Η απάντηση, πλην της δουλειάς και της διάθεσης που είναι έτοιμος να καταθέσει ο Πορτογάλος, μπορεί και να κρύβεται στο προπονητικό του παρελθόν στην Πορτογαλία, όπου σε αρκετές αντίστοιχες περιπτώσεις -με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες- ο 65χρονος τεχνικός κατάφερε να δημιουργήσει μικρά... θαύματα.
Με κορυφαίο όλων τη δική του Μπράγκα. Άλλωστε, στην 30χρονη, αισίως, προπονητική του καριέρα, ο δον Ζεσουάλδο δεν διηύθυνε μόνο ομάδες «κολοσσούς» όπως η Πόρτο (με την οποία κατέκτησε 3 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα την τετραετία 2006-10), αλλά και πολύ μικρότερης εμβέλειας κλαμπ, δείχνοντας τις περισσότερες φορές εξαιρετικές ικανότητες στη διαχείριση «σφικτών» ή ακόμη και... μηδενικών μπάτζετ. Εδώ θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος -για παράδειγμα- ότι ο Παναθηναϊκός είναι σαφώς μεγαλύτερο μέγεθος από την Μπράγκα, κάτι που βεβαίως δεν αρνείται κανείς.
Από την άλλη, όμως, είναι ξεκάθαρο πως έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι οικονομικές ισορροπίες για το «τριφύλλι», οι κινήσεις που καλείται πλέον να κάνει ο Φερέιρα (ως «αφεντικό» του ποδοσφαιρικού τμήματος) όσον αφορά την ενίσχυση του «πράσινου» ρόστερ δεν απέχουν και πολύ από την πολιτική που ακολούθησε τα προηγούμενα χρόνια στην πατρίδα του. Εν ολίγοις, το... έχει ξανακάνει και μάλιστα τις περισσότερες φορές με επιτυχία. Πάμε λοιπόν να δούμε πότε και πού...
ΟΜΑΔΑ: Αλβέρκα
Περίοδος: Ιούνιος '00 - Ιούνιος '01
Ξεκινώντας την καριέρα του από τις άσημες Ρίο Μαγιόρ (1981-82) και Τορεένσε (1982-84), ο Φερέιρα ανέβηκε επίπεδο με τις Ακαντέμικα (1984-85) και Αθλέτικο (1985-86) και άρχισε να «χτίζει» το όνομά του ως μέλος του προπονητικού τιμ της εθνικής Πορτογαλίας στις αρχές της δεκαετίας του '90. Εν συνεχεία ανέλαβε για πέντε χρόνια (1996-2000) «τιμονιέρης» της εθνικής Ελπίδων με την οποία είχε αρκετές επιτυχίες, συνεργαζόμενος με παίκτες που εξελίχθηκαν σε σταρ, όπως ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο, ο Μανίς και ο Νούνο Γκόμες.
Με τη νέα χιλιετία, ωστόσο, θεώρησε ότι είχε έρθει η ώρα να δοκιμάσει ξανά τις δυνάμεις του σε συλλογικό επίπεδο, ξεκινώντας το καλοκαίρι του 2000 από τα πολύ... χαμηλά και την Αλβέρκα, η οποία μετρούσε μόλις δύο σεζόν στην πρώτη κατηγορία. Με συνολικό μπάτζετ κοντά στα 3 εκατ. ευρώ (!), κατάφερε να την κρατήσει στην κατηγορία με άνεση (12η με 43 βαθμούς), νικώντας μάλιστα δύο φορές την Μπενφίκα και μία τη Σπόρτινγκ. Σημείωση: Την επόμενη σεζόν, που αποχώρησε, η Αλβέρκα υποβιβάστηκε... άκλαφτη ως 18η και τελευταία με 27 βαθμούς.
ΟΜΑΔΑ: Μπενφίκα
Περίοδος: Ιούλιος '01 - Νοέμβριος '02
Την 1η Ιουλίου 2001 προσελήφθη στην Μπενφίκα ως βοηθός του Τόνι, με στόχο να βοηθήσει στην αναγέννησή της. Εκείνη την περίοδο οι «αετοί» είχαν περιοριστεί σε χαμηλές... πτήσεις, αφού μόλις την προηγούμενη σεζόν τερμάτισαν 6οι, μένοντας εκτός Ευρώπης. Η κακή πορεία της Μπενφίκα οδήγησε λίγο μετά τα Χριστούγεννα τον Τόνι στο ταμείο... ανεργίας και τον Φερέιρα στο «τιμόνι» της. Με αντεπίθεση στο β' γύρο οδήγησε τους «κόκκινους» της Λισσαβώνας στην 4η θέση (που αρχικά ήταν εκτός ευρωπαϊκών εισιτηρίων), συγκεντρώνοντας στο εξάμηνό του 35 βαθμούς (με ρεκόρ 10-5-3).
Την επόμενη περίοδο (2002-03), με σφικτή οικονομική πολιτική (και μοναδική μεγάλη μεταγραφή τον «ελεύθερο» Νούνο Γκόμες από τη Φιορεντίνα), ο Φερέιρα έκανε ένα εξαιρετικό ξεκίνημα με 4Χ4 νίκες, όμως «πλήρωσε» την κακή του συνέχεια και απομακρύνθηκε από την Μπενφίκα στις 25 Νοεμβρίου 2002. Ρεαλιστικά, πάντως, εκείνη τη σεζόν η Μπενφίκα δεν είχε τις δυνατότητες να «χτυπήσει» τη σούπερ Πόρτο του Μουρίνιο και εντέλει η 2η θέση που τερμάτισε ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να πετύχει...
