Δίχως αμφιβολία ο Τζιμπρίλ Σισέ, με τον ερχομό του, έκανε καλύτερη ομάδα τον Παναθηναϊκό.
Όμως και ο Παναθηναϊκός έκανε καλύτερο παίκτη τον Σισέ, αν κρίνουμε από τις επιδόσεις του στο δημιουργικό κομμάτι του παιχνιδιού τα τελευταία δυο χρόνια.
Διότι τον πασέρ Σισέ δεν τον ανακαλύψαμε ξαφνικά προχτές στο «Καυτατζόγλειο» επειδή σέρβιρε δυο έτοιμα γκολ στον Αντώνη Πετρόπουλο.
Διότι τον πασέρ Σισέ δεν τον ανακαλύψαμε ξαφνικά προχτές στο «Καυτατζόγλειο» επειδή σέρβιρε δυο έτοιμα γκολ στον Αντώνη Πετρόπουλο.
Και στο περσινό πρωτάθλημα ο Γάλλος εκτός από τα 23 γκολ, που είχε πετύχει, είχε στο ενεργητικό του 7 ασίστ.
Ήταν μάλιστα, τρίτος (μαζί με τους Νίνη, Λέτο, Σαλπιγγίδη) στη λίστα των «ασιστάδων» του Παναθηναϊκού, πίσω από τον Καραγκούνη, που είχε 10 ασίστ και τον Κατσουράνη, που είχε 8.
Ρεκόρ, που μπορεί να καταρρίψει φέτος, αφού ήδη μετράει 7 τελικές πάσες και απομένουν ακόμη 4 αγωνιστικές για το φινάλε. Κι όταν μιλάμε για τις ασίστ του Σισέ εννοούμε … πραγματικές ασίστ. Πάσες, «πάρε-βάλε» μέσα στο παιχνίδι.
Και όχι από στημένες φάσεις (φάουλ ή κόρνερ), που στατιστικώς μπορεί να θεωρούνται ασίστ αλλά στην συντριπτική πλειοψηφία τους δεν είναι. Το ίδιο είναι να βγάζεις τον σκόρερ τετ α τετ με τον τερματοφύλακα και το ίδιο όταν στέλνεις τη μπάλα μέσα σε ένα σμάρι παικτών;
Τέλος πάντων, δεν είναι το θέμα μας αυτό σήμερα. Το θέμα μας είναι ο Σισέ και το πόσο έχει ωριμάσει ως παίκτης σε αυτούς τους 21 μήνες, που αγωνίζεται στον Παναθηναϊκό. Καθότι τέτοια πράγματα δεν έκανε στις προηγούμενες ομάδες του.
Γκολ, ναι, έβαζε και στην Οσέρ και στην Λίβερπουλ και στην Σάντερλαντ και στην Μαρσέιγ. Ασίστ όμως δεν μοίραζε με τη συχνότητα, που μοιράζει στον Παναθηναϊκό. Ίσως να έφτασε και το πλήρωμα του χρόνου. Όλοι οι μεγάλοι σκόρερ, όταν ωριμάζουν, εξελίσσονται σε καλούς πασέρ.
Έχοντας αντιμετωπίσει δεκάδες αμυντικούς και εκατοντάδες «παγίδες» στην καριέρα τους διαθέτουν πλέον την εμπειρία ώστε να διαβάζουν καλύτερα το παιχνίδι, και μέσα από αυτό, να βρίσκουν τρόπους να αξιοποιούν πιο εύκολα τους συμπαίκτες τους.
Δίπλα στο Σισέ, ο οποίος ως σούπερ-σκόρερ, είναι φυσικό σε κάθε ματς να τραβάει επάνω του όλη την προσοχή της άμυνας, μπορεί να χριστεί σκόρερ ο οποιοσδήποτε παίκτης τύχει να ακολουθήσει τη φάση και βρεθεί την κατάλληλη στιγμή σε θέση βολής.
Στο «Καυτατζόγλειο» ήταν ο Πετρόπουλος. Στο 3-1 με την ΑΕΚ ήταν ο Βύντρα, με τον Ατρόμητο (1-0) και την Καβάλα (4-2) ήταν ο Χριστοδουλόπουλος, με την Καβάλα επίσης, ήταν ο Κατσουράνης, με τον Άρη (1-0) ήταν ο Νίνης.
Με την Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νου», στην πιο εντυπωσιακή ασφαλώς από τις 9 συνολικά ασίστ, που έχει δώσει φέτος ο Τζιμπρίλ, καθώς την «πυροδότησε» με το τακουνάκι ύστερα από βολέ του τερματοφύλακα, ήταν ο Γκοβού.
Αυτή ακριβώς η ικανότητα του Σισέ, να δημιουργεί (εκτός από το να εκτελεί) είναι που με κάνει να σκέφτομαι τι «όργια» θα βλέπανε τα ματάκια μας, αν δίπλα στο Γάλλο έπαιζε ένας επιθετικός με ανεπτυγμένη την αίσθηση του γκολ.
Ένας φορ, γρήγορος για να μπορεί να ακολουθεί τις «μπούκες» του Σισέ, συνηθισμένος (όπως και ο Γάλλος) να κινείται στο όριο του οφσάιντ και να παίρνει τις κατάλληλες θέσεις μέσα στην περιοχή, έτοιμος πάντα να «πυροβολήσει». Με… μάσκα ή χωρίς μάσκα.
Κάποιος, δηλαδή σαν τον Ίσμαελ Μπλάνκο. Ή τον ίδιο τον Μπλάνκο, αν είναι εύκολο…
onsports.gr
Βοήθησε κι εσύ να γίνουμε "gr", κάνοντας κλικ στην παρακάτω διαφήμιση
