Πριν από τον τεχνικό διευθυντή ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει το «προφίλ» του. Έτσι και η επιλογή ανάμεσα σε δεκάδες υποψηφίους θα είναι ευκολότερη και οι πιθανότητες να καταλήξει σε λάθος άνθρωπο θα είναι μικρότερες.Βοήθησε κι εσύ να γίνουμε "newspao.gr", κάνοντας κλικ στην παρακάτω διαφήμιση
Ποια δουλειά θα του ανατεθεί; Και κυρίως κάτω από ποιες συνθήκες; Όταν οι διοικούντες έχουν απάντηση σε αυτά τα δυο ερωτήματα, τότε θα είναι σε θέση να κάνουν τις επιλογές τους με περισσότερο ασφαλή κριτήρια.
Η περίπτωση του Κάρλος Φρέιτας, ο οποίος ήρθε το περασμένο καλοκαίρι με… τυμπανοκρουσίες και μετά από 6 μήνες έφυγε … νύχτα, γιατί όπως δήλωσε ο ίδιος, δεν είχε πλέον αντικείμενο, είναι ένα καλό παράδειγμα (προς αποφυγήν)…
Ποια ήταν τα στοιχεία στο βιογραφικό του Πορτογάλου πρώην δημοσιογράφου, που βάρυναν περισσότερο στην απόφαση των διοικούντων να του αναθέσουν εκείνη την εποχή την δουλειά;
Το πρώτο και το κυριότερο ήταν οι γνωριμίες του στο χώρο των ατζέντηδων και των μάνατζερ ομάδων. Σε αυτές υπολόγιζαν πολλά, οι ιθύνοντες της ΠΑΕ προκειμένου να κάνουν συμφέρουσες αγοραπωλησίες παικτών.
Βασικά να πουλήσουν τους παίκτες, που περίσσευαν (και κόστιζαν πολλά) και στη συνέχεια να αντικαταστήσουν τους φευγάτους με άλλους καλύτερους (ει δυνατόν και φθηνότερους).
Ο Φρέιτας έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά και είναι αλήθεια πως σε σύντομο χρονικό διάστημα «καθάρισε τη μπουγάδα» μοιράζοντας δεξιά και αριστερά παίκτες- τους περισσότερους με τη μορφή δανεισμού.
Δεν έφερε όμως λεφτά στο ταμείο της ΠΑΕ, ούτε καλύτερους παίκτες στο ρόστερ. Αν δείτε, που βρίσκονται τώρα οι Λουίς Γκαρσία και Νταμιέν Πλεσί, θα καταλάβετε το μέγεθος της αποτυχίας του.
Τέλος πάντων, ο Φρέιτας έφυγε και ο Παναθηναϊκός βρίσκεται τώρα στη φάση που ψάχνει ξανά τεχνικό διευθυντή. Καθημερινά στις εφημερίδες παρελαύνουν διάφορα (τα ίδια όμως και τα ίδια) ονόματα και ο κόσμος αναρωτιέται ποιο άραγε είναι το καλύτερο…
Καλύτερο όμως για να κάνει τι; Το σύνδεσμο μεταξύ διοίκησης και ποδοσφαιρικού τμήματος; Τον σύμβουλο του προέδρου; Τον καθοδηγητή του προπονητή; Τον υπεύθυνο μεταγραφών; Τον αρμόδιο του σκάουτινγκ. Όλα αυτά μαζί;
Διότι ο όρος «τεχνικός διευθυντής», που μπήκε και στη δική μας ζωή τα τελευταία χρόνια ήταν από μόνος του «συγκεχυμένος». Στην Ελλάδα όμως παράγινε, με αποτέλεσμα ο καθένας να τον αντιλαμβάνεται όπως τον συμφέρει.
Καταλαβαίνει κανείς ότι τον σύνδεσμο μεταξύ διοίκησης και ποδοσφαιρικού τμήματος δύσκολα μπορεί να τον κάνει κάποιος, που θα έρθει από το εξωτερικό και θα έχει μεσάνυχτα για το τι συμβαίνει στα αποδυτήρια.
Αυτός όμως ενδεχομένως με τα «κονέ», που θα έχει, να μπορεί να βοηθήσει την ομάδα να χτυπήσει μεταγραφικούς στόχους στην διεθνή αγορά χωρίς (αν και γι αυτό δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά) να την «δαγκώσουν» μεσάζοντες.
Αν πάλι, ελλείψει μπάτζετ ο μεταγραφικός σχεδιασμός είναι λιτός και τα περισσότερα ψώνια το ερχόμενο καλοκαίρι γίνουν από την ελληνική αγορά (μέχρι τώρα έχουν γραφτεί αρκετά ονόματα) τότε δεν υπάρχει λόγος να αναζητηθεί ξένος τεχνικός διευθυντής.
Από το πόστο αυτό πριν από τον Φρέιτας έχουν περάσει ο Βέλιμιρ Ζάετς, ο Σπύρος Λιβαθηνός, ο Γιάσμικο Βέλιτς και ο Κώστας Αντωνίου. Σε διαφορετικές εποχές ο καθένας, με διαφορετικές αρμοδιότητες και κυρίως διαφορετικά μπάτζετ στη διάθεσή τους.
Ο Ζάετς ανέλαβε πλήρως το κουμάντο μετά τη “Ριζούπολη”. Σχεδίασε και έκτισε με λίγα σχετικά χρήματα, μια καινούργια ομάδα στην οποία αυτός είχε το γενικό πρόσταγμα με… βοηθό, τον προπονητή Ιτζάκ Σουμ.
Ο Λιβαθηνός δεν είχε τόσες εξουσίες, όσες ο Κροάτης. Το πεδίο δράσης του ήταν κυρίως το μεταγραφικό ενώ λειτουργούσε και ως σύμβουλος του μεγαλομετόχου, Γιάννη Βαρδινογιάννη.
Ο Βέλιτς, σε μια εποχή ισχνών αγελάδων, και με τις άκρες που είχε στην Πορτογαλία, λειτούργησε περισσότερο ως σκάουτερ επενδύοντας πιο πολύ σε νεαρούς παρά σε έτοιμους ποδοσφαιριστές.
Ο Αντωνίου, ο πιο τυχερός από όλους, διαχειρίστηκε πάνω από 40 εκατομμύρια ευρώ στις μεταγραφές, που όμως δεν «έπιασαν τόπο», αν κρίνει κανείς από την κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα δυο χρόνια μετά.
Χρειάζεται προσοχή, λοιπόν, στην επιλογή του επόμενου. Ίσως πάλι δεν χρειάζεται καν επιλογή. Ενδεχομένως να μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα, αν δοθούν στον Ζεσουάλδο Φερέιρα οι αρμοδιότητες του μάνατζερ και τα υπόλοιπα αναλάβει ένας γενικός αρχηγός.
onsports
