Χαιρετώ όλους τους αναγνώστες της στήλης.Ελπίζω να ξεκουραστήκατε και να περάσατε καλά το Πάσχα,ο Μάιος μας χτύπησε ήδη την πόρτα και ο μήνας προβλέπεται καυτός σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.Θα ξεκινήσω λέγοντας πως ανυπομονώ όπως όλοι για το Final 4 της επόμενης εβδομάδας και ελπίζω η ομάδα του Ζέλικο να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα,να μας δώσει χαρά και περηφάνια. Πιστεύω μετά τα όσα έγιναν φέτος στο ποδοσφαιρικό τμήμα ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει ανάγκη να νιώσει χαρά.Το μπάσκετ το χει αποδείξει άλλωστε πως σε άνυδρους καιρούς κρατάει ψηλά το γόητρο.Καλή τύχη λοιπόν και εν αναμονή για το 6ο αστέρι στην φανέλα.
Δυστυχώς η ευτυχώς όμως ασχολούμαι με τα δρώμενα ποδοσφαίρου. Το σκηνικό που έχει δημιουργηθεί με τα πρακτικά των Δ.Σ,τις ανακοινώσεις,τις συνεντεύξεις και γενικά την γκρίνια που επικρατεί στον κόσμο συνθέτουν ένα νοσηρό σκηνικό για τον Σύλλογο. Παρακολουθώ στα διάφορα sites αλλά και σε σελίδες στο Facebook τις απόψεις οπαδών,φιλάθλων και γενικά του κόσμου,μια λέξη μου ρχεται στο μυαλό,ΕΜΦΥΛΙΟΣ.Η φαγωμάρα καλά κρατεί ενώ ο Παναθηναϊκός βρίσκεται μπροστά σε μια από τις δυσκολότερες στιγμές της ιστορίας του.Η γκρίνια και η διχόνοια των μετόχων πέρασε και στον κόσμο που πλέον είναι διαιρεμένος σε στρατόπεδα.Τελικά ο Παναθηναϊκός είναι ιδεά και υπεράνω προσώπων ή όχι;
Δεν βλέπω φως στον ορίζοντα και λυπάμαι που το λέω.Ο μόνος που μιλάει ξεκάθαρα κατά την άποψή μου είναι ο Θανάσης Γιαννακόπουλος,όλοι οι άλλοι είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Μόνο ΕΝΩΜΕΝΟΙ γράφουμε ιστορία λέει ένα σύνθημα,ενωμένος ο κόσμος δεν είναι και η ιστορία θα γράψει για όλους μας,τι κάναμε,τι πετύχαμε και που οδηγήθηκε αυτή η κατάσταση.Αλλιώς τα είχα φανταστεί τα πράγματα στην αρχή της πολυμετοχικότητας,αλλίως τα είδα όταν αυτή έλαβε τέλος,με ποιους τρόπους,για ποιους λόγους και με ποια αποτελέσματα. Ο εχθρός δεν είναι εντός αλλά ΑΠΕΝΑΝΤΙ και λέγεται Μαρινάκης. Δεν λέμε να το καταλάβουμε και αλληλοσπαραζόμαστε μεταξύ μας για χάρη…μετόχων. Οι διοικούντες μας δείξανε πως δεν γνωρίζουν να διαχειριστούν την επιτυχία.Επέτρεψαν οι προσωπικές τους αντιδικίες και τα επαγγελματικά τους να μπουν στην μέση και να βλάψουν τον Σύλλογο.Ο Παναθηναϊκός πληρώνει τα σπασμένα χαλασμένων επιχειρηματικών deals,κόντρες,κακούς χειρισμούς και λάθη από όλες τις πλευρές.
Τα συστατικά για την επιτυχία είναι υγιής διοίκηση,ομόνοια στις τάξεις του κόσμου και κάποιον άνθρωπο που θα βγει μπροστά και θα χει χρήμα που θα θέλει να το χάσει! Απλά πράγματα,την δεδομένη στιγμή τα οικονομικά του Συλλόγου δεν είναι σε καλή κατάσταση.Επομένως για να μην περιέλθουν περικοπές και να μην πέσει ο πήχης θα πρέπει να πέσουν λεφτά με το…τσουβάλι στο τραπέζι.Κανείς δεν διατίθεται μέχρι στιγμής να κάνει κάτι τέτοιο όποτε όσα μαζέψουν από τον έρανο-κουμπαρά ή αλλίως λογαριασμό που
άνοιξαν για την ΑΜΚ θα μπυν στα ταμεία.Το φάσμα πτώχευσης του συλλόγου δεν θα το σχολιάσω,πολλοί μιλάνε για καταστροφολογίες ΑΛΛΑ οι διάλογοι του Δ.Σ με έκαναν να προβληματιστώ αρκετά.Για τους μετόχους ο Σύλλογος έχει πτωχεύσει και δεν ξέρουν πώς να το πουν στον κόσμο. Ελπίζω μέχρι το επόμενο άρθρο να έχουν ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα προς το καλύτερο.Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα πιόνια σιγά σιγά θα αρχίσουν να κινούνται στην μεγάλη Παναθηναϊκή σκακιέρα και ελπίζω τα τύμπανα του πολέμου της Πολυμετοπικότητας επιτέλους να…σιγήσουν.
Πράσινους χαιρετισμούς σε όλους. Ραντεβού την επόμενη Κυριακή με νέο άρθρο.
