Λίγα λόγια, επειδή πραγματικά δεν χωράει το μυαλό μας ακόμη πως ο Παναθηναϊκός έχασε 2-0 ένα ματς που η ΑΕΚ είχε συνολικά… μισή ευκαιρία.
Λάθος οι πειραματισμοί στην ενδεκάδα. Όταν… σκαλίζεις κάτι που πηγαίνει καλά, το πληρώνεις. Όταν κάνεις ροτέισον σε ματς με την Ένωση, είναι σα να λες στους παίκτες σου ότι έχουν εύκολη δουλειά. Έστω και μέσα τους, αυτό πιστεύουν.
Στο πρώτο ημίχρονο, όλα έμοιαζαν καλά. Μέχρι την τελική πάσα. Γιατί εκεί λες και όλοι ήθελαν να δείξουν το κάτι παραπάνω και απέφευγαν το αυτονόητο. Κάνοντας δύσκολες τις ίδιες τις ζωές τους. Το δεύτερο μέρος, ανήκε στην ΑΕΚ. Όχι ότι έκανε κάτι τρομακτικό, σε καμία περίπτωση. Όμως κατόρθωσε να κλείσει πολύ καλά τους χώρους, να κλέψει εύκολα μπάλες στην μεσαία γραμμή και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος στο πρώτο γκολ της Ένωσης. Μηδέν αντίδραση και να και το 2-0. Πραγματικά όμως, είναι κρίμα να κριθεί μια ολόκληρη πρόκριση από ένα τέτοιο γκολ.
Για να δούμε λοιπόν τι θα γίνει και στην ρεβάνς… Καλό θα είναι να πιστέψει η ΑΕΚ ότι τελείωσε η δουλειά της και πως όλα θα είναι εύκολα γι’ αυτή. Το ζευγάρι αυτό «ζει». Μην ξεγράφετε τίποτα. Ειδικά αν αποφευχθούν οι πειραματισμοί αυτή τη φορά από τον Φερέιρα.
Το χειρότερο στην όλη ιστορία, είναι πως επιστρέφει ο κόσμος, 40.000 έρχονται να σε δουν επειδή σε έχουν πιστέψει απ’ τα τρία ματς πρωταθλήματος που έχεις δώσει στο 2011 και τους αφήνεις να ξενερώσουν τόσο άσχημα.
Αυτά και τίποτα άλλο… Απλά ένα μπράβο σε όσους χειροκρότησαν τον Λυμπερόπουλο. Μας… πλήγωσε, αλλά με αυτά που έχει κάνει στον Παναθηναϊκό, πάντα θα είναι δικό μας παιδί!
