Κι αυτό διότι τους αριθμούς μπορείς να τους χρησιμοποιήσεις όπως θέλεις και να τους προσαρμόσεις σε όποια κατάσταση θέλεις.
Αρνούμαι επίσης να δω επιλεγμένα στιγμιότυπα από τον αγώνα για να δικαιώσω τα όποια παράπονα για τη διαιτησία. Σ’ έναν αγώνα κάθε ομάδα, είτε έχει νικήσει είτε έχει ηττηθεί μπορεί κάλλιστα να φτιάξει το... δικό της dvd με διαιτητικά λάθη κι αυτό μπορούν να σας το βεβαιώσουν προπονητές. Η θέση μου σε ό,τι αφορά στον πρώτο και στο δεύτερο αγώνα της σειράς των τελικών ήταν ξεκάθαρη: Δεν υπήρξε διαιτητική παρέμβαση στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Όπως επίσης ξεκάθαρη ήταν και στον τελικό του κυπέλλου, όπου... φώναζε ο Παναθηναϊκός: Μπορεί να έλεγαν για το 5ο φάουλ που δε σφυρίχτηκε στον Μπουρούση αλλά δεν ήταν εκείνο το γεγονός η αιτία της ήττας του Παναθηναϊκού.
Τον πρόλογο αυτό τον κρίνω απαραίτητο όχι για να απολογηθώ σε κανέναν αλλά για να ξεκαθαρίσω πως όπου δεν βλέπω διαιτητικά σφάλματα, δεν ασχολούμαι με τους διαιτητές. Δεν πρόκειται να πάρω τρεις φάσεις από τη μία και άλλες δύο από την άλλη για να βγάλω το... τελικό σκορ! Ούτε και να λειτουργήσω συμψηφιστικά με τη λογική ότι «τότε είχε ευνοηθεί εκείνος, άρα καλώς αδικήθηκε τώρα». Δεν υπάρχουν αυτά στη δική μου λογική.
Πάμε παρακάτω: Τα δεδομένα σε ό,τι έχει να κάνει με τον τρίτο τελικό είναι ξεκάθαρα. Ο Ολυμπιακός δεν έχει άλλο τρόπο επιβίωσης πέρα από το να νικήσει. Ο Παναθηναϊκός θέλει μια νίκη για να πάρει το πρωτάθλημα και να τελειώσει με επιτυχία τη χρονιά. Άρα δεν μπορεί παρά να είναι κοινή η «προσέγγιση» για το τρίτο ματς έστω κι αν ο Παναθηναϊκός έχει την «άνεση» στο να «αντέξει» μία ήττα. Ο Ολυμπιακός δεν αντέχει άλλη... Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι παίκτες του Παναθηναϊκού σκέφτονται τον (πιθανό) τέταρτο αγώνα στο σπίτι τους! Την κατάκτηση του πρωταθλήματος σκέφτονται κι αυτό τα λέει όλα. Και γνωρίζουν επίσης ότι με μία νίκη θα είναι πρωταθλητές και θα κλείσουν θριαμβευτικά μια περίεργη χρονιά με τρεις σημαντικές αποχωρήσεις (Σπανούλης- Πέκοβιτς- Γιασικεβίτσιους) κι αρκετά προβλήματα στη διάρκειά της (τραυματισμοί και άλλα πολλά ειδικά στην προσαρμογή παικτών). Και γι’ αυτά όμως θα έχουμε αρκετό καιρό να μιλήσουμε μετά το τέλος της σεζόν...
ΥΓ: Η άποψη ενός δημοσιογράφου αποτελεί «αιτία πολέμου» για ορισμένους ώστε να εκτοξεύουν λάσπη. Λυπάμαι που δεν πέφτω σ΄αυτό το επίπεδο. Και λυπάμαι επίσης που δεν ακολουθώ τον κατήφορο.
Νίκος Μπουρλάκης από Theplayer.gr
