Οι μέρες που διανύουμε ίσως είναι πιο σκληρές και πιο περίεργες από αυτές που έζησαν οι πατεράδες και οι παππούδες μας. Η Ελλάδα θυμίζει ένα καρυδότσουφλο που κάθε ξένος αέρας το φυσά και το στέλνει από εδώ και από εκεί, ενώ η ηγεσία μαυρίζει το όνομά της στα βιβλία της ιστορίας της επόμενης γενιάς.
Μέσα σε όλα τα δεινά, λοιπόν, καλούμαστε όλοι να συνεχίσουμε. Ο καθένας από το πόστο του οφείλει να συνεχίσει μέχρι να ακουστεί, είτε το σφύριγμα της λήξης, είτε η σειρήνα μιας σύγχρονης επανάστασης.
Θέλοντας και μη, άρα, γυρίζουμε σελίδα και πάμε να δούμε το αγαπημένο μας μπάσκετ. Στον Παναθηναϊκό οι τελευταίες εξελίξεις δεν επιτρέπουν και πολλές κουβέντες, τουλάχιστον αυτό το διάστημα. Οι ανανεώσεις είναι το βασικό ζητούμενο και όλοι ευελπιστούμε Φώτσης, Τσαρτσαρής και Περπέρογλου να συνεχίσουν να φορούν τα πράσινα και του χρόνου.
Από εκεί και πέρα τις τελευταίες ημέρες στην Κροατία φούντωσαν ξανά τα σενάρια για τον Ντάριο Σάριτς. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει αναδείξει ποτέ η κροατική βιομηχανία και φυσικά δεν έχει περάσει απαρατήρητο από τους εγκέφαλους του «τριφυλλιού». Πολλοί Βαλκάνιοι έχουν βιαστεί να τον βάλουν σε σύγκριση με τον Τόνι Κούκοτς, ωστόσο εμείς θα πούμε πως το όνομα του είναι Ντάριο Σάριτς. Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο που ακόμη βρίσκεται στη διαδικασία της εκκόλαψης και θα ήταν ιεροσυλία να βαφτιστεί ...Τόνι!
Πάμε λοιπόν δούμε τα βασικά χαρακτηριστικά του 17χρονου πιτσιρικά της ΚΚ Ζάγκρεμπ που πραγματικά έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Ο Σάριτς είναι ένα παιδί που βλέπει τον κόσμο από τα 208 εκατοστά. Παρόλα αυτά, δεν έχει σχέση με τις θέσεις «4» και «5». Αντίθετα, παρά το μπόι του είναι ένα καθαρόαιμο «3αρι» που κοιτάζει μάλιστα περισσότερο προς τα κάτω «2», παρά προς το επάνω και αυτό είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία.
Παράλληλα, αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι η δημιουργικότητα του, στοιχείο πάρα πολύ σημαντικό στο σύγχρονο μπάσκετ. Επίσης, αν και έχει δυνατότητα να βάζει 40 πόντους σε κάθε ματς, κυρίως με τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της ηλικίας του, εκείνος έχει πάντα στο μυαλό του τη λέξη ΟΜΑΔΑ, βλέποντας την πάσα στους συμπαίκτες του σε κάθε ευκαιρία, έχοντας μάθει να παίζει από μικρός με αμυντικές βοήθειες.
Εξάλλου και τα νούμερα που είχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κάτω των 16 του 2010 το καταμαρτυρούν. Ο Σάριτς σκόραρε μεν 24,3 πόντους ανά παιχνίδι, αλλά μάζευε 11,5 ριμπάουντ και μοίραζε και 5,8 ασίστ!
Το μέχρι τώρα βιογραφικό του εντυπωσιάζει, σε συνάρτηση με το κορμί και το ταλέντο του αλλά παρόλα αυτά θέλει ακόμη πάρα πολύ δουλειά ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του υψηλότερου επιπέδου. Θέλει βελτίωση στο αθλητικό κομμάτι, ενώ του λείπει η εμπειρία δυνατών αγώνων σε επίπεδο ανδρών. Άπαξ και αποκτήσει και αυτά φρονώ πως το όνομά του θα απασχολεί για πολλά χρόνια τους ειδικούς του αθλήματος.
ΥΓ: Λευτεριά στον Απόλλωνα...Πώς να μην μαζεύει 20 επιθετικά ριμπάουντ σε κάθε ματς, μια διμοιρία δεν μπορούσε να τον μπλοκάρει!
OnSports.gr
