Να βάλουν τέλος στον κατήφορο των τελευταίων αγωνιστικών τόνισαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού στην προπόνηση της Μεγάλης Τρίτης εν όψει της μάχης των πλέι οφ. Ωραία ε και; Αυτά τα έχουμε ξανακούσει στο παρελθόν και το ζήτημα είναι τα λόγια επιτέλους να γίνουν πράξεις. Έχουμε βαρεθεί την φετινή σεζόν να ακούμε δεξιά και αριστερά τους καλοπληρωμένους αστέρες του «τριφυλλιού» να λένε διάφορα και πως θα παλέψουν ώστε να πετύχει η ομάδα τους στόχους της και διάφορα τέτοια όμως στην ουσία έχουμε ένα απόλυτο ΤΙΠΟΤΑ.
Λόγια, λόγια, λόγια… Τέλος… Επιτέλους ο καθένας μέσα στην ομάδα θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να καταλάβει πως δεν μπορεί κανείς να παίζει με την ιστορία του συλλόγου αλλά πάνω από όλα με τον φίλαθλο του Παναθηναϊκού που κάθε Κυριακή ανυπομονεί να χαρεί την αγαπημένη του ομάδα να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και αντί αυτού αντικρίζει έντεκα παίκτες που ο ένας αναζητά από τον άλλον τον τίτλο του… χειρότερου.
Και αυτό που πονά περισσότερο τον κόσμο του «τριφυλλιού» είναι το γεγονός πως οι ίδιοι ποδοσφαιριστές πέρσι κατακτούσαν το νταμπλ και μάλιστα με χαρακτηριστική άνεση. Με εξαίρεση την φυγή του Σαλπιγγίδη και τον ερχομό των Γκοβού και Μπουμσόνγκ όλη η υπόλοιπη ομάδα παραμένει αμετάβλητη. Όμως κάθε Κυριακή αντικρίζουν ένα σύνολο που δείχνει να παίζει για πρώτη φορά μαζί.
Και αυτό ίσως σημαίνει πολλά και μάλιστα για μη αγωνιστικά ζητήματα. Εδώ φέρουν ένα μερίδιο ευθύνης και οι άνθρωποι της διοίκησης που μήνα με τον μήνα και μέρα με την μέρα μικραίνουν όλο και περισσότερο τον ιστορικό αυτό σύλλογο. Ευτυχώς δηλαδή που οι «πράσινοι» οπαδοί έχουν αυτό το στολίδι του μπασκετικού τμήματος και παίρνουν καμιά χαρά γιατί αλλιώς δεν θα τους χαμογελούσε ποτέ το χειλάκι.
Εκεί όπου ο καθένας είναι περήφανος όταν βλέπει στην άκρη του πάγκου της ομάδας του έναν τεχνικό σαν τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, που μπορεί να κάνει ακόμα και έναν κουλό να σουτάρει και έναν τυφλό να μαρκάρει. Τα έχουμε πει άλλωστε «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει…».
Γιατί βλέπουμε πως στο μπάσκετ οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι έχουν καταφέρει να φτιάξουν την πιο πετυχημένη ελληνική ομάδα όλων των εποχών και από την άλλη βλέπουμε στην μπάλα τον καθένα μέσα στην διοίκηση να τρώγεται με τα ρούχα του και να ζητά τα ρέστα από τον άλλο. Θα κάνει άραγε ποτέ ξαστεριά;;;
sportaction.gr
