Με την ομάδα να έχει πάρει τον κατήφορο ήταν θέμα χρόνου να τεθεί θέμα Φερέιρα στον Παναθηναϊκό. Αν δεν το καταλάβατε, το θέμα έχει ήδη τεθεί. Το διαλαλούσαν τα χτεσινά δημοσιεύματα, που μιλούσαν ανοιχτά πλέον για διαζύγιο….Διαδίδεται ότι το μέλλον του Πορτογάλου προπονητή θα κριθεί στα πλέι-οφ. Το αν θα φύγει ή αν θα μείνει, δηλαδή, θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει ή όχι να κερδίσει το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Επιτρέψτε μου να αμφιβάλω. Γνώμη μου είναι ότι στο τέλος της περιόδου, ανεξάρτητα με το φίνις, που θα κάνει η ομάδα στο πρωτάθλημα, ο Φερέιρα θα μαζέψει τα μπογαλάκια του και θα γυρίσει στην πατρίδα του. Πλούσιος εμπειριών από το ελληνικό ποδόσφαιρο…
Νομίζω ότι το έχει καταλάβει και ο ίδιος πως «τα ψωμιά του είναι μετρημένα» στην Παιανία, για αυτό συχνά-πυκνά δηλώνει ότι έχει κουραστεί από όσα βιώνει εδώ, προλειαίνοντας το έδαφος για αποχώρηση με δική του πρωτοβουλία.
Το «φεύγω μόνος μου» ουδόλως αμαυρώνει το προφίλ του ως προπονητή. Αντίθετα μπορεί και να του προσθέτει πόντους στην αναζήτηση καινούργιας δουλειάς. Μια τέτοια εξέλιξη θα βόλευε ασφαλώς και τον Παναθηναϊκό. Για ευνόητους λόγους.
Το θέμα είναι: Πρέπει να φύγει ο Φερέιρα; Κι αν πρέπει, θα φύγει για τους σωστούς λόγους; Ή θα φύγει επειδή κάποιος πρέπει να φορτωθεί τις αμαρτίες όλων; Επειδή αυτός ο κάποιος τυγχάνει να είναι στο 99% των περιπτώσεων ο προπονητής;
Η 4μηνη θητεία του στον Παναθηναϊκό θα μπορούσε να χωριστεί σε τρεις φάσεις. Η πρώτη είναι η φάση της γνωριμίας του ρόστερ και της προσαρμογής στο νέο περιβάλλον. Στο διάστημα αυτό έκανε αρκετά λάθη και τα πλήρωσε σε βαθμούς.
Η δεύτερη φάση ξεκινά με τη παύση των πειραματισμών και της έναρξης εφαρμογής των πλάνων του. Με το έμπα της νέας χρονιάς η ομάδα άρχισε να αποδίδει καλύτερο ποδόσφαιρο και να δείχνει χαρακτήρα στα δύσκολα παιχνίδια.
Η τρίτη φάση αρχίζει μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και είναι ένας διαρκής κατήφορος για τον Παναθηναϊκό, τον οποίο ο Φερέιρα, όχι μόνο αδυνατεί να σταματήσει αλλά δείχνει πολλές φορές να παρασύρεται κι αυτός μαζί του, σε λανθασμένες επιλογές και βεβιασμένες κινήσεις.
Είναι αλήθεια ότι σε καμιά στιγμή της παρουσίας του στην Παιανία δεν το έπαιξε «μπαμπούλας» στους ποδοσφαιριστές. Προσπάθησε να λειτουργήσει ως ειρηνοποιός στις κατά καιρούς κόντρες των παικτών και μέχρι ένα σημείο το πέτυχε.
Τον τελευταίο ωστόσο καιρό φαίνεται να έχει χάσει τον έλεγχο. Αν δεν τον είχε χάσει δεν θα του μιλούσε έτσι ο Μπουμσόνγκ όταν ο Πορτογάλος τεχνικός έκανε παρατηρήσεις στους παίκτες για κακή εξωγηπεδική ζωή, με αφορμή το πρόσφατο τρακάρισμα του Γκοβού.
Ούτε ο κάθε παίκτης θα έκανε του κεφαλιού του μέσα στο γήπεδο, με αποτέλεσμα η ομάδα να παρουσιάζει αυτή την κακή εικόνα τους τελευταίους δυο μήνες. Είναι προφανές ότι ο Φερέιρα δεν έχει «ισχυρή φωνή» στα αποδυτήρια.
Υπό αυτές τις συνθήκες, με τούτους τους παίκτες, «χωριό δεν μπορεί να κάνει». Όσες εξουσίες και αν του παραχωρηθούν στη νέα περίοδο. Κι από τη στιγμή που σαρωτικές αλλαγές δεν προβλέπεται να γίνουν στο ρόστερ, η απόφαση είναι μονόδρομος για τη διοίκηση.
Προσοχή όμως. Η απομάκρυνση του Φερέιρα δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να συνδυαστεί με κανάκεμα των παικτών. Προς τούτο είναι αναγκαίο ο διάδοχος του Πορτογάλου να είναι προπονητής με πυγμή. Μετά το «καρότο», σειρά πρέπει να πάρει το «μαστίγιο». Δεν γίνεται αλλιώς…
onsports.gr
