Έφτιαξαν… επιδερμίδα, πήραν λίγα ακόμη κιλά (αυτά ήταν περιττά) και επιστρέφουν: Πατέρας, Βγενόπουλος και… Αντωνίου επιστρέφουν σε πακέτο…
τρία σε ένα στον Παναθηναϊκό! Ακριβώς δηλαδή η σύνθεση του Παναθηναϊκού, πέρυσι τέτοια εποχή με τη διαφορά ότι ο Γιάννης Βαρδινογιάννης , είχε επιλέξει να αποστασιοποιηθεί από τα κοινά της ομάδας. Ωστόσο υπήρχαν τρόποι και η γραμμή του περνούσε:
«Ο Παναθηναϊκός των Αμπράμοβιτς, που θέλει να ξεφύγει από το μίζερο παρελθόν, να πηγαίνει στο παρά πέντε και να μαζεύει στην Παιανία , έναν ποδοσφαιριστή, πρωταθλητή Ευρώπης που τέσσερις μήνες τώρα, ψάχνει ομάδα και δεν βρίσκει πουθενά στον κόσμο; Είναι ποτέ δυνατόν;» αναρωτιόταν, τέτοια ο εποχή, οπισθόφιλο αθλητικής εφημερίδας, για την επιστροφή του Γιούρκα Σεϊταρίδη, ενώ παράλληλα γινόταν κριτική και για τον γενικότερο μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας… Σχεδιασμό που έκαναν Πατέρας-Αντωνίου- με τις ευλογίες Βγενόπουλου και τον Τεν Κάτε να έχει μια εικόνα….
Ενας μεταγραφικός σχεδιασμός και ένα σχήμα που με τη μορφή αυτή, πλην Τεν Κάτε, κατέληξε στην κατάκτηση του νταμπλ, γεγονός που σε συνδυασμό με κάποιες… άλλες νίκες του Παναθηναϊκού δυνάμωσε τους δεσμούς κόσμου-Πατέρα. Εκεί λοιπόν, λίγο πριν τελειώσει η περσινή σεζόν για τον Παναθηναϊκό, άρχισε το …ξεκατίνιασμα.
Ξεκατίνιασμα, από το οποίο, ηθικά, όσοι πρωταγωνίστησαν βγήκαν χαμένοι και αυτός που ουσιαστικά την πλήρωσε ήταν ο Αντωνίου ο οποίος όμως μετά την …αγρανάπαυση του καλοκαιριού, επιστρέφει και εύλογα προκύπτει η απορία αν τον είχε φέρει πίσω ο Τζίγγερ, θα έπεφταν ή όχι τα τείχη του ΟΑΚΑ;;;
Όχι, δεν γκρινιάζει ο «αιώνια πιστός» από την επιστροφή της πολυμετοχικότητας (Πατερικότητας μου πάει καλύτερα). Και δεν γκρινιάζει, γιατί πρώτον, δίνεται μοναδική ευκαιρία να ηρεμήσει η ομάδα και να συγκεντρωθεί στα αγωνιστικά, χωρίς γκρίνιες στην εξέδρα και άλλα αποπροσανατολιστικά. Αν και μεταξύ μας, χλωμό το βλέπω να τηρούνται (μεταξύ κυρίων πάντα) όσα αναφέρονται στο περίφημο μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψαν… Ο «αιώνια πιστός δεν γκρινιάζει κυρίως γιατί , εκτός από το ηθικό κόστος, ο πόλεμος χαρακωμάτων δεν είχε άλλες απώλειες. Ο χρόνος που αρχικά χάθηκε, καλύφθηκε και έτσι η ομάδα ενισχύθηκε σημαντικά ενώ ξεφορτώθηκε περιττό βάρος.
Τώρα αν κριθούν ως… βάρη της προηγούμενης τάξης πραγμάτων οι, Φρέιτας, Γόντικας και Κέζος, αυτό θα φανεί άμεσα.
Αμεσα επίσης θα κριθεί, από την πλευρά του κόσμου όμως, αν η περίφημη και χιλιοειπωμένη φιλία Πατέρα –Μαρινάκη, επηρεάσει τον τρόπο διοίκησης του πρώτου…
Για το γήπεδο μάλλον καλό είναι ότι ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ( ο οποίος αποκλείεται στα χρόνια που ασχολείται με τον Παναθηναϊκό, να έχει αποθεωθεί τόσο από τον κόσμο όσο την 88η Σεπτεμβρίου του 2010!) θα εξακολουθήσει να έχει τον πρώτο λόγο και καλό θα ήταν σ αυτά τα «χωράφια» να μην μπλεχτεί ο Μr MIG.
****Καλά του έκατσε του Νίκου Κωνσταντόπουλου. Και δωρεάν διαφήμιση και αβασάνιστο μισθό και χρήσιμες γνωριμίες για το μέλλον!