Τα «30 αργύρια» παίρνουν κατά καιρούς διάφορες μορφές. Ανάλογα με τις εποχές, τις περιστάσεις και το… νόμισμα.Διότι «Ιούδες» υπήρχαν ανέκαθεν και πάντα θα υπάρχουν…
Στον Παναθηναϊκό τα «30 αργύρια» αντιστοιχούν σε 1.300 ευρώ. Tόσα μάζεψαν συνολικά 20 και περισσότεροι ποδοσφαιριστές του ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Ερασιτέχνη για οικονομική βοήθεια….
Και όχι μόνο τα μάζεψαν αλλά τα παρέδωσαν κιόλας. Μόνο και μόνο για να έχουν ήσυχη την συνείδησή τους ότι έκαναν το καθήκον τους απέναντι στους φτωχούς (συναθλητές τους), οι οποίοι είχαν την ατυχία να ασχοληθούν με λάθος σπορ.
Φυσικά, η διοίκηση του Ερασιτέχνη, όταν συνήρθε από την έκπληξη και αφού βεβαιώθηκε ότι δεν επρόκειτο για πλάκα, τους επέστρεψε τα χρήματα, όχι στα μούτρα αλλά στην προπόνηση, θεωρώντας εξευτελιστική την προσφορά τους.
Πώς να μην είναι εξευτελιστική, όταν 1.300 ευρώ μαζεύουμε εμείς στο γραφείο όταν θέλουμε να πάρουμε δώρο γάμου σε ένα συνάδερφο. Και πάλι μιαν… αμφιβολία την έχουμε μήπως δεν είναι αρκετά και θα έπρεπε να τσοντάρουμε κάτι παραπάνω.
Κι αυτοί επαγγελματίες, που βάζουν στο παντελόνι κάθε χρόνο από τον Παναθηναϊκό ένα ποσό, που ξεπερνάει τα 8 εκ. ευρώ (μόνο από συμβόλαια), με τι μούτρα έριξαν στον «δίσκο» του Ερασιτέχνη κατά μέσο όρο 65 ευρώ έκαστος;
Τι αγοράζεις με 65 ευρώ στις μέρες μας; Ούτε έναν οβελία τώρα το Πάσχα. Ούτε 35 λίτρα αμόλυβδη βενζίνη πριν από τη μεγάλη έξοδο. Καλά-καλά δεν παίρνεις δυο λαμπάδες της Ανάστασης για τα βαφτιστήρια σου…
Και να πεις ότι η κίνηση ήταν αιφνιδιαστική και έτυχε να μην κρατούν λεφτά επάνω τους την μέρα του εράνου… Κάθε άλλο. Οι άνθρωποι του Ερασιτέχνη τους είχαν ενημερώσει από μέρες. Και το μάζεμα των χρημάτων κράτησε μέρες. Πιο πολλές και από το μάζεμα της… ελιάς.
Βεβαίως, εδώ υπάρχει και η άλλη άποψη. Από πού και ως που είναι υποχρεωμένος ο ποδοσφαιριστής να συνδράμει οικονομικά τον σύλλογο στον οποίο ανήκει (σήμερα γιατί αύριο μπορεί να ανήκει σε κάποιον άλλο);
Ειδικά ο ξένος έχει μια δυσκολία στο να αντιληφθεί τη σημασία μιας τέτοιας χειρονομίας, από τη στιγμή που δεν έχει βιώσει ξανά τέτοια εμπειρία. Και που να την βιώσει; Στην Αρσεναλ ο Ζιλμπέρτο; Ή στην Λυόν ο Μπουμσόνγκ και ο Γκοβού;
Όμως ούτε ο Σισέ είχε ανάλογη εμπειρία στη Λίβερπουλ ή στην Μαρσέιγ. Ούτε καν στην Οσέρ και στην Σάντερλαντ. Όταν όμως ζήτησαν τη βοήθειά του, την έδωσε με την καρδιά του. «Ορίστε 10.000 ευρώ και σας ευχαριστώ…». Κύριος…
Γιατί, λοιπόν, ο Σισέ και όχι και οι άλλοι; Κακώς όμως ο Ερασιτέχνης επέστρεψε τα 1.300 ευρώ. Έπρεπε να τα κρατήσει, όχι για να τα ρίξει «στον κορβανά» ως αντίτιμο προδοσίας, αλλά να τα βάλει σε μια γυάλα και να τα εκθέσει στο σαλόνι του ΟΑΚΑ.
Μαζί με μια λίστα, που να γράφει τι πρόσφερε ποιος. Ώστε ο κόσμος, που περνάει, να θαυμάζει την γενναιοδωρία τους. Και αν θέλει να τη συγκρίνει με τη λίστα που παραθέτω παρακάτω, στην οποία αναγράφονται οι ετήσιες αποδοχές τους.
Έχουμε και λέμε, λοιπόν: Λέτο: 1.120.000, Μπουμσόνγκ: 1.100.000, Βύντρα: 720.000, Σεϊταρίδης: 500.000, Πλεσί: 450.000, Χριστοδουλόπουλος: 350.000, Σαριέγκι: 300.000, Κλέιτον: 300.000, Σπυρόπουλος: 300.000, Νίνης: 300.000, Τζόρβας: 300.000, Σιμάο: 250.000, Καρνέζης: 180.000, Πετρόπουλος: 150.000, Ιωαννίδης: 150.000, Μαρίνος: 120.000, , Γκοβού: 150.000
Σημ: Από τη λίστα απουσιάζουν τα ονόματα των Σισέ, Καραγκούνη, Κατσουράνη, που έκαναν με το παραπάνω το καθήκον τους στο κάλεσμα του Ερασιτέχνη, και φυσικά των δανεικών ποδοσφαιριστών…
onsports.gr
