Αν ο Ζεσουάλδο Φερέιρα καταφέρει αυτό το καλοκαίρι να δημιουργήσει μια γρήγορη ομάδα τότε θα πρέπει να του στήσουν προτομή στην Παιανία.
Διότι θα είναι ο πρώτος από όσους προπονητές πέρασαν τα τελευταία χρόνια από τον Παναθηναϊκό, που θα το έχει καταφέρει…
Όλοι οι προκάτοχοί του, που είχαν την ευκαιρία να το κάνουν, έμειναν στα λόγια. Δεδομένου ότι οι επιλογές τους στις εκάστοτε μεταγραφικές περιόδους έπαιζαν μπουνιές με τις εξαγγελίες τους. Με αποτέλεσμα η ομάδα να παρουσιάζεται «χελώνα» μέσα στη σεζόν.
Δείτε το ρόστερ της σημερινής ομάδας, βάλτε κάτω έναν-έναν τους παίκτες και πείτε μου ποιος είναι ταχύς. Αλλά ταχύς, σύμφωνα με τα στάνταρ του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Όχι της δεκαετίας του ΄70, που οι παίκτες έτρεχαν με ρυθμούς τζόκινγκ.
Προσωπικά, μόνο έναν βρίσκω. Τον Σισέ. Κάνει μπαμ από μακριά ο άνθρωπος ότι είναι «βέλος». Ξέρεις, το έχεις δει επανειλημμένα στο τερέν, ότι όταν πετάξει τη μπάλα μπροστά, ο αντίπαλός του δεν πρόκειται να τον πιάσει ούτε αν θα χρησιμοποιήσει λάσο…
Σε αντίθεση με άλλους, που όσο και να τρέχουν, πάντα βρίσκουν τον αντίπαλο μπροστά τους, οπότε αναγκάζονται να ντριμπλάρουν για να κερδίσουν μερικά μέτρα και μετά να ξαναντριμπλάρουν για μερικά ακόμη και κοκ…
Δεν μιλάμε για τα χαφ, τους κινητήριους μοχλούς μιας ομάδας, που αντί να ανεβοκατεβαίνουν στο γήπεδο με την ταχύτητα ενός τούρμπο, κινούνται λες και κουβαλούν στην πλάτη τους συσκευές γκαζοζέν (που ως γνωστόν έκαιγαν ξύλα).
Κάπως έτσι οι επιθέσεις του Παναθηναϊκού διαρκούν μιαν αιωνιότητα, επιτρέποντας στην άλλη ομάδα να γυρίσει με το πάσο της στις θέσεις άμυνας και να περιμένει τους «πράσινους» στην περιοχή της έχοντας 9-10 παίκτες πίσω από τη μπάλα.
Φυσικά ο Πορτογάλος, που έπιασε δουλειά στον Παναθηναϊκό τον Δεκέμβριο (και τον Ιανουάριο, λόγω έλλειψης χρημάτων δεν μπόρεσε να κάνει μεταγραφές) δεν φέρει καμιά ευθύνη για αυτό το μοντέλο ομάδας, που παρέλαβε.
Υπεύθυνος για την… παραγωγή του συγκεκριμένο μοντέλου, που τώρα χρειάζεται απόσυρση, είναι ο Χενκ Τεν Κάτε, ο οποίος σε τρεις μεταγραφικές περιόδους πήρε 18 παίκτες από τους οποίους μόνο τρεις τηρούσαν τις… προδιαγραφές ταχύτητας.
Ο ένας ήταν ο Σισέ, ο άλλος ο Ρουκάβινα και ο άλλος ο Μουν. Μάλιστα, τον «σκούτερ» Μουν δεν τον διάλεξε αυτός αλλά τον βρήκε «κλεισμένο» (από τον Γιάσμικο Βέλιτς, που ήταν τεχνικός διευθυντής στην ΠΑΕ στην προ-πολυμετοχικότητας εποχή).
Αν ξεσκονίσετε τις εφημερίδες του καλοκαιριού 2008, θα δείτε ότι και ο Ολλανδός υποσχόταν τότε ότι θα δημιουργήσει μια ομάδα γρήγορη, που θα παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο.
Κι ενώ έκανε (;) τέτοια σχέδια ο πρώτος παίκτης, που αγοράστηκε επί θητείας του ήταν ο αργός (μα πάρα πολύ αργός) Κλέιτον. Βεβαίως δεν φτάνει μόνο να έχει ταχείς παίκτες μια ομάδα για να παίξει γρήγορο ποδόσφαιρο.
Χρειάζεται να έχει και κάποιους που να διαθέτουν γρήγορη σκέψη και ταυτόχρονα την ανάλογη ικανότητα για να υλοποιούν τις εμπνεύσεις τους. Όμως αυτοί δεν πρέπει να αποτελούν την πλειοψηφία στην 11αδα.
Πάρτε παράδειγμα την Μπαρτσελόνα. Ο Τσάβι δεν είναι δα και «πύραυλος». Ούτε ο Ινιέστα καμιά «βολίδα». Τέτοιες … συσκευές είναι οι Μέσι, Βίγια, Πέδρο, Αλβες, έτοιμοι πάντα να πυροδοτηθούν, μόλις οι δυο συμπαίκτες τους πατήσουν το κουμπί.
Άλλο παράδειγμα. Πιο κοντινό μας. Ο Χένρικσεν, η μεγαλύτερη φυσιογνωμία που πέρασε τα τελευταία χρόνια από την άμυνα του Παναθηναϊκού, ήταν αργός στα πόδια αλλά το μυαλό του έπαιρνε χιλιάδες στροφές όταν ο αντίπαλος επιτίθετο.
Ένας αργός παίκτης σε κάθε γραμμή είναι αρκετός. Από δυο και πάνω υπάρχει πρόβλημα. Ο Φερέιρα έχει την ευκαιρία αυτό το καλοκαίρι να «φορέσει» στον Παναθηναϊκό μια μηχανή με πολλά άλογα. Άλογα όμως , όχι …Αστραχάν…