Σύλλογος μεγάλος ΔΕΝ υπάρχει άλλος!

8 Ιουνίου 2011

Πείσμα, Ζοτς και... Μπαρτσελόνα!

Ο Κώστας Τσαρτσαρής αναλύει διεξοδικά και με κάθε λεπτομέρεια στο gazzetta.gr το μυστικό της εφετινής επιτυχίας του Παναθηναϊκού και δεν διστάζει να αγγίξει το ευαίσθητο θέμα της Εθνικής ομάδας.


Πολυεργαλείο. Κάθε προπονητής θα τον ήθελε στο ρόστερ του!
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς τον θεωρεί ήρεμη δύναμη και τον πιστεύει με κλειστά μάτια λόγω της ταχύρρυθμης ικανότητας του να προσαρμόζεται στα αμυντικά και τα επιθετικά του καθήκοντα και της σταθερής αποτελεσματικότητας που τον διακρίνει! Ο λόγος για τον Βεροιώτη διεθνή πάουερ-φόργουορντ που τον ερχόμενο Οκτώβριο θα κλείσει τα 32 του χρόνια και αισίως μόλις ολοκλήρωσε την 9η συνεχόμενη χρονιά του με την “πράσινη” φανέλα...

Λίγες μέρες πριν αναχωρήσει για το Πήλιο, όπου θα περάσει το μεγαλύτερο μέρος των εφετινών του διακοπών, ο Κώστας Τσαρτσαρής έκανε για λογαριασμό του gazzetta.gr τον απολογισμό του Παναθηναϊκού στην εφετινή σεζόν, δήλωσε απολύτως πρόθυμος να παραμείνει στο “τριφύλλι” δικαιολόγησε την αποχώρηση του Διαμαντίδη από την Εθνική ομάδα κι άφησε αιχμές για τον τρόπο σχεδιασμού του καλεντάρι από τα μεγάλα κεφάλια της ΦΙΜΠΑ.

- Ζητώντας σου να μας κάνεις τον απολογισμό της χρονιάς, θα θέλαμε να σε ρωτήσουμε αν είχες κάποιο ιδιαίτερο λόγο να “φοβάσαι” την εφετινή σεζόν και αν ευθύς εξαρχής την θεωρούσες ως μία χρονιά επιβεβαίωσης του Παναθηναϊκού στο υψηλότερο επίπεδο ανταγωνισμού...

«Νομίζω ότι κατά γενική ομολογία ήταν μία πολύ επιτυχημένη χρονιά, καθώς κατακτήσαμε τους δύο πιο σημαντικούς στόχους από τρεις που είχαμε θέσει στο ξεκίνημα της σεζόν... Πανηγυρίσαμε δύο τίτλους εν μέσω μία πολύ δύσκολης αγωνιστικής περιόδου, με δεδομένο ότι από την περυσινή ομάδα αποχώρησαν τρία πολύ βασικά στελέχη και ήρθαν τρία νέα πρόσωπα που δεν είχαν την εμπειρία της Ευρωλίγκα... Παρ' όλα αυτά, είδαμε ότι υπό το πρίσμα της ομάδας, με συλλογική προσπάθεια, καταφέραμε και φέτος να πετύχουμε μεγάλα πράγματα...»

- Είναι προφανές ότι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έχει τον τρόπο του και με την μέθοδο όχι μόνο να σας καθοδηγεί στην κορυφή, αλλά και να μεταμορφώνει νέους και “άγουρους” σε μεγάλους πρωταγωνιστές. Εσύ που αυτό το έχεις ζήσει τόσα πολλά χρόνια, πως μπορείς να το εξηγήσεις και να το μεταδώσεις στον κόσμο;

