Ο Παναθηναϊκός έχει μιά αποστολή να τελειώσει την Κυριακή και να κατακτήσει το 6ο ευρωπαϊκό της ιστορίας του αλλά και τον 50ο τίτλο συνολικά. Δεν πρόκειται να ξεφύγω από τις αρχικές μου θέσεις κι επιμένω ότι για τον Παναθηναϊκό ο τελικός ήταν το ματς με τη Σιένα! Θεωρώ ότι στον τελικό είναι το ξεκάθαρο φαβορί.
Είχα τους λόγους μου που τη... φοβόμουν τη Σιένα. Ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται είναι σκληρός κι αναμφίβολα περίεργος. Θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός είχε αρκετές παγίδες να προσπεράσει και τα κατάφερε με επιτυχία. Δεν είμαι τόσο βέβαιος ότι η οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα τα κατάφερνε τόσο καλά απέναντι στο "βρωμόξυλο" της Σιένα.
Ο Παναθηναϊκός άντεξε σ' αυτό το "ψυχοβγαλτικό" παιχνίδι των Ιταλών που συνάμα είναι και τόσο επικίνδυνο. Αποδείχθηκε πολύ πιό σκληρός από τη Σιένα που βέβαια επιστράτευσε ένα σκληρό παιχνίδι προκειμένου να καλύψει τη δεδομένη ποιοτική διαφορά που τη χωρίζει από τον Παναθηναϊκό. Κατάφερε να τον αιφνιδιάσει και να τον βγάλει από το ρυθμό στα πρώτα 15 λεπτά τόσο με τον εκνευρισμό που προκάλεσε στους "πράσινους" όσο και με τα επιθετικά της ριμπάουντ.
Αλλά από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός συγκεντρώθηκε, απέκτησε δημιουργία και συνέχισε να παίζει καλή άμυνα (αυτή που τον κράτησε όταν η Σιένα ήταν μπροστά στο σκορ και μάζεψε το ένα ριμπάουντ μετά το άλλο) φάνηκε η διαφορά. Ένα παιχνίδι που έκρυβε παγίδες, οι παίκτες του Παναθηναϊκού το έκαναν τελικά εύκολο! Έβγαλαν ενέργεια, είχαν μυαλό και πάθος κι εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τα πλεονεκτήματά τους απέναντι στη Σιένα.
Πλέον υπάρχει το έκτο ευρωπαϊκό στο... βάθος. Το έκτο χρυσό αστέρι... Το μεγάλο κίνητρο. Κι ο Παναθηναίκός αποδείχθηκε στον ημιτελικό τόσο σκληρός όσο πρέπει να είναι για να το διεκδικήσει.
Νίκος Μπουρλάκης από το Theplayer.gr
