Σάββατο απόγευμα..Το τηλέφωνο δεν έχει σταματήσει να χτυπάει καθώς όλο και πιο πολλοί θέλουν να βρουν εισιτήριο γι αυτό το ματς..Θα είμαστε όλοι εκεί..καλό αυτό..το κακό ειναι οτι δε θα χωρεσουμε ολοι..κατι θα κανουμε και γι αυτο..Η ομαδα το τελευταιο διαστημα δε παει καλα αλλα αυτο τελικα δεν εμποδιζει κανεναν απο εμας..ποτε δε μας εμποδισε.
Το μονο που ζητουσαμε ειναι να ερθει η κυριακη..
Η μπυρα στο στεκι ρεει αφθονη, τα συνθηματα για τον αυτοκρατορα δινουν και περνουν,τα συνθηματα για τους αντιπαλους εχουν και αυτα τη τιμητικη τους..Συλλογος μεγαλος δεν υπαρχει αλλος δεν υπαρχει αλλος πιο δυναμικος....στη πλατεια εξω απο τη μπυραρια και οι περαστικοι καθε λογιο και καθε ηλικιας μπαινουν στο πετσι του ρολου..Θα τους σκισουμε αυριο..και τα ντεσιμπελ δυναμωνουν και η μπυρα ρεει ακομα πιο πολυ..Σε μια γωνια οι πιο παλιοι δε παιρνουν μερος στη τρελα του συναφιου μας..Αυτη η μυσταγωγια θα κρατησει αρκετα..εχουν να κανονισουν τις τελευταιες λεπτομερειες..Ντερμπι ειναι θα τους εχουμε απεναντι,κανεις ποτε δε ειναι σιγουρος για εμας..ειμαστε δυνατοι,ειμαστε περηφανοι,ειμαστε τρελοι,δεν μπορει κανεις αυριο να εγγυηθει την ομαλη διεξαγωγη του αγωνα.Πρεπει να συζητηθουν ολα..
Η ωρα περναει και στο στεκι γινεται το αδιαχωριτο..Μεσα στη καπνα απο τα τα εκατονταδες τσιγαρα το βλεμμα πεφτει σε μια φωτογραφια,μια απο τις πολλες που ειναι κολλημενες στο τοιχο..πλησιαζω..δεκαετια 70..τραβηγμενη μεσα απο τη 13..και η πλακα..σε παιχνιδι με τους αυριανους αντιπαλους..ειχαμε κερδισει..καλο σημαδι..Στα προσωπα ολων βλεπεις το μεγαλειο της ομαδας που ακολουθεις πιστος..ριγος..αισθανεσαι τυχερος..αυτα τα σκαλια σου εχουν γινει εμμονη ιδεα,δε μπορεις να τα αποχωρηστεις,δε γινεται,δε σε αφηνουν.Η σκεψη κοβεται απο ενα εκκωφαντικο θορυβο..αρχισε το παρτυ..Η μυρωδια απο τα καπνογονα απλωνεται παντου,ξεσηκωνεται ολη η περιοχη,το φωναζεις δυνατα..εχουμε αγωνα αυριο,εχουμε ντερμπι..αυριο παιζει ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ..κοντευει να ξημερωσει,πρεπει να κρατησουμε δυναμεις για αυριο...οι τελευταιες χειραψιες στα αδερφια σου και ραντεβου στο πεταλο..και θα ειμαστε ολοι εκει..ολοι..
Η αδρεναλινη δε με αφησε να κοιμηθω ουτε ενα διωρο,δε πειραζει,αντεχω..ενα καφε στα γρηγορα,ενα τσιγαρο και παγανια στους δρομους με τη παρεα..Τα σπιτια ειναι κοντα..μαζευτηκαμε ολοι,κανεις μας δε κοιμηθηκε..Περπαταμε στα στενα να συναντησουμε και τους υπολοιπους στη μπυραρια..Αλλο ενα καφε ρε παιδια για να ανοιξει το ματι..Καθομαστε και σειρα εχουν οι ποδοσφαιρικες συζητησεις..Ολοι με την εφημεριδα στο χερι και ο καθενας πλεον θα εξασκησει αυτο που ξερει καλυτερα..τη προπονητικη..σε αυτο το κομματι ειμαστε απιαστοι.Πως θα κατεβει οι ομαδα,με ποιους.Πως θα κατεβουν οι αλλοι,τη ψυχολογια τους..Αυτη ειναι δικη μας δουλεια σκεφτομαστε..Θα τους τη σπασουμε ο κοσμος να χαλασει..Αντιπαλους θα εχουν οχι 11 αλλα 12..Θα το καταλαβουν και μονοι τους..Η παρεα μεγαλωνει,ερχονται απο παντου,παιδια απο τη περιοχη,απο τη πολη,απο τη χωρα..
Αδερφια με ενα σκοπο,με μια ιδεα..να υπηρετησουμε το συλλογο.Με τη μια και μοναδικη μας ιδιοτητα μεσα στο γηπεδο..τη φωνη μας..Το τι κανουμε στους δρομους ειναι δικο μας καπελο,δεν εχω υποχρεωση σε κανεναν να εξηγησω..αλλα μεσα στο γηπεδο η φωνη μου,οι φωνες μας πρεπει να σκεπαζουν τους παντες και τα παντα,αυτο ειναι υποχρεωση μου..Η μοναδικη μου ιδιοτητα.Το επαγγελμα μου..Το επαγγελμα ολων απο τη στιγμη που θα πατησουμε τα σκαλια του πεταλου..Και αυτο το ξερουμε καλα..Η ωρα πλησιαζει και εχουμε αφησει τους καφεδες και πιασαμε τις μπυρες..