«Όταν ο Ομπράντοβιτς μπαίνει στην διαδικασία να επιλέξει κάποιους παίκτες, γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τι μπορεί να περιμένει απ' αυτούς και στο πρόσωπο αυτών που επιλέγει κάθε χρόνο, είναι σε θέση να διακρίνει κάτι σπουδαίο... Βέβαια, δεν είναι καθόλου για κάθε νέο αθλητή που έρχεται στην ομάδα να ενταχθεί στην πραγματικότητα και την φιλοσοφία του Παναθηναϊκού και είναι προφανές ότι όλοι οι νεοφερμένοι χρειάζονται ένα κάποιο διάστημα προσαρμογής. Έτσι και φέτος, όταν οι νεοαποκτηθέντες κατάλαβαν τι ζητάει ακριβώς ο προπονητής, προσέφεραν τα αναμενόμενα... Όσον αφορά τον coach, το μυστικό του έχει να κάνει ότι είναι εξαιρετικός άνθρωπος μέσα κι έξω από το γήπεδο και αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει, είναι ότι ακούει! Δεν έχει την κλασσική επαγγελματική σχέση που χαρακτηρίζει έναν προπονητή προς τους παίκτες του. Δεν είναι από αυτούς που έχουν εγωιστική συμπεριφορά, είναι ξεροκέφαλοι και ισχυρογνώμονες... Ακούει προσεκτικά τη γνώμη των παικτών και πολλές φορές έχει τύχει να αλλάξει τα πλάνα του, επειδή η πρόταση που άκουσε από κάποιον παίκτη του άρεσε! Γενικότερα ό,οτιδήποτε συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να κάνει καλό στην ομάδα, το ασπάζεται! Είναι φιλικός και ανθρώπινος αλλά έχει κι αυτός τα όριά του...»

- Φοβήθηκες καθόλου την εφετινή χρονιά;

«Κάθε χρόνο έχουμε σκαμπανεβάσματα και αυτό είναι λίγο-πολύ λογικό! Υπήρξαν περίοδοι που δεν παίξαμε καλό μπάσκετ, το σημαντικότερο όμως, είναι αυτή η περίοδος, ειδικά φέτος, πέρασε με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, με την έννοια ότι το ντερφορμάρισμα που περάσαμε ήρθε σε μία χρονική στιγμή που δεν μας στοίχισε... Στα μεγάλα και κρίσιμα παιχνίδια δηλώσαμε παρόντες, κάναμε σπουδαίες νίκες και φτάσαμε στα πλέϊ-οφ της Ευρώλιγκα, όπου ανατρέψαμε όλα τα προγνωστικά και αποκλείσαμε την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα από το φάϊναλ-φορ...»

- Ο αποκλεισμός της Μπαρτσελόνα και η πανηγυρική πρόκρισή σας στο φάϊναλ-φορ, θεωρείς ότι ήταν το κομβικό σημείο της σεζόν;

«Σίγουρα γιατί επηρέασε πολύ την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση όλων μας! Όταν καταφέρνεις και αποκλείεις και μάλιστα πεντακάθαρα, το φαβορί της διοργάνωσης με μειονέκτημα έδρας και με τρεις συνεχόμενες νίκες, τότε καταλαβαίνετε ότι τα πόδια μας έβγαλαν φτερά!»

- Που θεωρείς ότι ο βαθμός δυσκολίας ήταν μεγαλύτερος, στο φάϊναλ-φορ της Ευρωλίγκα ή στους τελικούς των πλέϊ-οφ;

«Γενικά η διαδικασία των πλέϊ-οφ με τα συνεχόμενα παιχνίδια απέναντι στον ίδιο αντίπαλο, είναι πολύ ψυχοφθόρα... Θεωρώ ότι προπονητικά είναι ακόμη πιο δύσκολο γιατί σε κάθε παιχνίδι ο coach είναι αναγκασμένος να αλλάζει τις τακτικές, να εφευρίσκει διάφορα τρικ για να μπερδέψει τον αντίπαλο και να βάλει τα πιόνια σε διαφορετικά σημεία της σκακιέρας... Παρ' όλα αυτά όμως, δεν μπορώ να ξεχωρίσω τις δύο διοργανώσεις... Πάντα όταν βρίσκεσαι ένα βήμα πριν από έναν τίτλο, ο βαθμός δυσκολίας είναι το ίδιο υψηλός και έχει την ίδια κρισιμότητα...»

- Πόσο γλυκό είναι το συναίσθημα της δικαίωσης μετά το τέλος μίας τόσο επιτυχημένης χρονιάς;

«Η δικαίωση είναι ακόμη μεγαλύτερη λόγω της αμφισβήτησης που υπήρχε γύρω από τις ικανότητες της ομάδας στο ξεκίνημα της εφετινής σεζόν! Πολλοί βιάστηκαν να προεξοφλήσουν ότι δεν διαθέτουμε το κατάλληλο ρόστερ για να διατηρήσουμε τα σκήπτρα μας στην Ελλάδα και να πρωταγωνιστήσουμε στην Ευρώπη... Εμείς παρακολουθούσαμε διακριτικά αυτά τα σχόλια, τα συζητούσαμε μεταξύ μας και όπως ήταν φυσικό πεισμώσαμε... Ωστόσο, δεν χάσαμε ποτέ την εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας και γνωρίζαμε ότι αν παίξουμε σαν ομάδα και εφαρμόσουμε το πλάνο του προπονητή μας, τότε όλα θα εξαρτηθούν από μας...»

