Μιχάλης Λούντζης
Είναι αλήθεια πως πολλά έχουν γραφτεί για το νεαρό γκαρντ των πρασίνων. Άλλοι τον παρομοιάζουν με τον Δημήτρη Διαμαντίδη στα νιάτα του, άλλοι με τον ''Ντέκι'' και οι συγκρίσεις και οι μελλοντικοί ηγέτες δίνουν και παίρνουν. Το θέμα με τον 16χρονο γκαρντ δεν είναι τόσο το ταλέντο που διαθέτει, το οποίο είναι πλούσιο. Αλλά το γεγονός ότι μπήκε με τσαμπουκά και άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά στο ματς με την Ελευσίνα, χωρίς βέβαια να ξεφύγει από το καβούκι ενός 16χρονου παιδιού. Σίγουρα θα κάνει λάθη και σίγουρα θα φάει πολλά χαστούκια στην πορεία της καριέρας του, αλλά το γεγονός ότι είχε 3 ασίστ σε μόλις 7 λεπτά δείχνουν εκτός από ωριμότητα για την ηλικία του και διορατικότητα, κάτι που λείπει από τα γκαρντ του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια. Ένα δημιουργό πλην Διαμαντίδη!
Προσέξτε άλλο οργανωτής και άλλο δημιουργός. Δημιουργός είναι ο Καλάθης, ο Τεόντοσιτς, ο Ερτέλ, ο Σέρχι κλπ. Οργανωτής είναι ο Μάντζαρης, ο Νέλσον, ο Χουέρτας κλπ. Ο δημιουργός φτιάχνει σουτ για τους συμπαίκτες του κάτι το οποίο βέβαια δεν διδάσκεται, αλλά το έχει έμφυτο ο playmaker, ενώ ο οργανωτής ελέγχει το ρυθμό και πασάρει την κατάλληλη στιγμή. Ο Λούντζης λοιπόν έφτιαχνε στους συμπαίκτες του καλάθια κάτι το οποίο είναι εξαιρετικό για ένα γκαρντ σήμερα.
Ο Μιχάλης Λούντζης είναι κόμπο-γκαρντ ύψους 1.95 με μεγάλο άνοιγμα χεριών. Διακρίνεται για το all-around παιχνίδι του, την οξυδέρκεια, αλλά και την ωριμότητα που βγάζει στο παρκέ. Είναι αρκετά γρήγορος με καλά δουλεμένη ντρίμπλα πράγμα εξαιρετικό για την ηλικία του. Έχει αθλητικό σώμα, αλλά δεν στηρίζεται στα σωματικά του προσόντα ακόμα. Θέλει δουλειά στο σουτ, ώστε να γίνει πιο σταθερός. Έχει βελτιώσει αισθητά την λήψη αποφάσεων σε σχέση με αυτό που παρακολούθησα στο τουρνουά κάτω των 16.
Αγωνίζεται το ίδιο εύκολα και στο «1» και στο «2». Ψηλώνει ακόμα και γι’ αυτό χρειάζεται υπομονή για το που θα καταλήξει. Το θετικό ότι έχει τα απαραίτητα fundamentals να αγωνιστεί μέχρι και τη θέση «3», αν έχει η τύχη του να ψηλώσει τόσο. Απειλεί κυρίως με διείσδυση, ενώ αρέσκεται στην ντρίμπλα «μαστίγιο» ή αλλιώς την ντρίμπλα Μποντιρόγκα. Πράγματα που δεν φαίνονται μέσα σε στατιστικές είναι και η εξαιρετική αντίληψη που διαθέτει για το παιχνίδι.
Κοντρολάρει τον ρυθμό και δεν αρέσκεται στο βιαστικό μπάσκετ κάτι που μπορεί να τον καθιερώσει αργότερα στον Παναθηναϊκό. Τρέχει πολύ καλά το γήπεδο τόσο σαν πασέρ, όσο και ως finisher. Πρέπει να πάριε κιλά όσο μεγαλώνει, αλλά προσεγμένα για να μην χάσει ταχύτητα. Δουλειά στην άμυνα και στο σουτ και θα φτάσει ψηλά.
