Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Αυτό δε λέει ο σοφός λαός; Η «εικόνα» λοιπόν που είδαμε εμείς στο «Πανθεσσαλικό» δεν χρειάζονται πολλές λέξεις για την περιγράψεις. Η λέξη τσίπα πλέον είναι άγνωστη σε όλους στην Παιανία, είδαμε και πάλι έναν περιοδεύων θίασο να γίνεται έρμαιο του Ολυμπιακού Βόλου και να χάνει τρίτη συνεχόμενη φορά στη φετινή περίοδο και να κάνετε και πάλι «μάγκα» τον Μπέο. Τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους που το καταφέρατε αυτό γιατί πραγματικά για κατόρθωμα πρόκειται.
Όσοι παρακολούθησαν αυτό το έκτρωμα το βράδυ της Κυριακής σίγουρα στα πρώτα 30΄ λεπτά θα μπερδευτήκαν και θα αναρωτιόταν αν βλέπουν αγώνα στον Βόλο ή στη Βαρκελώνη. Ο ΠΑΝΑΘΗΑΝΑΙΚΟΣ με την «παρουσία» του έκανε τον Βόλο να μοιάζει με Μπάρτσα. Παίχτες αδιάφοροι που δεν μπορούσαν να αλλάξουν μια μπαλιά στα δύο μέτρα. Ένα κέντρο ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ (Κλέιτον, Νίνη, Γκαρσία και μοναδικό αμυντικό χαφ τον, ούτως ή άλλως σε κακή κατάσταση, Σιμάο), σε δημιουργία, σε αμυντικά καθήκοντα. Ποτέ δεν μπόρεσαν να πάρουν αυτό που λέμε την πρώτη μπαλιά. Η δε αμυντική λειτουργία; «Mπέστε σκύλοι αλλέστε». Κάντε αριστερό μπάκ, Σαριέγκι στο κέντρο της άμυνας και Σολάκης, Μπρέσκα να μοιάζουν με Βίγια, Μέσσι.
Πέρα απ’ όλα τα τακτικά σημεία και τις ποδοσφαιρικές αναλύσεις που ο καθ’ ένας έχει τη δική του γνώμη, σε ένα πράγμα πιστεύω πως θα συμφωνήσουν όλοι, αυτό δεν είναι εικόνα ομάδας, είναι εικόνα γειτονιάς. Ο Παναθηναϊκός θυμίζει ότι είναι αυτή η ομάδα μόνο από το πράσινο χρώμα που έχουν οι φανέλες του. Αυτό το είχα γράψει δυστυχώς στο προηγούμενο άρθρο μου, ας μη φτάσουμε να λέμε «Κάποτε υπήρχε μια ομάδα που λεγόταν Παναθηναϊκός». Δεν πρόκειται για προφητεία δική μου αλλά τα πράγματα οδεύουν σε αυτό με μαθηματική ακρίβεια.
Οι δικαιολογίες πραγματικά έχουν εξαντληθεί. Πρέπει όλοι να καταλάβουν πως παίζουν μπάλα και όχι τραμπάλα. Ποδοσφαιριστές χωρίς φιλότιμο, πάθος, κίνητρο. Αυτά τα τυπάκια που αποκαλούνται ποδοσφαιριστές φέρονται σαν ποδοσφαιρικοί απατεώνες και θα εξηγήσω γιατί το λέω αυτό. Πέρα απο τα διοικητικά προβλήματα, ας μου πει κάποιος αν έστω ένας ποδοσφαιριστής είναι απλήρωτος έστω και ένα μήνα. Όλοι αμείβονται με εκατομμύρια. Δεν είναι συνεπείς και δεν τιμούν τα συμβολαιά τους αλλά ούτε και τη φανέλα που φορούν. Δεν είναι εικόνα σεβασμού ούτε καν ως πρός τον κόσμο της ομάδας. Μερικοί μπορεί να πουν μα αφού δεν έχουν μέλλον στην ομάδα, ωραία ας παλέψουν για ένα καλύτερο μέλλον, το δικό τους μέλλον.
Ο δε Φερέϊρα; Η απόλυτη εικόνα ενός παραιτημένου προπονητή. Εδώ και δύο μήνες λέει ακριβώς τα ίδια λόγια, «μπορούμε, το ρόστερ μας δεν είναι για αυτές τις εμφανίσεις, πολεμάμε, μαθηματικά έχουμε ελπίδες....» Το ποδόσφαιρο όμως δεν είναι μαθηματικά και «μπλά-μπλά» κύριε Ζεσουάλδο. Ειλικρινά θέλω να μοιραστώ μια απορία μαζί σας, στην Παιανία δεν κάνουν τίποτα; Εγώ έχω πεπιστεί πως μαζεύοντε εκεί και μιλάνε για όλα εκτός απο μπάλα. Δεν γίνεται να κάνουν πράγματα στη προπόνηση έξι μέρες και την έβδομη να τα ξεχνάνε. Θα καταρρίψουμε κάθε νόμο της φυσικής. Είναι φανερό ότι στην Παιανία υπάρχει, πια, μια εικόνα διάλυσης.
Ένα χρόνο μετά, η «μπογιά» των νταμπλούχων ξεθώριασε επικίνδυνα. Ας πάρει ο Γόντικας την απόφαση να κατεβάσει την golden team. Αυτό μου έρχεται στο μυαλό όσο ακραίο και να ακούγετε. Χειρότερα να πάνε από τους περιπατητές, που φόραγαν χθές την πράσινη φανέλα, αποκλείεται. Τουλάχιστον θα έχουν φιλότιμο, το οποίο έχει χαθεί απο τους ακριβοπληρωμένους «παίκτες» του Παναθηναϊκού...
Υ.Γ 1 Χαρήκαν και οι πελάτες στο μπάσκετ; Στα τρία το ένα δώρο, έτσι για να έχει και ενδιαφέρον στο εξοχικό. ★ ★ ★ ★ ★ ★ 6 είναι τα άτιμα.
Υ.Γ 2 Κύριε Στρός Κάν πολύ ατακτούλης μας προέκυψες, μήπως πέρασες και την Ελλάδα για καμαριέρα;
Υ. Γ 3 54-242 ΠΑΟ, ας γίνει μια καθημερινή μας συνήθεια ένα sms για την «Μάνα του λόχου».