- Τι σου λείπει περισσότερο από τη ζωή σου τώρα και θα το κάνεις στις διακοπές;

«Δεν μου λείπει κάτι... Έχω επιλέξει να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα και ζω από και με το μπάσκετ! Όπως και να το κάνουμε, η ζωή μας όλη είναι τα αποδυτήρια, το παρκέ, τα ξενοδοχεία, οι αποστολές, τώρα απλά θα δώσουμε λίγο περισσότερο χρόνο στους δικούς μας ανθρώπους και θα έχουμε την ευκαιρία να χαλαρώσουμε λιγάκι... Σε λίγο καιρό, άλλωστε, πάλι στα γήπεδα θα γυρίσουμε...»

- Θα συνεχίσεις στον Παναθηναϊκό;

«Νομίζω ότι ακόμη είναι νωρίς για οποιαδήποτε κίνηση αν κι εγώ φυσικά και θέλω να παραμείνω... Αυτό είναι θέμα προπονητή και διοίκησης της ομάδας κατά πόσο θέλω να συνεχίσω να προσφέρω στην ομάδα...»

- Κλείνοντας και με δεδομένο ότι σε λίγες μέρες αναμένεται να ανακοινωθεί το προσκλητήριο της Εθνικής ομάδας για το Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας, θα θέλαμε την άποψή σου γύρω από την γενικότερη αίσθηση που επικρατεί μετά την οριστική αποχώρηση του Διαμαντίδη, την ανάλογη δήλωση που έκανε πρόσφατα ο Μπουρούσης και την παραφιλολογία που αναπτύχθηκε σχετικά με το ενδεχόμενο απουσίας του Σπανούλη... Θεωρείς ότι τίθεται θέμα αγωνιστικής “αποψίλωσης” του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος;

«Η άποψή μου είναι ότι τα μεγάλα κεφάλια της ΦΙΜΠΑ, πρέπει να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να δούνε τι φταίει που κάθε χρόνο όλο και κάποια μεγάλα ονόματα απουσιάζουν από τις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις του μπάσκετ! Δεν μπορεί τα άλλα αθλήματα, όπως για παράδειγμα το ποδόσφαιρο, να μην έχουν κάθε καλοκαίρι μία μεγάλη διοργάνωση, να υπάρχει δηλαδή ένας χρόνος κενός... Το Μουντιάλ και το EURO διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια, ενώ στο ολυμπιακό τουρνουά του ποδοσφαίρου παίζουν λίγοι παίκτες άνω των 22 ετών, οπότε όλα τα αστέρια κάθε χώρας έχουν τουλάχιστον ένα καλοκαίρι στα δύο χρόνια για να ξεκουραστούν, κάτι που στο άθλημά μας δεν υπάρχει...Είναι πραγματικά βάναυσο να ξεκουραζόμαστε μόνο 15 μέρες και να παίζουμε σε τόσο υψηλό επίπεδο σε όλη τη διάρκειας της σεζόν για αρκετά χρόνια, χειμώνα-καλοκαίρι... Εγώ καταλαβαίνω απόλυτα τον Δημήτρη (σ.σ.: Διαμαντίδη) κι επειδή το έχουμε συζητήσει πολλές φορές στις αποστολές που μοιραζόμαστε το ίδιο δωμάτιο... Πραγματικά το παιδί έχει φτάσει στα όριά του... Είδαμε και φέτος στα πλέϊ-οφ, ότι κάποια στιγμή... έσκασε! Όσον αφορά στο Γιάννη, θεωρώ ότι πήρε μία απόφαση εν θερμώ και δεν νομίζω τον εκφράζει απόλυτα... Για την περίπτωση του Βασίλη, δε γνωρίζω κάτι ιδιαίτερο, αλλά αν πρόκειται για πρόβλημα τραυματισμού, τότε τον καταλαβαίνω απόλυτα».