Γιώργος Διαμαντάκος
Ίσως ο παίκτης με το μικρότερο potential σε σχέση με τους υπόλοιπους νέους παίκτες, χωρίς ωστόσο να τον καταδικάζουμε ότι δεν θα φτάσει ψηλά. Σέντερ ύψους 2.14. Αυτό που με προβληματίζει για την ώρα στον Διαμαντάκο είναι κυρίως το σώμα του και τα τρεξίματα του στο γήπεδο. Αργές επιστροφές. Το θετικό είναι ότι δεν σπρώχνεται εύκολα στο ποστ. Χαρακτηρίζεται από φυσική δύναμη και αν μάθει να παίζει στο ποστ μπορεί να γίνει ένας ικανότατος «bruiser» τα επόμενα χρόνια.
Σέντερ δηλαδή που παίρνει ενέργεια και σκοράρει πιο εύκολα με την επαφή. Κακός μπλοκέρ και αυτό οφείλεται στο κακό συγχρονισμό που έχουν τα πόδια και το σώμα και δεν τον βοηθούν στο να σηκωθεί να κόψει το σουτ. Του αρέσει να παίζει ξύλο μέσα στα ρακέτα, ενώ θεωρώ ότι το πιο δυνατό του σημείο είναι το ριμπάουντ. Όπως και στην περίπτωση Παπαγιάννη έχει το ελαφρυντικό ότι σέντερ τέτοιου είδους(seven footer) δημιουργούν χαρακτήρα και μπασκετικά χαρακτηριστικά μετά τα 21(βλ. Άντε Τόμιτς, Τίμπορ Πλάις).
Λευτέρης Μποχωρίδης
Είναι ο παίκτης στον οποίο έχω εναποθέσει τις ελπίδες μου ότι μπορεί να ξανά δούμε ένα παίκτη παρόμοιο του Διαμαντίδη. Ήδη έχει πάρει αρκετό χρόνο συμμετοχής από τον Ιβάνοβιτς, ο οποίος τον πιστεύει περισσότερο από τον καθένα. Παρότι έχει σημαντικά θέματα για τη θέση του πόιντ γκαρντ, έχει κάτι που δεν έχει κανένας άλλος γκαρντ όχι του Παναθηναϊκού, αλλά και της Ελλάδας. Διορατικότητα και τρομερή αίσθηση του χώρου. Μια αίσθηση που έχει μόνο ο Διαμαντίδης.
Μπορεί να διαβάσει εξαιρετικά τις αντίπαλες άμυνες. Αρέσκεται στο ένας εναντίον ενός. Παρότι στο κατέβασμα είναι πολύ κακός θα έλεγα ότι διαθέτει μια αξιοπρεπέστατη ντρίμπλα για την αντιμετώπιση των αντιπάλων του. Πρέπει να ελέγχει καλύτερα το ρυθμό και να μην παρασύρεται τρέχοντας στον αιφνιδιασμό μη κοιτώντας πίσω του. Βασικό για ένα πόιντ γκαρντ είναι η προστασία της μπάλας.
Αμυντικά έχει θέμα στα πόδια, αλλά είναι πολύ θετικό ότι διεκδικεί κάθε φάση και παίζει με πάθος. Θα πρέπει να κάνουμε υπομονή κάνα χρόνο ακόμα για να δούμε τις πραγματικές του δυνατότητες. Βελτίωση στο σουτ, στα πόδια και στο κατέβασμα και τα υπόλοιπα είναι γραμμένα από τη τύχη του.
Αντώνης Κόνιαρης
Με περίσσεια σιγουριά θα σας πω ότι αυτός ο παίκτης μπορεί να σημαδέψει το Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο ορισμός του playmaker. Το γεγονός ότι θέλει να τον αντιμετωπίζουν σαν μεγάλο και όχι σαν 17χρονο δείχνει το θράσος, αλλά και την όρεξη που έχει ο νεαρός γκαρντ για να καταξιωθεί με τον Παναθηναϊκό. Γκαρντ ύψους 1.94 με καλή αντίληψη για το παιχνίδι γενικά. Αυτό όμως που τον διακρίνει από τους υπόλοιπους είναι η αμυντική του λειτουργία και ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει τα άκρα του για να κάνει το κλέψιμο.
