησε την απόλυτη αποθέωση, όπως του αξίζει, όπως πρέπει στον άνθρωπο ο οποίος έχτισε την μεγαλύτερη αθλητική αυτοκρατορία που γνώρισε ο τόπος.
Μετά ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο Αντώνης Φώτσης, ο Στόγιαν Βράνκοβιτς, οι κορυφαίοι των κορυφαίων, που όταν βρέθηκαν ξανά όλοι μαζί στο παρκέ, για μία και μοναδική φορά κόντεψε να πέσει το ΟΑΚΑ.
Και τέλος ο Θανάσης Γιαννακόπουλος με την ατάκα ψυχής…
Τι να πεις; Τι να γράψεις; Απλά παρακολουθείς και μένεις έκθαμβος… Έκθαμβος από το μεγαλείο των στιγμών.
Αν είσαι Παναθηναϊκός, ευχαριστείς τον Θεό ή τον πατέρα σου – όπως είπε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος- για αυτό. Αν δεν είσαι Παναθηναϊκός αλλά συνάμα δεν είσαι και… καμένος, σέβεσαι τις στιγμές και σιωπάς.
Αυτό δηλαδή που δεν έκαναν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι… Μια μέρα μετά τη χείρα φιλίας που έτεινε το τριφύλλι, διά στόματος του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΚΑΕ, Τάκη Τριαντόπουλου και λίγη ώρα πριν την έναρξη της μεγάλης πράσινης γιορτής, η ΚΑΕ Ολυμπιακός με… διαρροή που στόχο είχε προφανώς να ακυρώσει την προσπάθεια του Παναθηναϊκού για restart στις μεταξύ τους σχέσεις, κατάφερε να κερδίσει το χρυσό βατόμουρο. Και επειδή όλα είναι θέμα και timing απέναντι στον απόλυτο σεβασμό βρέθηκε η απόλυτη ανοησία… Κρίμα…