ΟΜΑΔΑ: Μπράγκα
Περίοδος: Απρίλιος 03 - Μάιος 06
Η εξαιρετική δουλειά που έκανε ο Φερέιρα στην Μπράγκα (ήταν ο άνθρωπος που ουσιαστικά «έχτισε» τη σημερινή ομάδα) ήταν και το «διαβατήριό» του για την Πόρτο και την κορυφή. Παρέλαβε την ομάδα στις 19 Απριλίου 2003 σε κατάσταση αποσύνθεσης και ένα βήμα από τον υποβιβασμό και έπειτα από 7 αγώνες την κράτησε στην α' κατηγορία, τερματίζοντας στη 14η θέση με 38 βαθμούς (είχε αποσπάσει 1-1 από τον Μουρίνιο). Και μέσα σε μία τριετία κατάφερε να τη διατηρήσει «σφήνα» στους «μεγάλους» της Πορτογαλίας (Πόρτο, Μπενφίκα, Σπόρτινγκ Λισσαβώνας).
Την επόμενη σεζόν (2003-04) την απογείωσε στην 5η θέση (54 βαθμοί, ρεκόρ 15-9-10) και την οδήγησε στην Ευρώπη (Κύπελλο ΟΥΕΦΑ) για πρώτη φορά έπειτα από τρεις δεκαετίες. Τη σεζόν 2004-05 πήγε ακόμη καλύτερα. Η Μπράγκα τερμάτισε 4η, πιάνοντας μάλιστα τη 19η αγωνιστική και την κορυφή, μετά το διπλό της (1-3) στο «Ντραγκάο» επί της Πόρτο του Σεϊταρίδη. Εκλεισε τη χρονιά με 58 βαθμούς, ρεκόρ 16-10-8 και μόλις 7 βαθμούς διαφορά από την πρωταθλήτρια Μπενφίκα. Τη σεζόν 2005-06 η Μπράγκα τερμάτισε ξανά 4η (τρίτη σερί χρονιά βγήκε Ευρώπη) με 58 βαθμούς, 17-7-10 ρεκόρ, ούσα πρωτοπόρος από την 7η μέχρι την 11η αγωνιστική και αήττητη κόντρα στην πρωταθλήτρια Πόρτο (0-0 και 1-1).
Iδιο πλάνο και... αρπαγή
Το καλοκαίρι του 2006 ο Φερέιρα αποφάσισε να συνεχίσει την καριέρα του στην Μποαβίστα, η οποία δεν είχε μεγάλους οικονομικούς πόρους, αλλά πόνταρε στην ικανότητα του Φερέιρα να διαχειρίζεται χαμηλά μπάτζετ. Στις 15 Αυγούστου, ωστόσο, ο πρόεδρος της Πόρτο, Πίντο ντα Κόστα, ανέτρεψε τα πλάνα της Μποαβίστα, αφού τρεις μήνες μετά την απόλυση του Αντριάανσε «εξαγόρασε» τη ρήτρα του και τον πήρε στο «Ντραγκάο».
Εντουάρντο και Ματέους
Το καλοκαίρι του 2005 η Μπράγκα ξόδεψε 1,5 εκατ. για τους Νταβίντε και Κιμ και πήρε 8 εκατ. από τις πωλήσεις των Νούνιες (Μαγιόρκα), Ζορζ Λουίς (Ντιναμό Μ.), Ζοάο Αλβες, Βέντερ (Σπόρτινγκ). Επίσης, ανέβασε τον γκολκίπερ Εντουάρντο (μοσχοπουλήθηκε πέρσι στην Τζένοα 4 εκατ.) και πήρε ελεύθερο τον Ματέους, ο οποίος πέρσι έκανε... όργια.
Δέκα εκατ. και Εντίνιο
Το 2004 έδωσε συνολικά 2.230.000 ευρώ για τους Λίμα και Μπαχά, αλλά πήρε πίσω 10 εκατ. ευρώ από τις πωλήσεις των Σίσερο, Λουρέιρο στην Ντιναμό Μ., του Γκάμα στην Πόρτο, του Κιμ στην Μπενφίκα και του Λίμα (έξι μήνες μετά την απόκτησή του) στην Ατλέτικο Παραναένσε. Επιπλέον, προώθησε τρεις παίκτες από τις ακαδημίες, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο γνωστός μας Εντίνιο.
Η διαχείριση στην Μπράγκα
Μέχρι την 8η Μαΐου 2006, όταν αποχώρησε από τον πάγκο της Μπράγκα, ο Φερέιρα «έδωσε» συνολικά στα ταμεία της ομάδας 14,3 εκατ. ευρώ από πωλήσεις παικτών, που ανέβασαν την αγοραστική τους αξία επί των ημερών του. Το καλοκαίρι του 2003 δεν έδωσε ούτε... ευρώ για αγορές παικτών. Επέλεξε κυρίως ελεύθερους και προώθησε 6 παιδιά της β' ομάδας, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο 15χρονος -τότε- Μπρούνο Γκάμα (φωτό).
Πηγή: Goal
Αν σας αρέσει η δουλειά μας και θέλετε να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί σας ακόμη πιο δυναμικά, κάντε κλικ σε μια διαφήμιση από κάτω!
