Όπως και να το κάνεις, όταν παίζεις με αυτή την Μπαρτσελόνα, δεν έχεις τύχη. Ειδικά στο «σπίτι» της. Μιλάμε για μια ομάδα που πολύ απλά, δεν παίζεται από κανέναν. Βάλτε όποιον σύλλογο θέλετε στη θέση του «τριφυλλιού». Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ίντερ, Μπάγερν, βάλτε ότι θέλετε.
Παναθηναϊκοί είμαστε και αυτό σημαίνει πως τα 5 έπεσαν βαριά. Μην τρελαθούμε κιόλας, δεν το παίζουμε υπεράνω. Πικραθήκαμε, στεναχωρηθήκαμε, βρίσαμε αν θέλετε την έλλειψη πάθους, τον υπερβολικό σεβασμό σε κάποιες φάσεις, αλλά από μπαλίτσα αν γνωρίζεις κάτι, πολύ απλά υποκλίνεσαι στο μεγαλείο των «μπλαουγκράνα».
Με λίγα λόγια. Πήγε η ομάδα εκεί με ένα όνειρο. Αυτό δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ όμως, οπότε προχωράμε. Και κρατάμε δύο σημαντικά στοιχεία μόνο από αυτό το ματς. Πρώτον την εμφάνιση του Γκοβού, τον οποίο έσπευσαν ορισμένοι να τον βγάλουν παλτό επειδή για ενάμισι ημίχρονο ήταν κακός. Και δεύτερον, τον Λουίς Γκαρσία. Ο άνθρωπος μέσα στο «Καμπ Νόου» για ένα 20λεπτο, έδειξε πως ίσως να ήταν ο μόνος παίκτης του Παναθηναϊκού που έχει την ποιότητα για να κρατήσει την μπάλα απέναντι σε αυτή την υπερομάδα, χωρίς να πανικοβάλλεται. Η μέρα που θα πάρει φανέλα βασικού είναι κοντά. Ίσως πολύ κοντά…
Πάμε τώρα στα επόμενα. Δύσκολα ματσάκια έρχονται. Η Καβάλα από την μία. Μια ομάδα που την περασμένη σεζόν δεν την νίκησαν οι «πράσινοι». Που επιπρόσθετα έχουν και την κούραση να αντιμετωπίσουν. Όμως, αν περάσει και από εκεί το «τριφύλλι», αυτόματα μεταφέρει το άγχος στους υπόλοιπους, καθώς πόνταραν πολλά στις γκέλες σε Άρη και Καβάλα. Στην πρώτη περίπτωση δεν τους έγινε η χάρη. Για να δούμε στην δεύτερη.
Όσο για την Ευρώπη, η Κοπεγχάγη νίκησε την Ρούμπιν και περιπλέκει κάπως τον όμιλο. Πρώτα απ’ όλα επειδή αυτόματα καθιστά επιτακτική ανάγκη την νίκη του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ με τους Δανούς στο τέλος του μήνα. Γενικά για τους «πράσινους» όλα θα κριθούν στα δύο επόμενα ματς στην έδρα τους. Κοπεγχάγη και Ρούμπιν. Τα παίρνεις και αυτόματα γίνεσαι φαβορί για την δεύτερη θέση. Απλά τα πράγματα. Και σαφώς το «τριφύλλι» μπορεί να το κάνει.
Επιμένουμε λοιπόν, ότι ακόμη και τώρα που αρκετοί σκύβετε το κεφάλι, ο Παναθηναϊκός έχει την κατάσταση στα χέρια του κι αν είναι σοβαρός περνάει στους «16».
Υ.Γ.1: Τους… φίλους μας που βγήκαν σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή δεν τους ξεχνάμε. Εντάξει, αυτές τις μέρες οι άνθρωποι δεν έχουν δουλειά. Τι άλλο να κάνουν;
Υ.Γ.2: Καλή η Μπαρτσελόνα αλλά προφανώς δεν είναι και… Μακάμπι. Ντροπή να τρως πέντε από την «Μπάρτσα». Αν ήταν καμιά ομάδα επιπέδου Ρόζενμποργκ δεν θα μας πείραζε. Όχι δεν τρελαθήκαμε. Απλά με αυτά που διαβάζουμε και ακούμε, χάνουμε την λογική μας. Δεν πειράζει. Υπάρχουν ακόμη έξι βραδιές αγωνίας για όλους εσάς αδέρφια. Μέσα στο 2010, επειδή το 2011, θα έρθουν κι άλλες!
Υ.Γ.3: Μεγάλη υπόθεση πάντως να έχεις καταφέρει ως Παναθηναϊκός να είσαι πρώτο θέμα στις εφημερίδες που απευθύνονται στους οπαδούς του ΟΣΦΠ. Δυο τρεις μέρες ο Πατέρας, άλλες τόσες λόγω διαιτησίας με τον Άρη και τώρα έγιναν και Μπαρτσελόνα οι άνθρωποι. Στο τέλος, θα ενημερωνόμαστε για τον Παναθηναϊκό από τις συγκεκριμένες εφημερίδες να μου το θυμηθείτε. Κρίμα πάντως. Τον σεβόμασταν τον Ολυμπιακό όταν «γεννούσε» θέματα βρε αδερφέ. Τώρα όμως;
Υ.Γ.4: Ανεκδοτάκι για να κλείσουμε ευχάριστα: Ποια η διαφορά ανάμεσα στον Ριέρα και μια καμαριέρα; Η καμαριέρα κουνάει κάνα σεντόνι που και που.
Καλά να είστε…