Πλεον η αδρεναλινη αρχιζει και ανεβαινει..Τα πρωτα συνθηματα ξεκινουν,ειναι το δικο μας εναρκτηριο λακτισμα..Απο πολλοι διαφορετικοι ανθρωποι,με ξεχωριστο χαρακτηρα,με διαφορετικο κοινωνικο υποβαθρο,γραμματικες γνωσεις,θρησκειες,φτωχοι,πλουσιοι,ολο αυτο το τρελο συναφι πλεον γινεται ενα..ενωμενοι..μια φωνη,μια γροθια..ειναι η μαγικη στιγμη που μονο αυτη η σημαια μπορει να σου χαρισει.Η σημαια με το Τρυφιλλι..Ειναι η στιγμη που θα τραγουδησεις με τα αδερφια σου..δυνατα..περηφανα..Στη μουρλα της στιγμης εχουμε ξεχασει ολοι οτι ξεκινησαμε για το γηπεδο..πλησιαζουμε..Το καταλαβαινεις απο την αυρα που σου βγαζει ο Ναος..
Οι φωνες δυναμωνουν..Φτασαμε την ιδια ωρα που εφτασαν και οι οπαδοι του αντιπαλου..Οι μπατσοι θελουν να φτιαξουν νεκρες ζωνες..αμ δε..η μονη ζωνη που περνουν ειναι αυτη που φορας,στα κρανη,στις ασπιδες.Εδω ειναι Λεωφορος..κουμαντο κανουμε εμεις..και θα το νιωσετε καλα στο πετσι σας ολοι..ολοι..Μεσα στο χαμο σπαμε.Τα καπνογονα και οι πετρες εχουν σειρα.Ειναι κι αυτα πλεον μεσα στο παιχνιδι.Την εδρα σου τη δειχνεις.Δε τη αφηνεις απροστατευτη ποτε. Η κατασταση παει να ξεφυγει αλλα μερικοι απο τους παλιους σταματανε τα παντα.Η συνεχεια στο γηπεδο.Το μηνυμα το δωσαμε.Δε προαγουμε τη βια αλλα προβατα δε θα γινουμε ποτε.Δε τα βαζουμε με τους μπατσους για το χαβαλε αλλα δε μας αρεσει η αδικια..και το δειχνουμε.Δεν ειναι σκοπος μας να σπασουμε κεφαλια..να τα ζαλισουμε θελουμε..να καταλαβουν οτι ειμαστε ενωμενοι..σε ολα..αδερφια..παντου.
Ειμαστε εξω απο τις θυρες..Σε λιγο ο καθενας στο ποστο του.Το στριμωξιδι ειναι γερο..Και αυτο καλο,η προσμονη σημαινει αδρεναλινη και η αδρεναλινη σημαινει οτι κανεις κατι γιατι το γουσταρεις..Ο θυρες ανοιγουν,ευτυχως ειμαι απο τους πρωτους,ολοι γυρω μου ανυπομονουν..να παρουν θεση στα σκαλια,ειναι το ναρκωτικο μας..Περναω το τουρνικε,η μπυρα και τα καπνογονα σε προιδεαζουν για το τι προκειται να ακολουθησει..κολαση..η κολαση της Λεωφορου..Οι χειραψιες με τα αδερφια σου δινουν και περνουν,ειναι ολοι τους εκει,ετοιμοι,εκτασιασμενοι..τους γνωριζεις ολους..ειπαμε ειναι η μαγικη στιγμη.Το πεταλο σιγα σιγα γεμιζει..Σε λιγο δε θα χωραει ουτε ενα παραπανω..Μενουν 10 λεπτα για την εναρξη..Οι απεναντι προσπαθουν να δειξουν οτι ειναι κι αυτοι εδω..Σε 10 λεπτα η φλυαρια τους θα σταματησει.Προβατα που οτι του πουν φωναζουν,κανουν..Ανυπαρκτοι υπαλληλοι..
Το γηπεδο εχει γεμισει ασφυκτικα,στιγμες δοξας απο αγωνες του παρελθοντος..στα καγκελα ειμαστε κρεμασμενοι..οπως παλια..Η ατμοσφαιρα αυτα τα λεπτα ειναι ησυχη,ηρεμη..ειναι τα λεπτα πριν απο το ξεσπασμα. Το κεντρικο πανο..στη θεση του..Τα τυμπανα..στις θεσεις τους..Τα αδερφια απο ψηλα..διπλα μας..και ολοι εμεις..ετοιμοι..Δυνατοι..Ενωμενοι..Περηφανοι..γιατι μονο ετσι γραφουμε ιστορια..Και ηρθε η στιγμη να τη γραψουμε με κεφαλαια γραμματα..η φυσουνα ανοιγει..
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΛΙΣ ΔΟΥΝ ΤΡΥΦΙΛΛΙ ΖΗΤΩ ΛΕΝΕ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ..ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΕ ΜΕΓΑΛΕ ΚΑΙ ΤΡΑΝΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΕ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΟΡ ΠΑΝΤΟΤΙΝΕ...
ΥΓ.Ας κανουμε τη καθε κυριακη γιορτη..για παρτη μας..
ΥΓ.Το ξαναγραφω για τη βια μη παρεξηγηθω..Δε τη θελω,δε μου αρεσει,γαυροι καφροι δε θα γινουμε ποτε..Ομως τη Λεωφορο τη νιωθω σπιτι μου..Και ολο αυτο δυστυχως η ευτυχως ειναι μερος του παιχνιδιου...
