Να ασχοληθείς με το ματς κόντρα στον Ατρόμητο, δεν αξίζει. Αυτό έγινε για να προσφερθεί σε μερικούς μικρόψυχους, που προσπαθούν απλά να δικαιώσουν το… προϊόν που εμπορεύονται. Αυτοί είναι που θα πουν και θα γράψουν «με τέτοια μπάλα ο Παναθηναϊκός τι φωνάζει;».Τους αφήνουμε να ζουν στην δική τους μίζερη πραγματικότητα. Συνεχίζουμε. Πολλά μπράβο στον κόσμο του Παναθηναϊκού, επειδή διαμαρτυρήθηκε ειρηνικά, χωρίς ακρότητες, χωρίς να απαντήσει στην πρόκληση του διαιτητή. Συγνώμη κιόλας, αλλά πρόκληση είναι να βλέπεις έναν διαιτητή στο συγκεκριμένο ματς, που γνωρίζει τι έχει συμβεί μια εβδομάδα πριν, να διακόπτει τρεις φορές τον αγώνα. Και εκείνη την στιγμή, δεν ξέραμε καν γιατί το κάνει. Τον ενόχλησαν τα πανό; Τον ενόχλησαν τα συνθήματα; Τον ενόχλησε ο κόσμος που ήταν μακριά από τον Μιχαηλίδη; Ένας Θεός ξέρει.
Ως Παναθηναϊκοί, βέβαια, πρέπει να νιώθετε κάτι σαν Δον Κιχώτες. Μια και κανείς δεν ασχολείται με τα άσχημα του ποδοσφαίρου. Κανείς δεν ενοχλείται κυρίως απ’ όσα γίνονται. Η αισθητική τους γύρω από το άθλημα, είναι αυτή που είδαμε όλοι στο Φάληρο μια εβδομάδα πριν. Συγνώμη κιόλας, αλλά από αυτό το πρωτάθλημα καλύτερα να μείνει μακριά ο Παναθηναϊκός. Πολύ μακριά όμως…
Κι επειδή ο κόσμος μίλησε κι εμείς δεν χρειάζεται να λέμε και πολλά, κάτι τελευταίο. Αυτό ακριβώς είναι το ποδόσφαιρο. Να παίρνει ο «μικρός» βαθμό στην έδρα του «μεγάλου» και να μην μιλάει κανείς. Επειδή το άξιζε και μπράβο του. Το να του στερείς το δικαίωμα να πάρει αυτό που αξίζει, είναι θεμιτό σε άλλες έδρες. Που συνηθίζουν να τις αποκαλούν «κάστρα». Μας συγχωρείτε, αλλά αυτά τα κάστρα κρατήστε τα για πάρτη σας. Να πανηγυρίζετε μόνοι σας και να χαίρεστε. Εμείς προτιμούμε να παίρνει ο καθένας αυτό που του αξίζει.
Καλό βράδυ ελληνικό ποδόσφαιρο…
onsports
