Ταυτόχρονα είναι και τεράστια δουλειά για μία ομάδα να έχει στις τάξεις της παίκτες με την προσωπικότητα, το «κρύο αίμα» και την ποιότητα ασφαλώς του Κώστα Κατσουράνη.
Ενός ποδοσφαιριστή για τον οποίο διίστανται οι απόψεις και προφανώς ορισμένοι μπορεί να μην συμφωνούσατε με την πρόσφατη εκτίμησή μου περί του πόσο λείπει από τη μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού η οξυδέρκειά του και η ικανότητά του να παίρνει τις κατάλληλες θέσεις στην αντίπαλη περιοχή και να «παστελώνει».
Οταν ο Φερέιρα τον έφερε στη μεσαία γραμμή, γυρίζοντας τον Βιτόλο στόπερ (!), δίπλα στον Μπιάρσμιρ, ο Παναθηναϊκός απέκτησε ένα επιπλέον «όπλο» για να «σκοτώσει» τον καλά «κλειδαμπαρωμένο» αντίπαλό του. Και το έκανε στο τέλος, δύο λεπτά πριν το φινάλε για να... ξεράνει τους αντιπάλους του και να «απογειώσει» τους οπαδούς του. Ετσι το ήθελε η μοίρα, έτσι το έκανε! Τι να κάνουμε...
Νωρίτερα είχε «πεταχθεί» ένα ημίχρονο στο καλάθι των αχρήστων (το πρώτο, όπως και στα Γιάννενα), όπου οι «πράσινοι» μπήκαν μπλαζέ στο γήπεδο, μη υποψιασμένοι από τις «γκέλες» ΑΕΚ και Ολυμπιακού και περιμένοντας η νίκη να έρθει... σβηστά. Αμ δε!
Ακόμα και έτσι, όμως, εάν ο Τοτσέ είχε πράξει το σωστό, δίνοντας πάσα στον Λέτο στη φάση του 8ου λεπτού και ο βοηθός-καρμανιόλα Φραγκιαδάκης δεν «ανακάλυπτε» δύο ανύπαρκτα οφ σάιντ σε Τοτσέ και Κούνσι στο 11' και το 34' αντίστοιχα (ειδικά του Κουίνσι είναι για να κάνεις το σταυρό σου...) θα βλέπαμε άλλο ματς στη συνέχεια...
Αλλά γενικώς η νοοτροπία -και κατ' επέκταση η εικόνα- της ομάδας στο πρώτο μέρος δεν ήταν καθόλου καλή.
Στο δεύτερο ημίχρονο βγήκε πάθος, αυταπάρνηση, τσαμπουκάς, μα και «θόλωμα» και άγχος, καθώς περνούσε ο χρόνος και η μπάλα στο «πλεχτό» δεν έμπαινε, απέναντι σε μία ομάδα που η γραμμή Μαζινό φαντάζει της πλάκας μπροστά στη λειτουργία-φιλοσοφία της.
Με 14 τελικές προσπάθειες έναντι μηδενός της Δόξας, με 72% κατοχή μπάλας και τον Φερέιρα να ανακατεύει διαρκώς την «τράπουλα» λες και ήταν ο Τζον Τάραμας (εξάντλησε τις αλλαγές του στο 72', ανέβασε την άμυνα στο όριο της μεσαίας γραμμής, έβαλε δεξί μπακ ο Ζέκα από το 68', στόπερ το Βιτόλο, ανέβασε τον Κατσουράνη στον άξονα, έβαλε δίπλα του τον Καραγκούνη, πέρασε τον Μαυρία δεξιά, τον Πετρόπουλο στην κορυφή και ζήτησε από τον Σπυρόπουλο να γίνεται αριστερός εξτρέμ... ουφ!) όμως η Δόξα κρατούσε.
Μέχρι που «καθάρισε» ο Κατσουράνης και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Ο «Κατσούρ»... ντύθηκε Κλέιτον, λοιπόν, το «τριφύλλι» πήρε ένα ακόμα «χρυσό» τρίποντο (3ο σερί 1-0, άλλο πάλι και τούτο... και για το ένα και για μηδέν φυσικά...), μείωσε τη διαφορά από την κορυφή στον ένα βαθμό με ένα ματς λιγότερο και αυξάνει ολοένα και περισσότερο τις πιθανότητες κατάκτησης του πρωταθλήματος.
Μιας κατάκτησης που το Σεπτέμβρη φάνταζε -για την πλειοψηφία γενικώς του φίλαθλου κόσμου- με ανέκδοτο. Θα έλεγα μάλιστα όχι μόνο η κατάκτησή του, ακόμα και η διεκδίκησή του, μετά απ' όσα είχαν συμβεί στην ομάδα (αποχωρήσεις παικτών-σταρ, μεταγραφές χαμηλού κόστους, διοικητική προβλήματα κλπ). Ομως ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα και επιβάλλεται να υπάρχει η μέγιστη στήριξη απ' τον κόσμο και η μέγιστη συσπείρωση στο ποδοσφαιρικό τμήμα για να φτάσει ως το τέλος ο Παναθηναϊκός.
Το πιθανότερο είναι μάλιστα να μας πάει έτσι από δω και πέρα. Ολα τα ματς, δηλαδή, μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος, είτε παίζεις με τον Λεβαδειακό, είτε με τη Δόξα ή την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό, να είναι με τους παλμούς να «χοροπηδάνε». Διότι δεν υπάρχουν, σε αυτήν ειδικά τη χρονική στιγμή, εύκολα παιχνίδια για τον Παναθηναϊκό. Για τους άλλους δεν ξέρω. Στήριξη και συσπείρωση συνεπώς...
Υ.Γ.: Δεν συμφωνώ με τη γιούχα στον Τοτσέ και στον κάθε Τοτσέ. Είμαι οριζοντίως και καθέτως εναντίον αυτής της πρακτικής και θεωρώ ότι μόνο κακό μπορεί να κάνει στην ομάδα ιδίως αυτή τη χρονική στιγμή.
Οταν δεν σου αρέσει κάτι αντιλαμβάνομαι ότι θα τα «χώσεις» πάνω στο ματς, θα ξεσπάσεις σε έναν, σε δύο, ή σε πέντε παίκτες. Λογικό είναι. Οταν γίνεται αλλαγή όμως κάποιος είναι λάθος να γιουχάρεις. Μην χειροκροτήσεις, μην κάνεις τίποτα στην τελική. Και αυτό μήνυμα είναι.
Υ.Γ.1: Είναι αρκετά τα ματς τελευταία που ο Κουίνσι δεν πατάει καλά στο γήπεδο. Γλίτωσε το «τριφύλλι» την παρουσία του στο Κόπα Αφρικα, αλλά τα οφέλη δεν είναι όπως τα περιμέναμε. Κάτι πρέπει να κάνει ο Φερέιρα με τον Γκανέζο γιατί είναι τεράστια δουλειά ο καλός Κουίνσι για τον Παναθηναϊκό...
Κώστας Μανωλιουδάκης-onsports
Επιμέλεια: Newspao.gr team
Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις στον Παναθηναϊκό κάντε like στην σελίδα του Newspao.gr στο Facebook πατώντας εδώ.
