3η ήττα και δεύτερη διαδοχική για τον Παναθηναϊκό στην Ευρωλίγκα. Αυτή τη φορά χωρίς να "μπει" ποτέ στο παρκέ της Nokia Arena, αφού στην πρώτη περίοδο "παραδόθηκε" στις ορέξεις της Μακάμπι και στη συνέχεια δεν μπόρεσε να κατεβάσει τη διαφορά κάτω από τους 6 πόντους. Πάλι οι παίκτες έβγαλαν μια... ατονία, τόσο σε άμυνα (εξαιρουμένης της 2ης περιόδου) όσο και σε επίθεση. Πάλι ο κόουτς Πεδουλάκης έκανε λάθη. Πολλά λάθη. Πάλι τα σουτ δεν μπήκαν και κάπως έτσι ήρθε φυσιολογικά η ήττα και το 2-3 στον όμιλο.
Η ήττα έφερε (ξανά) γκρίνια, αμφισβήτηση και νεύρα. Αυτό, όμως, που πιστεύω εγώ είναι ότι ο Παναθηναϊκός θα βρει το δρόμο του. Υλικό έχει, προπονητή που έχει αποδείξει τις ικανότητές του έχει (μην ξεχνάμε ότι και πέρυσι στην αρχή της σεζόν έδειχνε κάπως... "μπερδεμένος") και το μόνο που λείπει είναι η χημεία και σίγουρα η ψυχολογία. Το είπε και ο Μανωλόπουλος, μέσα από προπονήσεις και νίκες ο Παναθηναϊκός θα βρει ρυθμό, ηρεμία και ψυχολογία. Και αυτό θα γίνει! Είναι άλλωστε τέτοιο το παρελθόν, αλλά και -επαναλαμβάνω- το υπάρχον υλικό που δε σου επιτρέπουν να πιστέψεις κάτι διαφορετικό! Γι' αυτό λοιπόν, ηρεμία.
Καταλαβαίνω την απογοήτευση, αλλά να είστε σίγουροι ότι ο Παναθηναϊκός θα βρει τον δρόμο του! Η Ευρωλίγκα, άλλωστε, είναι "μαραθώνιος" και το "στοίχημα" είναι ο "Εξάστερος" να είναι απόλυτα έτοιμος μετά τα Χριστούγεννα. Και θα είναι! Εδώ θα είμαστε τον Μάιο να τα συζητήσουμε. Σημειώστε και την ημερομηνία αν θέλετε...
Υ.Γ.: Το μοναδικό που κρατάμε από τη σημερινή ήττα η εμφάνιση του Λάσμε. Ο Γκαμπονέζος έδειξε πως έχει αρχίσει να βρίσκει ρυθμό και με 6 τάπες και 13 πόντους θύμισε τον περσινό, εξαιρετικό Στεφάν.
