Ο ένας (Καϊμακόγλου) ήρθε στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι για να προσθέσει βάθος, εμπειρία και ποιότητα.
Ο άλλος (Τσαρτσαρής) κατά γενική ομολογία είναι ο παίκτης που αλλάζει τις ισορροπίες στον Παναθηναϊκό όταν παίζει καλά... Και για να είμαστε ειλικρινείς, χωρίς καμία διάθεση να παραστήσουμε τους... μετά Χριστόν Προφήτες, το λέγαμε από το ημίχρονο της αναμέτρησης του Βίλνιους. Το ματς... φώναζε από μόνο του: Αν ανέβαινε ο Τσαρτσαρής η κατάσταση θα άλλαζε. Κι έτσι έγινε. Επαναλαμβάνουμε, το... φώναζε το παιχνίδι το ίδιο.
Ο Καϊμακόγλου έπαιξε σε δύο θέσεις (3 και 4), σκόραρε, έπαιξε άμυνα για σεμινάριο επάνω σε... τρεις διαφορετικούς παίκτες, μάζεψε ριμπάουντ, δημιούργησε κι έβγαλε 100% ενέργεια στο γήπεδο! Ο Τσαρτσαρής όταν... έπαιξε σαν Τσαρτσαρής στο δεύτερο ημίχρονο έδειξε το πλεονέκτημα που αποκτά ο Παναθηναϊκός όταν ο έμπειρος φόργουορντ είναι καλά!
Ο Παναθηναϊκός του δευτέρου μέρους ήταν από άλλο ανέκδοτο... Το λέει και το 51-26, το επιμέρους σκορ του δευτέρου μέρους όταν ο Παναθηναϊκός "ισοπέδωσε" τη Λιέτουβος και πέταξε προς τη νίκη στην πρεμιέρα των "16". Οι "πράσινοι" βρήκαν λύσεις από την άμυνά τους, κατά πρώτο λόγο. Κατά δεύτερο αυξήθηκε το μερίδιο συμμετοχής στην επίθεση, δείγμα του κατά πόσο αυξήθηκε η αυτοπεποίθηση αλλά και πόσο βελτιώθηκαν οι συνεργασίες. Στο πρώτο μέρος είχαν σκοράρει τους 29 πόντους του Παναθηναϊκού μόλις τέσσερις παίκτες και τελικά ο αγώνας τελείωσε με τέσσερις "πράσινους" να έχουν διψήφιο αριθμό πόντων από τους 8 που συνολικά σκόραραν (10 χρησιμοποιήθηκαν). Το inside game βελτιώθηκε σημαντικά, οι συνεργασίες έγιναν καλύτερες και ο Παναθηναϊκός έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει στην πρεμιέρα του ΤΟΡ-16.
Αυτή η νίκη δεν... αλλάζει κάτι προς το παρόν κι απλώς διατηρεί την ομάδα στους στόχους της που δεν είναι άλλοι από την πρόκριση στα πλέι οφ και ως πρώτος (ώστε να έχει το πλεονέκτημα της έδρας). Κι όλ αυτά για να πλησιάσει ακόμα περισσότερο προς τη Βαρκελώνη.
