Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς τα είχε πει... όλα πριν από τον αγώνα του Παναθηναϊκού στη Βαλένθια («υπάρχει έλλειψη ρυθμού») και δεν περιμέναμε να δούμε από τους «πράσινους» αυτά που... πρέπει να δούμε από τον Φεβρουάριο και μετά, όταν θ’ αρχίσουν να κρίνονται οι τίτλοι.
Όμως είδαμε μιά ομάδα που ήταν διαβασμένη κι έτοιμη σε απόλυτο βαθμό προκειμένου να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα στη Βαλένθια. Κι αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι οι παίκτες ακολούθησαν πιστά τις εντολές του τεχνικού τιμ.
Η πρώτη κίνηση είχε να κάνει με την «απομόνωση» του Ομάρ Κουκ. Ο κινητήριος μοχλός της Βαλένθια είχε ένα λάθος περισσότερο από ασίστ (4-3) και δεν κατάφερε να κάνει αυτό που ξέρει: Να δημιουργήσει... Ο Κουκ είναι ένας παίκτης που πρώτα έχει στο μυαλό του τη δημιουργία, άλλωστε πέρυσι ήταν πρώτος στις ασίστ στην Ευρωλίγκα και είχε μοιράσει σε 12 από τα 16 ματς από 5 ασίστ και πάνω. Οι «πράσινοι» του έκοψαν το δρόμο προς τη δημιουργία και ταυτόχρονα του «επέτρεψαν» ν’ ασχοληθεί περισσότερο με την εκτέλεση δίνοντάς του 10 προσπάθειες... Απλώς ο Κουκ συνήθως δεν παίρνει πάνω από 6-7 προσπάθειες, είναι ικανός επιθετικός αλλά βρέθηκε στη...δεύτερη επιλογή του. Διότι πρώτη είναι η δημιουργία κι αυτό δεν το είχε.
Το δεύτερο είχε να κάνει με τον Ντούσκο Σαβάνοβιτς: 18 πόντους με 6/9 σουτ είχε στην πρεμιέρα του ισπανικού πρωταθλήματος με τη Γρανάδα, 8 πόντους είχε τη δεύτερη αγωνιστική με τη Μπιλμπάο και 7 πόντους- 7 ριμπάουντ την 3η αγωνιστική κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Απέναντι στον Παναθηναϊκό έμεινε στους 4 με 1/6 σουτ... Και κυρίως το πόσο τον είχαν «διαβάσει» οι «πράσινοι» φαινόταν στο ότι δεν... τσίμπαγαν από την προσποίηση που συνηθίζει να κάνει πριν αρχίσει τις προσπάθειές του.
Ο Σεργκέι Λίστσουκ είχε 21 πόντους-11 ριμπάουντ (τα 4 επιθετικά) με τη Μπαρτσελόνα, 19 πόντους- 9 ριμπάουντ (τα 3 επιθετικά) με τη Μπιλμπάο και 9 πόντους- 9 ριμπάουντ (τα 3 επιθετικά) με την Γρανάδα. Απέναντι στον Παναθηναϊκό έμεινε στους 4, χωρίς να έχει «παρουσία» στα επιθετικά ριμπάουντ (κάτι που είχε επισημάνει ο Δημήτρης Ιτούδης) και χωρίς να καταφέρει να κάνει αισθητή την παρουσία του.
Από την άλλη ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε στα ριμπάουντ (μάζεψε μάλιστα 11 επιθετικά, τα 6 εξ αυτών ο Μάριτς που έκανε θραύση με 9 ριμπάουντ συνολικά σε 10 λεπτά), έπαιξε τη γνωστή «επιθετική» του άμυνα, είχε έναν Δημήτρη Διαμαντίδη παίκτη- ορχήστρα, έναν Περπέρογλου να έρχεται από τον πάγκο και να δίνει λύσεις, έναν Νίκολας να καταθέτει ενέργεια και να «τονίζει» τον εκτελεστικό του ρόλο (δεν έπαιξε ακριβώς στο ίδιο στυλ με τον αγώνα κόντρα στον Κολοσσό όπου έκανε περισσοτερες διυσδείσεις και είχε περισσότερη δημιουργία καθώς όπως έχουμε ξαναγράψει, αυτός είναι ο νέος του ρόλος φέτος), έναν Σάτο να δίνει ρεσιτάλ στην άμυνα και στην τελευταία περίοδο να βάζει τα σουτ που πήρε, έναν Μπατίστ να εκμεταλλεύεται την εμπειρία του και να παίζει με δύναμη και «ορμή»!
Υπήρξαν όμως και θέματα προς συζήτηση... Η κακή αντίδραση απέναντι στην πιεστική άμυνα της Βαλένθια είναι ένα «θεματάκι», ειδικά στο σημείο όπου βρισκόταν εκτός παρκέ ο Διαμαντίδης. Ο Παναθηναϊκός από το 23’ ως το 28’ είχε πρόβλημα στην ανάπτυξη, τη λειτουργία του παιχνιδιού, τη δημιουργία άρα και την εκτέλεση.
