Όσες αναποδιές και να έρθουν, όσο και αν η ατυχία επιμένει να μας χτυπάει τη πόρτα τόσο επίμονα, όσο και αν προσπαθούν να μας στριμώξουν με κάθε μέσο που έχουν, διαιτησία, προπαγάνδα, πολύ απλά πάντα θα κάνουν μια τρύπα στο νερό, γιατί πολύ απλά ο Παναθηναϊκός έχει ψυχή χιλίων λεόντων. Για να πεθάνει αυτή η πράσινη λερναία ύδρα πρέπει να της πάρουν την ψυχή και όχι τα κεφάλια, και την ψυχή των πράσινων παικτών και του κόσμου του Τριφυλλιού δεν παίρνει κανείς.
Ένα ακόμη παιχνίδι που ο Παναθηναϊκός δείχνει το μεγαλείο του. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν ο Ατρόμητος είναι ή όχι παράρτημα των απέναντι. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι έχει μια πολύ καλή ομάδα που κατέβηκε στο ΟΑΚΑ υπερπλήρης και όχι με επτά απουσίες. Αυτό θέλω εγώ προσωπικά, η ομάδα να κερδίζει τέτοια παιχνίδια και όχι σαν μερικούς ανύπαρκτους που περιμένουν ομαδούλες της σειράς να τους ανοίγουν τα πόδια και αυτοαποκαλούνται «Μπάρτσα» και Ρεάλ μαζί.
Την Κυριακή το βράδυ στο Μαρούσι ο Παναθηναϊκός έδειξε για ακόμη μια φορά πως είναι να κερδίζεις τους πάντες και τα πάντα με όπλο σου την ψυχή και τον κόσμο. Ακόμη ένα παιχνίδι που ατυχία χτύπησε την πόρτα νωρίς, καθώς ο σούπερ φορμαρισμένος Κατσουράνης εγκατέλειψε το παιχνίδι λόγο τραυματισμού. Ε και; Το Τριφύλλι μοιάζει σαν τη λερναία ύδρα όπου όταν της κόβεις ένα κεφάλι εμφανίζονται δύο.
Η αλήθεια πως ο Παναθηναϊκός τα βρήκε σκούρα απέναντι στον Ατρόμητο. Ένα παιχνίδι το οποίο ήταν εξ αρχής δύσκολο αλλά και την ώρα του αγώνα φαινόταν πως πάει να στραβώσει όμως το τέλος της ημέρας τον βρήκε στο +2 με προοπτική για +5 εντός λίγων ημερών, αν δεν στραβώσει τίποτα με τη Λιβαδειά. Όσο νυχτώνει η. διαφορά μεγαλώνει! Η ομάδα δείχνει να βρίσκεται ολοένα και πιο κοντά σε αυτό που κανείς δεν πίστευε το καλοκαίρι.
Αυτοί οι ΜΑΓΚΕΣ του Φερέιρα δείχνουν να είναι ασυμβίβαστοι με τη λέξη απώλεια και φαίνεται πως ο παππούς τους έχει μπολιάσει με τη νοοτροπία του νικητή. Ο κάθε ένας τα δίνει όλα, ότι έχει και δεν έχει. Αυτό είναι το μυστικό, δείτε για παράδειγμα πως μπήκε ο Βιτόλο στο παιχνίδι, η παρουσία του «ξεχασμένου» Μπίερσμιρ, οι εμφανίσεις του «καταδικασμένου» Καρνέζη, η αναγέννηση του Σιμάο και άλλα πόσα τρανταχτά παραδείγματα.
Γι' αυτό λοιπόν και ο σημερινός μου τίτλος, η πράσινη λερναία ύδρα δεν πεθαίνει ποτέ. Ναι, έτσι παρομοιάζω τον φετινό Παναθηναϊκό γιατί ότι και να γίνει πάντα βρίσκει τον τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει και αυτό γίνεται από την αρχή της χρονιάς. Σκεφτείτε μόνο τι ρόστερ έχει η ομάδα, τι απουσίες υπάρχουν και πόσοι παίκτες αναγεννήθηκαν και είναι πρώτα «βιολιά».
Στα αγωνιστικά, ο Παναθηναϊκός δεν ξεκίνησε καλά και δεν πίεσε από νωρίς ψηλά όπως κάνει συνήθως. Όταν όμως δόθηκε η σχετική εντολή και έγιναν και οι σχετικές αλλαγές με το πέρασμα του Ζέκα στον άξονα και του Λέτο στα άκρα ο Ατρόμητος κόντεψε να σκάσει από την πίεση. Και. έσκασε στην τελική και από γινάτι. Μέχρι κλάμα έπεσε... Περαστικά!
