Παραφράζοντας το γνωστό τσιτάτο, που λέει ότι «πίσω από έναν επιτυχημένο άνδρα κρύβεται πάντα μια έξυπνη γυναίκα» στο ποδόσφαιρο μπορούμε να πούμε πώς «πίσω από έναν επιτυχημένο προπονητή κρύβεται ένας παντοδύναμος πρόεδρος».Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα στην 4ετή θητεία του (2006-10) στην Πόρτο ένιωθε απόλυτα προστατευμένος κάτω από τις φτερούγες του ισχυρού άνδρα του πορτογαλικού ποδοσφαίρου και αδιαμφισβήτητου ηγέτη του συλλόγου, Ζόρζε Νούνο Πίντο Ντα Κόστα.
Μετά από εκείνο το διάστημα της υπερπροστασίας είναι λογικό να αισθάνεται «επί ξύλου κρεμάμενος» στον Παναθηναϊκό, όπου οι πρόεδροι ανεβαίνουν και κατεβαίνουν συχνότερα από ασανσέρ και η ομάδα γίνεται βορά των “θηρίων” της παραλιακής «ζούγκλας».
Κάπως έτσι έφτασε στο σημείο να δηλώνει πως «ο Ολυμπιακός είναι ισχυρότερος στο εσωτερικό» και πώς «η υπεροχή αυτή είναι ριζωμένη, με επιπτώσεις στο επίπεδο της οργάνωσης, της πειθαρχίας και της θεσμικής εξουσίας».
Τέτοια πράγματα ήταν άγνωστα στον (κάθε) προπονητή της Πόρτο, όσο κυβερνούσε ο Ντα Κόστα. Και δεν είναι λίγα τα χρόνια, που ο Πορτογάλος μπίζνεσμαν διαφεντεύει τις τύχες τους συλλόγου. Την περασμένη εβδομάδα έκλεισε τα 29!
Μέσα σε αυτή την 29ετία η Πόρτο κατέκτησε περισσότερα από 330 τρόπαια σε όλα τα σπορ, ενισχύοντας τον μύθο του Ντα Κόστα στις τάξεις των οπαδών και την δύναμή του στα κέντρα της εξουσίας, φτάνοντας στο σημείο να είναι ο ίδιος η εξουσία.
Στην προεδρική καρέκλα ο Ντα Κόστα κάθισε για πρώτη φορά στις 23 Απριλίου 1982 σε ηλικία 44 ετών κι αφού πρώτα είχε θητεύσει ως έφορος, στο τμήμα χόκεϊ επί πάγου και στο τμήμα πυγμαχίας του συλλόγου, από όπου λέγεται «κληρονόμησε» το επιθετικό του στυλ.
Ο άνθρωπος διέθετε «μαγικό ραβδί». Πριν καλά-καλά συμπληρώσει δυο χρόνια στη θέση του προέδρου τον βρίσκουμε παρόντα στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Δεν είχε έρθει όμως η ώρα του ακόμη να σηκώσει κούπα (εκείνη την χρονιά την πήρε η Γιουβέντους).
Η δική του ώρα σήμανε το 1987, όταν η Πόρτο του ταπείνωσε την Μπάγερν στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Στη συνέχεια έγινε συλλέκτης τροπαίων: Σούπερ Καπ, Διηπειρωτικό, «πεντακαμπεονάτο» (5 σερί πρωταθλήματα Πορτογαλίας) κλπ.
Το 2002 επέλεξε για την ομάδα του έναν άσημο (τότε) προπονητή, τον Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος τα επόμενα χρόνια έμελλε να γίνει ο “special one”. Με αυτόν στον πάγκο η Πόρτο κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 2003 και το Τσάμπιονς Λιγκ 2004.
Επειδή όμως ουδείς σε αυτή την ομάδα είναι υπεράνω του προέδρου, ο Ντα Κόστα δεν είχε κανένα πρόβλημα να τον πουλήσει στην Τσέλσι. «Με τις ευλογίες μου» του είπε. Την ίδια ώρα ο ίδιος έπαιρνε την ευλογία του Πάπα Ιωάννη Παύλου του 2ου.
Θα την χρειαζόταν στις δικαστικές περιπέτειες που τον περίμεναν τα επόμενα χρόνια. Διότι ο Ντα Κόστα μπορεί να ήταν ισχυρός αλλά όχι τόσο για να αποφύγει τον έλεγχο της δικαιοσύνης. Οι κατηγορίες που του αποδόθηκαν σημαντικές.
Αφορούσαν σε στημένα παιχνίδια, δωροδοκίες διαιτητών, ξυλοδαρμό δημάρχου και άλλες… Πρωτόδικα καταδικάστηκε σε 2 χρόνια καθαίρεσης από την προεδρία ενώ από την Πόρτο αφαιρέθηκαν 6 βαθμοί από το πρωτάθλημα της περιόδου 2007-08.
Στο εφετείο όμως έπεσαν όλες οι κατηγορίες και τον Απρίλιο του 2009 αποδόθηκε στο πορτογαλικό ποδόσφαιρο ως «λευκή περιστερά». Σήμερα, στα 74 του χρόνια, ζει και βασιλεύει στην Πορτογαλία, μαζί με το δημιούργημα του…
Μετά από τη συνεργασία του με έναν τέτοιο παράγοντα, ο Φερέιρα και ο κάθε Φερέιρα, φυσικό είναι να νιώθει σαν ψάρι έξω από το νερό όταν καλείται να δουλέψει σε μια ομάδα που, εκτός του ότι στερείται κεφαλής, στην πρώτη ευκαιρία της «κόβουν και τα πόδια…».
Πηγή: onsports.gr