Ίσως ο πιο έξυπνος αμυντικά παίκτης της γενιάς του στην Ευρώπη. Πολύ καλός οργανωτής, αλλά πρέπει να δουλέψει τις αποφάσεις του. Αρέσκεται σε pull up jumper, αν και το σουτ δεν είναι το δυνατό του σημείο. Παρότι έχει ταχύτητα χρειάζεται δουλειά με την εκρηκτικότητα του ώστε να αντιμετωπίζει καλύτερα τους αντιπάλους του. Η πίεση πάνω στα αντίπαλα γκαρντ και ο τρόπος που τοποθετείται απέναντι τους όταν επρόκειτο να τον αντιμετωπίσουν ένας εναντίον ενός, μου θυμίζει αρκετά τον τρόπο που αμυνόταν και ο Διαμαντίδης. Μπορεί μαζί με τον Λούντζη να αποτελέσουν ένα καλύτερο Διαμαντίδη συνολικά.
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος
Για τον Χαραλαμπόπουλο τα έχουμε πει πολλές φορές μέσα στη χρονιά. Ίσως η πιο ηγετική και ήρεμη φυσιογνωμία από τους νέους του Παναθηναϊκού. Παίκτης με εξαιρετική αντίληψη του παιχνιδιού. Ηρεμία και μυαλωμένο παιχνίδι τον διακρίνουν. Τεράστια άκρα που τον βοηθούν να κρύβει τις αδυναμίες στην αλτικότητα του. Αμυντικά είναι κακός, αλλά είναι θρασύς και κυνηγάει κάθε φάση. Αν βελτιώσει το σώμα του σε συνδυασμό με την καλή αμυντική αντίληψη, αλλά και το άνοιγμα χεριών του τότε θα γίνει μια μηχανή μπλοκ τα επόμενα χρόνια.
Καλός μηχανισμός στο σουτ το βελτιώνει διαρκώς. Αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι ο έλεγχος του ρυθμού και οι αποφάσεις του. Μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό point forward τα επόμενα χρόνια. Το κλειδί σε αυτό είναι ένα. Πόδια! Αν δουλέψει τα πόδια του έχει το potential να γίνει το πιο πληθωρικό combo forward που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Σκεφτείτε ένα Χαραλαμπόπουλο πιο γρήγορο, εκρηκτικό, καλύτερα πλάγια βήματα σε συνδυασμό με το μυαλό και τα φυσικά προσόντα αυτού του παιδιού.
Θα μιλάμε για το σύγχρονο Φάνη Χριστοδούλου χωρίς υπερβολές και για να το μετριάσουμε ένα πολύ καλύτερο Κώστα Βασιλόπουλο ή Κώστα Παπανικολάου (εμφανίζουν πολλά κοινά σε σουτ, πόδια και τεχνική).
Γιώργος Παπαγιάννης
Άφησα το καλύτερο για το τέλος. Έχω σκιαγραφήσει το προφίλ πολλών νέων ταλέντων και πολλών παικτών γενικότερα. Ποτέ μου δεν είχα τόσο δύσκολη δουλειά όσο με τον Παπαγιάννη. Θεωρείται ο καλύτερος σέντερ της ηλικίας του στο κόσμο! Σε μερικούς φαίνεται υπερβολικό ότι τον συγκρίνουν με τον Ντάνκαν ή ακόμα και με τον Σαμπόνις στην καλύτερη όμως μπορεί να γίνει ένας πολύ καλύτερος Άντε Τόμιτς. Είναι σέντερ ύψους 2.17. Τρομερό σώμα για την ηλικία του.
Φοβερός συγχρονισμός σε πόδια και σώμα γι’ αυτό και είναι εξαιρετικός μπλοκέρ. Σε αντίθεση με τον Διαμαντάκο τρέχει ευκολότερα το γήπεδο και κινείται πολύ καλύτερα χωρίς τη μπάλα. Μπορεί να σκοράρει και με πλάτη και με πρόσωπο, ωστόσο δεν έχει αναπτύξει ακόμα αυτές τις αρετές στο έπακρον. Είναι σέντερ ολκής, όσον αφορά το σώμα του. Έχει καλή αντίληψη για το παιχνίδι και μπορεί να πασάρει εξίσου καλά.
Πρέπει να βελτιώσει το παιχνίδι με πλάτη και όπως και οι υπόλοιποι νέοι πλην Λούντζη τα πόδια του. Χωρίς περισσότερες αναλύσεις και περιγραφές αν δουλέψει τα πόδια, το ποστ και την φυσική του κατάσταση έχει τόσο καλή πρώτη ύλη που μπορεί να αποτελέσει τον καλύτερο Έλληνα σέντερ όλων των εποχών!
