Περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα, να κλαις. Την ημέρα που ο Παναθηναϊκός συμπλήρωσε 10 χαμένους βαθμούς στο φετινό πρωτάθλημα με δράστες μια σίγουρα υποβιβασμένη και δύο σχεδόν πεσμένες ομάδες (Λάρισα και Αστέρας) το ημερολόγιο έγραφε 3 Απρίλη.Δηλαδή ανήμερα της επετείου της «άλωσης» του Ολυμπιακού Σταδίου του Άμστερνταμ, όταν ο Panathinakos, 15 χρόνια πριν , το 1996, στον πρώτο ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ τερμάτιζε, με killer τον Βαζέχα, ένα σερί… 189 αήττητων αγώνων του Άγιαξ!
Οι συγκρίσεις ανάμεσα στον Panathinaiko εκείνης της εποχής με το… Παναθηναϊκάκι του τώρα, προκαλούν τρόμο. Τρόμο προκαλεί και το ότι, για την απαξίωση της ομάδας η οποία μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν σεβαστή σε όλη την Ευρώπη, υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι οι παράγοντές της.
Ωστόσο, αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να κινηθούν για την αποκατάσταση του ονόματος της ομάδας, αναλώνονται, εδώ και μια τριετία περίπου, σε έναν απίστευτο πόλεμο συμφερόντων με βασικά «θύματα» ομάδα και κόσμο. Είναι μάλιστα τόσο απασχολημένοι με το να οργανώνουν τις συμμαχίες τους και να πλήττουν τις συμμαχίες των …. αντιπάλων που ελάχιστα τους απασχολεί το αγωνιστικό κομμάτι αυτής της ομάδας. Μόνο τα όσα έγιναν στο «Καραϊσκάκης» τους έβγαλαν από το …λήθαργο αλλά μάλλον για επικοινωνιακούς λόγους έκαναν την, δικαιολογημένη, βαβούρα.
Γιατί καλό θα ήταν όπως κυνήγησαν την ιστορία στο δικαστικό της κομμάτι, το ίδιο ασφυκτικό μαρκάρισμα να είχαν ασκήσει και σε παίκτες –προπονητή! Ετσι, ειδικά οι πρώτοι θα είχαν καταλάβει, ότι ακόμη κι αν οδηγήθηκαν από έξωθεν παράγοντες σε απώλεια του πρωταθλήματος, η σεζόν συνεχίζεται, τα πλέι οφ έρχονται και είναι υποχρεωμένοι να βάλουν τον Παναθηναϊκό στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Αλλωστε με την επαπειλούμενη οικονομική καταστροφή, που οι ίδιοι οι παράγοντές της, λένε, ότι έρχεται άμεσα για την ομάδα, θα έπρεπε οι ίδιοι να είχαν τοιχοκολλήσει παντού στα αποδυτήρια, το «πρώτη θέση στα πλέι οφ ή αλλιώς χανόμαστε!»
Ωστόσο με το που κόπασε ο θόρυβος του «Καραϊσκάκης» επέστρεψαν στο ξεκατίνιασμά τους και η ομάδα μόνη, συνεχίζει να βγάζει τα μάτια της και να καταστρέφει το καλό αγωνιστικό πρόσωπο που είχε παρουσιάσει ως τότε. Γιατί και τις νίκες που έκανε με Ηρακλή και Κέρκυρα, τις έκανε με πολύ κόπο και βέβαια με τον Σισέ παρόντα…
Στις Σέρρες η απουσία του Γάλλου απλά την ξεγύμνωσε ακόμη περισσότερο και αποτελεί τραγική διαπίστωση το ότι χωρίς αυτόν δεν μπορούμε να νικήσουμε ούτε τον Πανσερραϊκό!!!
Δηλαδή αυτοί που, επικαλούμενοι την δύσκολη οικονομική κατάσταση της ομάδας, έχουν βάλει πωλητήριο όχι μόνο στον Σισέ αλλά και σε όλα τα πρωτοκλασσάτα στελέχη αν και εφόσον φτάσουν καλές προτάσεις, έχουν σκεφτεί το πώς θα είναι η νέα σεζόν χωρίς κάποιον η κάποιους από αυτούς; Που, χρόνος για τέτοιες σκέψεις;;;
Τουλάχιστον ας το πάρουν προσωπικά οι παίκτες στα δύο τελευταία ματς της κανονικής περιόδου και στη συνέχεια στα πλέι οφ, παίζοντας για την αξιοπρέπειά τους. Ειδικά στο ματς του Βόλου, στις 17 του μήνα, καλό θα είναι να τα δώσουν όλα για να ξεπληρώσουν κι άλλους λογαριασμούς…
ΥΓ Έγινε 21 ο Σωτηράκης και είπε να βγάλει τον τσαμπουκά που έκρυβε μέσα του. Καλό θα είναι να θυμηθεί να τον βγάλει και στο γήπεδο!
ΥΓ1 Προσκυνούμε Ομπράντοβιτς και απλά επαναλαμβάνουμε τα περί ανάγκης κλωνοποίησης του.
ΥΓ2 Εντάξει οι καιροί παραμένουν δύσκολοι για όλους μας αλλά άλλη ελπίδα σωτηρίας στον ερασιτέχνη, πλην του κόσμου, δεν υπάρχει. Κι όμως στο τρίτο ματς με τη Μπαρτσελόνα από περίπου20.000 κόσμου στο ΟΑΚΑ, έφυγαν μόλις 266 sms για την ενίσχυση του ερασιτέχνη ενώ στο 4ο ματς από 25.000 κόσμο, έφυγαν μόλις 85! Τα μαγικά του Ομπράντοβιτς μας είχαν πάρει το μυαλό αλλά είπαμε…
ΥΓ3 Λέτε να έχει να κάνει με το χρώμα η… αβάντα (διοίκησης και οπαδών) στα ταξί; Όπως και να έχει οι «ταρίφες» έχουν να λένε για το δώρο που τους έλαχε σε τόσο δύσκολους καιρούς….
theplayer.gr
Αν σας αρέσει η δουλειά μας και θέλετε να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί σας κάντε κλικ σε μια διαφήμιση
