Βέβαια εκτός από το τραγούδι του πράσινου ερμηνευτή Γιώργου Δημητριάδη στην περίπτωση της ομάδας μας θα ταίριαζαν τόσο το “Ποιος να συγκριθεί μαζί σου” του επίσης δικού μας Γιάννη Πάριου, όσο και το “Simply the best” της Tina Turner.
Για να μην πολυλογώ όμως θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς το βράδυ της Κυριακής κατέκτησε το 32ο πρωτάθλημα της ιστορίας της, 9ο συνεχόμενο και 13ο σε 14 χρόνια. Ένα επίτευγμα πραγματικά ακατόρθωτο από άλλες ομάδες πόσω μάλλον από τον αιώνιο αντίπαλο που στα χρόνια που κυριάρχησε κατάφερε να πάρει 5 πρωταθλήματα από την περίοδο 1992-93 έως το 1996-97 διότι από κει και πέρα αρχίζει η δυναστεία του πράσινου αυτοκράτορα.
Τα όσα έγιναν την Κυριακή στο κλειστό του ΟΑΚΑ σίγουρα τα έχετε λίγο πολύ διαβάσει αυτό όμως που θέλω να πω είναι ότι ο Παναθηναϊκός δίκαια πήρε αυτόν τον τίτλο κι άσε τους άλλους να φωνάζουν. Από περιέργεια και μόνο την επομένη του τέταρτου τελικού έκατσα να παρακολουθήσω το Sport-TV που για όσους δεν γνωρίζουν είναι συμφερόντων Ολυμπιακού.
Τα όσα έγιναν την Κυριακή στο κλειστό του ΟΑΚΑ σίγουρα τα έχετε λίγο πολύ διαβάσει αυτό όμως που θέλω να πω είναι ότι ο Παναθηναϊκός δίκαια πήρε αυτόν τον τίτλο κι άσε τους άλλους να φωνάζουν. Από περιέργεια και μόνο την επομένη του τέταρτου τελικού έκατσα να παρακολουθήσω το Sport-TV που για όσους δεν γνωρίζουν είναι συμφερόντων Ολυμπιακού.
Εκεί λοιπόν σε μια μεσημεριανή εκπομπή οι δύο παρουσιαστές έλεγαν για το πού κρίθηκε ο τελικός εστιάζοντας ο πρώτος στις χαμένες βολές του Παπαλουκά ενώ ο δεύτερος στα χαμένα ριμπάουντ και τις δεύτερες επιθέσεις. Κάποια στιγμή όμως καθώς ανέλυαν τα δύο ρόστερ ομολόγησαν πώς ο Ολυμπιακός απαρτίζεται από πολλούς ρολίστες και λίγους στρατηγούς εν αντιθέσει με τον Παναθηναϊκό που έχει πολλούς στρατηγούς και λίγους ρολίστες.
Μάλιστα όταν τέθηκε θέμα παικτών είπαν ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει παίκτες όπως οι Διαμαντίδης, Μπατίστ και Καλάθης που κάνουν την διαφορά όταν πρέπει και έχουν απόλυτο δίκιο. Πολλοί παίκτες του Ολυμπιακού φαίνεται ότι δεν υπολόγιζαν ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να χάσει τόσες φορές την ίδια περίοδο και την πάτησαν.
Η δόξα του ηττημένου δίνει αξία στον νικητή γιατί όπως και να το κάνουμε ο Παναθηναϊκός όλη τη χρονιά έκανε πράγματα που άλλες ομάδες δεν είχαν κατά νου.
Η δόξα του ηττημένου δίνει αξία στον νικητή γιατί όπως και να το κάνουμε ο Παναθηναϊκός όλη τη χρονιά έκανε πράγματα που άλλες ομάδες δεν είχαν κατά νου.
Πρώτον διέψευσε όλες τις κακές κασσάνδρες που έλεγαν ότι θα αντιμετωπίσει προβλήματα μετά τη φυγή τριών πολύτιμων εργαλείων (Σπανούλης, Γιασικεβίτσιους, Πέκοβιτς). Ο Ομπράντοβιτς όμως δεν πτοήθηκε καθόλου αφού οι Σάτο, Μάριτς και Καϊμακόγλου που ήρθαν έδωσαν ότι είχαν και κάτι παραπάνω για να πετύχει το τριφύλλι τους στόχους του. Ο μεν Σάτο έδωσε τα διαπιστευτήρια στην Βαρκελώνη ενώ οι άλλοι δύο στους τελικούς των πλέι οφ.
Δεύτερον τόσο στην Ελλάδα όσο και στην προημιτελική φάση της Ευρωλίγκας είχε το μειονέκτημα έδρας αλλά και στα δύο όχι μόνο πέρασε αλλά κατέκτησε τον τίτλο.
Τρίτον επειδή πολλοί αναρωτήθηκαν πώς είναι δυνατόν να κερδίσει τον Ολυμπιακό ακόμη και χωρίς τον Διαμαντίδη, η απάντηση είναι ότι ο Παναθηναϊκός είναι με όλη τη σημασία της λέξης ομάδα. Παίζουν όλοι για έναν κι ένας για όλους εξ ου και οι δηλώσεις όλων των παικτών που έλεγαν ότι είχαν ένα παραπάνω κίνητρο να πάρουν το πρωτάθλημα παίζοντας για τον Μήτσο.
Τέταρτον η απόδοση του Φώτση δεν είναι κάτι που συνέβη για πρώτη φορά μιας και ο ίδιος παίκτης πριν από πολλά χρόνια είχε χαρίσει ξανά τον τίτλο όχι χάρις στα επιθετικά του προσόντα αλλά από τα αμυντικά του με ένα κόψιμο στους τελικούς με την ΑΕΚ μέσα στα Λιόσια.
Το σίγουρο είναι ότι αυτή η ομάδα ήταν είναι και θα είναι η περήφανη όλων των Παναθηναϊκών όχι μόνο για τους τίτλους αλλά και για πολλά άλλα.
Το σίγουρο είναι ότι αυτή η ομάδα ήταν είναι και θα είναι η περήφανη όλων των Παναθηναϊκών όχι μόνο για τους τίτλους αλλά και για πολλά άλλα.
Χρήστος Γεωργίου
