Και ναι, η τροπαιοθήκη μεγαλώνει! Το νταμπλ είναι γεγονός όπως και η ατελειώτη πίκρα του «αιώνιου πελάτη» του Παναθηναϊκού!
Έχουν περάσει μόλις λίγες ώρες και η χαρά είναι μεγάλη γιατί αυτή η ομάδα απέδειξε ξανά γιατί όμοιά της δεν υπάρχει. Όσοι αγαπάμε τον Παναθηναϊκό και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είμαστε κοντά του, το ξέραμε και το περιμέναμε. Αν και η αλήθεια είναι πως περιμέναμε το τριπλ κράουν αλλά χαλάλι η κούραση της Βαρκελώνης.
Την ώρα λοιπόν που οι… από κει προσπαθούν να κρύψουν την ανικανότητά τους πίσω από τα υπερβολικά παράπονά τους και με τον Ιούδα ή αλλιώς Βασίλη Σπανούλη να εξακολουθεί να λέει τα… δικά του, όσοι είμαστε στο πλευρό των πρωταθλητών Ευρώπης θα πρέπει να δώσουμε πολλά συγχαρητήρια σε ένα σωρό ανθρώπους.
Γιατί η πράσινη κυριαρχία συνεχίζεται όχι μόνο χάρη στον Ομπράντοβιτς και τον Διαμαντίδη αλλά χάρη σε αρκετούς ανθρώπους. Με αφορμή λοιπόν τον τέταρτο τελικό και την νέα εκθαμβωτική εμφάνιση του Αντώνη Φώτση νιώθω την ανάγκη να μιλήσω για τον «Batman».
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ που κατά την γνώμη μου, η αξία του δεν έχει εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε. Ο Αντώνης, είναι ένα εξαιρετικό παιδί και ένας απίστευτος παίκτης. Ένας παίκτης «στρατιώτης» που ποτέ δεν έβαλε τον εαυτό του πάνω από την ομάδα, πάνω από τον Παναθηναϊκό και όλα αυτά τα χρόνια εξακολουθεί να δουλεύει σκληρά.
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία τρία χρόνια του έχω μεγάλη αδυναμία γιατί κατάλαβα πόσο μεγάλος παίκτης και πόσο χαμηλών τόνων άνθρωπος είναι. Και για αυτό τώρα που κάποιοι καθυστερημένα άρχισαν να υποκλίνονται στο μεγάλο ταλέντο του χαίρομαι ιδιαίτερα.
Με αφορμή λοιπόν την εκπληκτική του προσφορά στον τέταρτο τελικό, νιώθω πως όλοι οι Παναθηναϊκοί θα πρέπει να τον χειροκροτήσουμε θερμά και να του πούμε ένα τεράστιο ευχαριστώ. Και φυσικά όχι μόνο για την εμφάνιση του στους τελικούς και ειδικά τον τελευταίο αλλά για όλη την χρόνια.
Ήταν μακράν μαζί με τον Διαμαντίδη, τον Μπατίστ και τον Καλάθη οι καλύτεροι παίκτες του φετινού Παναθηναϊκού. Σε μια χρονιά δύσκολη και ιδιαίτερη, αν σκεφτεί κανείς τι συνέβη πέρυσι αλλά και το περασμένο καλοκαίρι.
Είναι καιρός λοιπόν, όλοι να ευχαριστήσουμε τον Αντώνη Φώτση. Μάλιστα θα πρέπει να αναφέρω δημόσια και το μοναδικό παράπονο που έχω από τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Πιστεύω ότι στην απονομή της κούπας στην Βαρκελώνη, μαζί με τους Μπατίστ και Τσαρτσαρή, πλάι του έπρεπε να είχε φωνάξει και τον «Φωτσένκο». Γιατί είτε κρίνεις από την προσφορά του είτε από το πόσα χρόνια βρίσκεται στον Παναθηναϊκό, ο Φώτσης έπρεπε να είναι εκεί… Δεν πειράζει… Του χρόνου στην Κωνσταντινούπολη με το έβδομο!
Ο ίδιος λίγη ώρα μετά τον τελικό μου είπε ότι ακόμα δεν έχει συμφωνήσει με τον Παναθηναϊκό, όμως πρέπει να θεωρείται κάτι περισσότερο από σίγουρο πως ο Αντώνης θα είναι ντυμένος στα πράσινα για πολλά ακόμη χρόνια. Ας του πούμε λοιπόν ένα τεράστιο ευχαριστώ και ας του ευχηθούμε να εξακολουθήσει να είναι ανάμεσα στους κορυφαίους με την πράσινη και την γαλανόλευκη φανέλα.
Υ.Γ.: Δεν θέλω να χαλάσω το πανηγυρικό κλίμα αλλά αυτό που παραλίγο να συμβεί είναι απαράδεκτο. Όταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και οι παικταράδες του έχουν κάνει μια τόσο μεγάλη προσπάθεια όλη τη χρονιά είναι κρίμα και άδικο, κάποιοι στα 3,5 δευτερόλεπτα να προσπαθούν να χαλάσουν ότι οι πράσινοι έχτιζαν με τόσο κόπο. Αν ο Ολυμπιακός είχε αποσυρθεί στα αποδυτήρια και είχαμε μπει σε περιπέτειες τώρα τι θα κάναμε ; Έλεος λοιπόν… Είπαμε στο πλευρό της ομάδας με δυναμικό παρών όχι όμως με καταστροφικό. Η εικόνα του Διαμαντίδη που κουτσαίνει να προσπαθεί να σώσει τα… παράλογα, είναι απογοητευτική.
Μίρκα Μπούρα
