Σύλλογος μεγάλος ΔΕΝ υπάρχει άλλος!

26 Απριλίου 2011

Ο νέος τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟ




Ο νέος τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟΕκτός από το θέατρο του παραλόγου που βιώνουμε στο πολυμετοχικό πεδίο και κατ' επέκταση στο οικονομικό σκέλος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός με τις διαρκείς «κωλοτούμπες» και τα «αδειάσματα» που δεν λένε να μας εγκαταλείψουν, υποτίθεται ότι ορισμένα πράγματα πρέπει να «τρέξουν» ανεξαρτήτως των χρημάτων που θα μαζευτούν.
Το βασικότερο θέμα στο αμιγώς αγωνιστικό σκέλος είναι σαφέστατα αυτό της επιλογής του νέου τεχνικού διευθυντή της ομάδας, καθώς όλα δείχνουν ότι αποτελεί δεδομένη απόφαση η παρουσία ενός τέτοιου ανθρώπου στον Παναθηναϊκό της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.
Η επιλογή του τεχνικού διευθυντή είναι από τις δυσκολότερες που καλείται να πάρει ένας σύλλογος. Στις μέρες μας σπανίζουν οι ικανοί τεχνικοί διευθυντές που -εκτός των άλλων- θα πρέπει να κινηθούν με το λιγότερο δυνατό ρίσκο έχοντας περιορισμένο μπάτζετ στη διάθεσή τους. Δεν παύει, εντούτοις, να αποτελεί το μεγαλύτερο στοίχημα για την επικείμενη αγωνιστική περίοδο και η όποια επιλογή επιβάλλεται να μην γίνει με βιασύνη, αλλά σταθμίζοντας όλες τις παραμέτρους: γνώση του αντικειμένου και της αγοράς, ικανότητα διαχείρισης περιορισμένου μπάτζετ, διαπραγματευτική εμπειρία, διασυνδέσεις.
Όπως επίσης σαφές είναι ότι ο εκάστοτε τεχνικός διευθυντής δέχεται και τη μεγαλύτερη πίεση-κριτική από πλευράς Τύπου, φιλάθλων και διοίκησης, καθώς οι επιλογές που πραγματοποιεί επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την έκβαση των στόχων της ομάδας, καθώς οι συνθήκες και η ποιότητα του ποδοσφαιρικού τμήματος διαμορφώνονται από τις επιλογές του, ο δε επικεφαλής (προπονητής) στο αγωνιστικό σκέλος είθισται να αποτελεί επίσης δική του επιλογή. Δύσκολα, εν ολίγοις, μπορούμε να θυμηθούμε τεχνικό διευθυντή να τυγχάνει καθολικής αποδοχής.  Ισα-ίσα το «κράξιμο» πάει σύννεφο! Προφανώς (και) εξαιτίας του γεγονότος ότι το «μικρόβιο» του προπονητή που παραδοσιακά είχαν οι περισσότεροι φίλαθλοι, έχει «μεταδοθεί» (και) σε αυτό του «μάνατζερ», του ανθρώπου που «χτίζει» τις ομάδες και διαχειρίζεται το ΟΛΟ το αγωνιστικό πρότζεκτ. Ζάετς, Λιβαθηνός, Βέλιτς, Αντωνίου, Φρείτας, όλοι τους βρέθηκαν στο «στόχαστρο» του Τύπου και του κόσμου, άλλος λιγότερο, άλλο περισσότερο.
Το σίγουρο είναι ότι στον Παναθηναϊκό των δύσκολων ημερών που έρχονται από πλευράς οικονομικής, με δεδομένο ότι το χρήμα δεν ρέει πλέον εν αφθονία, οι περικοπές βρίσκονται προ των πυλών και το μπάτζετ θα είναι σαφώς περιορισμένο σε σχέση με τα προηγούμενα 2.5 χρόνια, η επιλογή του νέου τεχνικού διευθυντή και του προπονητή είναι αυτές που θα παίξουν το σημαντικότερο ρόλο στο αν θα καταφέρει να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά του.
Το Τριφύλλι επιβάλλεται να κάνει το καλοκαίρι πολύ προσεκτικές κινήσεις, βασιζόμενο στο εξονυχιστικό σκάουτινγκ και την ικανότητα του επικεφαλής (τεχνικού διευθυντή) να διακρίνει την «ήρα απ' το στάρι». Διότι είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουν κενά με πωλήσεις που πρέπει να αντικατασταθούν όσο καλύτερα γίνεται. Και μόνο εάν υπάρξει σωστός προγραμματισμός και εντοπισμός παικτών με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σύμφωνα με τις απαιτήσεις του προπονητή και το πλάνο του για τον τρόπο με τον οποίο θα παίζει η ομάδα από τούδε και εφεξής, μπορεί ο Παναθηναϊκός να ελπίζει ότι θα εμφανίζεται στο γήπεδο ως... Παναθηναϊκός. Η γνώμη μου επί του θέματος, είναι ότι θα πρέπει να βρεθεί ένας άνθρωπος που θα έχει εμπειρία από τέτοιου είδους «πρότζεκτ» (χαμηλού μπάτζετ και «ανοικοδόμησης» ομάδων), γνώση της αγοράς (ελληνικής και ξένης) και των δεδομένων στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Απ' όλα, δε, τα ονόματα που έχουν δει το «φως» της δημοσιότητας, ο Βέλιτς είναι μακράν η πιο αξιόπιστη λύση, ασχέτως εάν υπάρχει πολύς κόσμος που τον συνδέει με το διάστημα της μονομετοχικότητας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η ουσία δεν αλλάζει στο μυαλό μου και είναι λάθος την παρούσα φάση με τα υπάρχοντα δεδομένα να «κολλάμε» σε «ταμπέλες». Σιμάο και Ν' Ντόι σε τελική ανάλυση δεν έφερε κανένας άλλος στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια με μηδέν (0) κόστος αγοράς. Και δεν καταλαβαίνω, πραγματικά, γιατί δεν πρέπει να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος και ποδοσφαιρικά έναν επαγγελματία, με γνώμονα τα αποτελέσματα της δουλειάς του και τις προοπτικές που είχε στα χέρια του για να δουλέψει.
Πηγή: onsports.gr