Ο Παναθηναϊκός μοιάζει εγκλωβισμένος στα ερείπια του και αναζητά απεγνωσμένα το δικό του σωτήρα, που θα τον βγάλει και πάλι στην επιφάνεια. Χρησιμοποιώντας μία αλληγορική ιστορία, θα σας παρουσιάσω την εικόνα που έχω προσωπικά για την εικόνα της ομάδας αυτή τη στιγμή.
Μια φορά και ένα καιρό ζούσε σε ένα πολύ ωραίο και μεγάλο σπίτι, ένας περήφανος Κύριος. Ο Κύριος Παναθηναϊκός. Στο σπίτι αυτό είχε μετακομίσει τα τρία τελευταία χρόνια ύστερα από δίκαιη απαίτηση των συγγενών και φίλων, γιατί ήθελαν το Κύριο Παναθηναϊκό να ζει σε ένα καλύτερο και πιο υγιές περιβάλλον σε σχέση με πριν. Ήθελαν το καλύτερο για το φίλο τους και αδερφό τους! Άλλωστε ο Κύριος Παναθηναϊκός, ήταν γι αυτούς ένα κομμάτι της ζωής τους!
Το σπίτι αυτό είχε μία ιδιαιτερότητα όμως. Είχε πολλούς ιδιοκτήτες. Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα κακό αλλά στη προκειμένη περίπτωση, δημιούργησε πολλά προβλήματα στο Κύριο Παναθηναϊκό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες του σπιτιού δεν μπορούσαν ποτέ να συνεργαστούν μεταξύ τους και ο καθένας λειτουργούσε με βάση το προσωπικό του συμφέρον.
Ο καθένας έκανε το κομμάτι του εκεί μέσα, χωρίς να υπάρχει συλλογική δουλειά. Όλοι αυτοί έκαναν ένα μεγάλο λάθος όμως από την αρχή. Θεώρησαν τον Κύριο Παναθηναϊκό Περιουσία τους, ξεχνώντας ότι είναι τιμή τους να έχουν κοντά τους έναν τόσο υπερήφανο Κύριο. Ενώ ξεκίνησαν πολύ καλά τη συνεργασία τους και έριξαν πολλά λεφτά σε αυτό το οικοδόμημα, οι ιδιοκτήτες λόγω των συγκρουόμενων συμφερόντων που είχαν, είδαν τα λεφτά τους να μην πιάνουν τόπο και οι πρώτες φουρτούνες ξέσπασαν.
Ο Κύριος Παναθηναϊκός άντεξε, αλλά οι στενοί φίλοι του άρχισαν να ανησυχούν για το μέλλον του, καθώς έβλεπαν τον αγαπημένο φίλο τους να ζει μέσα σε ένα άρρωστο και επικίνδυνο περιβάλλον. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα στο μέλλον και οι ιδιοκτήτες του σπιτιού δεν έβαζαν πλέον λεφτά στο σπίτι με αποτέλεσμα μέρα με τη μέρα το σπίτι να καταρρέει και ο Κύριος Παναθηναϊκός να εγκλωβίζεται μέσα στα ερείπια του σπιτιού.
Οι Εκατομμύρια φίλοι του έσπευσαν αμέσως στο σημείο και με φωνές και συνθήματα ζητούσαν από τους ιδιοκτήτες του σπιτιού να απεγκλωβίσουν αμέσως το Κύριο Παναθηναϊκό από τα συντρίμμια του σπιτιού. Ήταν όλοι πολύ εξαγριωμένοι με τους ιδιοκτήτες καθώς ο Κύριος Παναθηναϊκός βρισκόταν σε αυτή τη πολύ δύσκολη θέση εξαιτίας τους. Από την άλλη οι ιδιοκτήτες, για άλλη μία φορά στο κόσμο τους! Κατηγορούσαν ο ένας τον άλλον και κανείς δεν έπαιρνε το μερίδιο της ευθύνης. Ο ένας τα έριχνε στον άλλον. Κάποιοι απ αυτούς μάλιστα εξαφανίστηκαν, σαν να μην τους ένοιαζε καθόλου η μοίρα του Κύριου Παναθηναϊκού. Έκαναν το κομμάτι τους, πήραν αυτό που ήθελαν από το Κύριο Παναθηναϊκό και ξαφνικά εξαφανίστηκαν.
Έτσι μέχρι και σήμερα ο Κύριος Παναθηναϊκός παραμένει εγκλωβισμένος στα ερείπια του και περιμένει κάποιον να τον βγάλει στην επιφάνεια. Κάποιον που θα του δώσει ότι του αξίζει και κάτω από τη προστασία του και με την συμπαράσταση των Εκατομμυρίων φίλων του, θα μπορέσει ξανά να σταθεί στα πόδια του και να μεγαλουργήσει.
Όποιος όμως και αν σώσει το Κύριο Παναθηναϊκό, θα πρέπει να θυμάται ότι αυτός ο υπερήφανος Κύριος δεν είναι περιουσία του. Θα πρέπει να δείξει έμπρακτα την αγάπη του. Έτσι και αλλιώς τα αποτελέσματα πάντα φαίνονται στο τέλος. Ο Κύριος Παναθηναϊκός δεν θα πεθάνει ποτέ, όσο και αν το θέλουν κάποιοι!
Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!