Υ.Γ Κάνε τον κόσμο να γελάει, το έχει ανάγκη. Κάθε φορά γίνεσαι όλο και πιο γραφικός, αυτό είναι επίτευγμα. Μη σταματήσεις, έτσι γερό; Βάλε το γυαλί σου, ρούφα τη μιξούλα σου και βγες να κάνεις τον καραγκιόζη που τόσο πολύ τον έχει είδωλο. Για πες μου όμως, αυτός ο ανύπαρκτος ο Κουίσνι, πόσο την έχει...;
Ένα ακόμη παιχνίδι που ο Παναθηναϊκός δείχνει το μεγαλείο του. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν ο Ατρόμητος είναι ή όχι παράρτημα των απέναντι. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι έχει μια πολύ καλή ομάδα που κατέβηκε στο ΟΑΚΑ υπερπλήρης και όχι με επτά απουσίες. Αυτό θέλω εγώ προσωπικά, η ομάδα να κερδίζει τέτοια παιχνίδια και όχι σαν μερικούς ανύπαρκτους που περιμένουν ομαδούλες της σειράς να τους ανοίγουν τα πόδια και αυτοαποκαλούνται «Μπάρτσα» και Ρεάλ μαζί.
Την Κυριακή το βράδυ στο Μαρούσι ο Παναθηναϊκός έδειξε για ακόμη μια φορά πως είναι να κερδίζεις τους πάντες και τα πάντα με όπλο σου την ψυχή και τον κόσμο. Ακόμη ένα παιχνίδι που ατυχία χτύπησε την πόρτα νωρίς, καθώς ο σούπερ φορμαρισμένος Κατσουράνης εγκατέλειψε το παιχνίδι λόγο τραυματισμού. Ε και; Το Τριφύλλι μοιάζει σαν τη λερναία ύδρα όπου όταν της κόβεις ένα κεφάλι εμφανίζονται δύο.
Η αλήθεια πως ο Παναθηναϊκός τα βρήκε σκούρα απέναντι στον Ατρόμητο. Ένα παιχνίδι το οποίο ήταν εξ αρχής δύσκολο αλλά και την ώρα του αγώνα φαινόταν πως πάει να στραβώσει όμως το τέλος της ημέρας τον βρήκε στο +2 με προοπτική για +5 εντός λίγων ημερών, αν δεν στραβώσει τίποτα με τη Λιβαδειά. Όσο νυχτώνει η. διαφορά μεγαλώνει! Η ομάδα δείχνει να βρίσκεται ολοένα και πιο κοντά σε αυτό που κανείς δεν πίστευε το καλοκαίρι.
Αυτοί οι ΜΑΓΚΕΣ του Φερέιρα δείχνουν να είναι ασυμβίβαστοι με τη λέξη απώλεια και φαίνεται πως ο παππούς τους έχει μπολιάσει με τη νοοτροπία του νικητή. Ο κάθε ένας τα δίνει όλα, ότι έχει και δεν έχει. Αυτό είναι το μυστικό, δείτε για παράδειγμα πως μπήκε ο Βιτόλο στο παιχνίδι, η παρουσία του «ξεχασμένου» Μπίερσμιρ, οι εμφανίσεις του «καταδικασμένου» Καρνέζη, η αναγέννηση του Σιμάο και άλλα πόσα τρανταχτά παραδείγματα.
Γι' αυτό λοιπόν και ο σημερινός μου τίτλος, η πράσινη λερναία ύδρα δεν πεθαίνει ποτέ. Ναι, έτσι παρομοιάζω τον φετινό Παναθηναϊκό γιατί ότι και να γίνει πάντα βρίσκει τον τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει και αυτό γίνεται από την αρχή της χρονιάς. Σκεφτείτε μόνο τι ρόστερ έχει η ομάδα, τι απουσίες υπάρχουν και πόσοι παίκτες αναγεννήθηκαν και είναι πρώτα «βιολιά».
Στα αγωνιστικά, ο Παναθηναϊκός δεν ξεκίνησε καλά και δεν πίεσε από νωρίς ψηλά όπως κάνει συνήθως. Όταν όμως δόθηκε η σχετική εντολή και έγιναν και οι σχετικές αλλαγές με το πέρασμα του Ζέκα στον άξονα και του Λέτο στα άκρα ο Ατρόμητος κόντεψε να σκάσει από την πίεση. Και. έσκασε στην τελική και από γινάτι. Μέχρι κλάμα έπεσε... Περαστικά!
Υ.Γ Κάνε τον κόσμο να γελάει, το έχει ανάγκη. Κάθε φορά γίνεσαι όλο και πιο γραφικός, αυτό είναι επίτευγμα. Μη σταματήσεις, έτσι γερό; Βάλε το γυαλί σου, ρούφα τη μιξούλα σου και βγες να κάνεις τον καραγκιόζη που τόσο πολύ τον έχει είδωλο. Για πες μου όμως, αυτός ο ανύπαρκτος ο Κουίσνι, πόσο την έχει...;
Επιμέλεια: Newspao.gr team
Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις στον Παναθηναϊκό κάντε like στην σελίδα του Newspao.gr στο Facebook πατώντας εδώ.