Σε πρώτη φάση ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αισθάνεται πολύ χαρούμενος επειδή για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια θα βρεθεί στην αγαπημένη του πατρίδα την πρώτη μέρα του νέου έτους… Σε δεύτερη φάση μέσω του “theplayer.gr” ξετύλιξε το κουβάρι των αναμνήσεών του, από τότε που γιόρταζε, σαν παιδί ακόμα, την Πρωτοχρονιά στη Σερβία.
Και θυμάται με αγάπη το δώρο που του είχε κάνει ο πατέρας του και δεν το… ξέχασε ποτέ αλλά και το παραδοσιακό (σέρβικο) πρωτοχρονιάτικο τραπέζι.
«Μετά από πολλά χρόνια θα βρεθώ στη Σερβία την Πρωτοχρονιά κι αυτό είναι κάτι που με κάνει ευτυχισμένο» λέει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κι εξηγεί το λόγο, πέρα από το ότι θα βρεθεί κοντά σε συγγενείς και φίλους: «Τέτοια εποχή στη Σερβία έχει χιόνι… Και είναι κάτι το ξεχωριστό… Να κάνεις γιορτές με χιόνι… Είναι πολύ όμορφο», προσθέτει ο Ομπράντοβιτς και θυμάται τις… παιδικές του Πρωτοχρονιές:
«Κατ’ αρχήν όταν ήμουν παιδί η Πρωτοχρονιά ήταν μεγαλύτερη γιορτή από τα Χριστούγεννα… Και για να μην με παρεξηγήσει κανείς εξηγώ: Λόγω του ότι είχαμε τότε κομμουνιστική κυβέρνηση, τα Χριστούγεννα δεν ήταν τόσο… μεγάλη γιορτή αν και στην πραγματικότητα είναι! Οπότε για μας η Πρωτοχρονιά ήταν κάτι το ξεχωριστό καθώς μαζευόμασταν στο σπίτι, συγγενείς και φίλοι για να γιορτάσουμε. Εκείνο το οποίο μπορώ να πω είναι ότι ακόμα αισθάνομαι την… αγάπη που «γέμιζε» το σπίτι στην γιορτή που κάναμε με τους γονείς μου και την οικογένειά μου».
Πέρα απ’ αυτό υπάρχει και η παράδοση του φαγητού. «Κρέας, πολύ κρέας» λέει ο Ομπράντοβιτς. «Και σύμφωνα με την παράδοση της Σερβίας, το κρέας θα πρέπει να είναι χοιρινό» εξηγεί.
Είναι βέβαια οι μέρες που τα παιδιά απολαμβάνουν περισσότερο λόγω του ότι παίρνουν πολλά δώρα. Έτσι και ο «Ζοτς», όταν τον ρωτήσαμε για κάποιο δώρο που του είχαν κάνει οι γονείς του και του έχει μείνει αξέχαστο, δεν χρειάζεται να το σκεφτεί πολύ.
«Δεν ήμουν πολύ μικρός, δέκα ετών ήμουν, όταν είχα πάρει το… καλύτερο δώρο από τον πατέρα μου: Ένα ποδήλατο «pony» το οποίο ακόμα θυμάμαι», λέει ο Ομπράντοβιτς που βέβαια δεν ξεχνά και τα… δικά του δώρα: «Η πρώτη Πρωτοχρονιά που κάναμε με την κόρη μου, Άνια, που γεννήθηκε το 1985 και στη συνέχεια με τον γιό μου, Γκεόργκε, που γεννήθηκε το 1999! Αυτές τις στιγμές δεν μπορείς να τις ξεχάσεις» ομολογεί ο προπονητής του Παναθηναϊκού.
