Χθες -αν και όλοι γνωρίζαμε εξαρχής την έκβαση του αγώνα- έκατσα και είδα το ματς του γαύρου με τον ...άλλο γαύρο και η αλήθεια είναι πως βγήκα πιο μορφωμένος απο αυτό το ματς ,αφού έμαθα καινούργιους κανονισμούς και μια διαφορετική σκοπιά διαιτησίας απο τον διαιτητή του αγώνα κ.Καλόπουλο
Τι έμαθα λοιπόν;;
1.
όταν ο παίκτης κάνει επίτηδες χέρι προσπαθώντας να ανακόψει την ταχύτητα της μπάλας ,αλλά το παραδέχεται αμέσως ο διαιτητής ΔΕΝ πρέπει να του δείξει κίτρινη κάρτα λόγω καλής συμπεριφοράς και τιμιότητας του παίκτη. Παράδειγμα στην αρχή του αγώνα (νομίζω στο 9ο λεπτό;) ο Πάντελιτς απλώνει επίτηδες το χέρι του ,αλλά ο κ.Καλόπουλος απλά σφύριξε φάουλ και έδωσε την κατοχή στον έτερο γαύρο.
2. Όταν ένα ματς διεξάγεται μεταξύ φιλικών σωματείων ,η ομάδα που έχει την μπάλα μπορεί να ξεκινήσει μια επίθεση και να την συνεχίσει μέχρι τέλους παρόλο που παίκτης της αντίπαλης (εε φιλικής ..) ομάδας έχει χτυπήσει πάνω στην φάση και είναι στο έδαφος. Δεν συντρέχει στην συγκεκριμένη περίπτωση λόγος fair play και η ομάδα που έχει την μπάλα μπορεί να συνεχίσει απτόητη την επίθεση της. Ο διαιτητής στο πνεύμα του φιλικού αγώνος δεν πρέπει να σταματήσει την προοπτική εξέλιξης κάποιας φάσης ,που μπορεί να οδηγήσει και σε γκολ. Παράδειγμα; Το γκολ του γαύρου..
3. Δεν επιτρέπεται ο διαιτητής να δώσει κίτρινη κάρτα στο πρώτο ημίχρονο σε αμυντικό παίκτη της ομάδας που έχει παραστεί ο πρόεδρος στο γήπεδο ,κάθεται όρθιος και έχει κάνει την απόσταση Αθήνα-Βόλος .Αφήνουμε τον συγκεκριμένο αμυντικό να κάνει το πρώτο φάουλ απο πίσω .Ο διαιτητής οφείλει να μην του ρίξει την ψυχολογία .Επιτρέπεται να σφυρίξει φάουλ ,αλλά να μην του κάνει παρατηρήσεις. Ο συγκεκριμένος παίκτης επιτρέπεται να κάνει τάκλιν πάλι απο πίσω και να βρει πόδια. Ο διαιτητής πρέπει να πράξει ανάλογα και να συμμεριστεί το πάθος του παίκτη. Ο συγκεκριμένος παίκτης επιτρέπεται να χτυπήσει με τον ίδιο τρόπο και ΤΡΙΤΗ φορά. Φυσικά λόγος κίτρινης κάρτας δεν υπάρχει ...απλά να γίνουν οι απαραίτητες παρατηρήσεις απο τον διαιτητή ...επιβάλλεται την ώρα των παρατηρήσεων ο διαιτητής να πετάει και ένα χαμόγελο. Παράδειγμα; Τρεις φορές έκανε φάουλ απο πίσω στο πρώτο ημίχρονο ο Μέλμπεργκ ...κίτρινη κάρτα δεν είδε ούτε για πλάκα.
4. Όταν ο αμυντικός μέσα στην μικρή περιοχή παίρνει αγκαλιά τον αντίπαλο (του φιλικού σωματείου για να μην ξεχνιόμαστε..) και τον τραβάει μέχρι που τον κατεβάζει κάτω ,δεν πρέπει ο διαιτητής να δράσει εν ψυχρώ και να τον ξεγελάσει η παρακάτω εικόνα. Πρέπει να αφουγκραστεί το άγχος του αμυντικού ,τα πιθανά προσωπικά προβλήματα που αντιμετωπίζει καθώς και να αναγνωρίσει το πάθος και την μαχητικότητα που επιδικνύει στην συγκεκριμένη φάση. Έτσι ,δεν σφυρίζει παράβαση υπέρ του επιθετικού και αφήνει το ματς να διεξαχθεί ομαλά. Παράδειγμα; Ο Τοροσίδης στο πρώτο ημίχρονο ,κατεβάζει μέσω μιας ζεστής αγκαλιάς τον επιθετικό του έτερου γαύρου.
ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΡΑΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ Κ..ΚΑΛΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΑΙΡΕΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΥΨΗΛΗ ΤΟΥ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΔ.
ΤΕΤΟΙΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ,ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ.
panathinaikos-press
