Σύλλογος μεγάλος ΔΕΝ υπάρχει άλλος!

24 Αυγούστου 2010

Κερδισμένος ο Τζίγγερ, χαμένος ο Παναθηναϊκός


Αν όλοι αυτοί οι 4-5 χιλιάδες οργανωμένοι πατεροβγενοπουλικοί είχαν το μυαλό να σκεφτούν, τα μάτια γιά να μπορέσουν να δούν, και τ αυτιά γιά ν ακούσουν το κράξιμο που τους έριξαν οι περισσότεροι στο φιλικό με τη Τζένοα, τότε ίσως και να καταλάβαιναν, ότι με όλες αυτές τις γραφικότητες και τις τεχνητές εντάσεις που ξεκίνησαν, το πιθανότερο είναι να κάνουν στο τέλος τους Βαρδινογιάννηδες συμπαθητικούς ακόμη και σ εκείνους που κατά βάθος δεν τους γουστάρουν.

Υπάρχουν, ας πούμε, αρκετοί, που έστω κι αν δεν συμφωνούν με τον Τζίγγερ, με το στιλ του, με την πολιτική του, με τις μεταγραφές που κάνει, και με τον τρόπο που διοικεί γενικά τον Παναθηναϊκό, αναγκάζονται και στέκονται δίπλα του, ή τουλάχιστον δεν του πάνε κόντρα, μόνο και μόνο επειδή καταλαβαίνουν, πως όλα αυτά τα μυαλοφυγόδικα που τον έβριζαν, παίζουν παχνιδάκια που δεν βοηθάνε την ομάδα -και μάλιστα με πολύ χοντρό τρόπο. Καλώς, ή κακώς, βλέπουν την ιστορία με τα πανό και τα συνθήματα κατά των Βαρδινογιάννηδων, που έκαναν και το γύρο του κόσμου στα διάφορα φιλικά (προφανώς γιά να δείξουν, ότι η «πράσινη επανάσταση» είναι… οικονουμενική!) σαν μιά ιστορία στημένη από κάποιους. Δεν πιστεύουν πως είναι αυθόρμητη κι ακόμη περισσότερο είναι σίγουροι, ότι δεν πρόκειται να ωφελήσει τη γενικότερη προσπάθεια της ομάδας να ξαναπάρει το πρωτάθλημα. Αρα δεν έχουν κανένα λόγο να στηρίξουν εκείνους που το βασικό τους πρόβλημα μοιάζει να είναι, αν ο ιδιοκτήτης της εταιρίας θα λέγεται Βαρδινογιάννης, ή Βγενόπουλος και ο πρόεδρος Κωνσταντόπουλος, ή Πατέρας. Από την άλλη, εκείνοι που οργανώνουν τις… αυθόρμητες αποδοκιμασίες αποφασισμένοι να συνεχίσουν την αντεπίθεσή τους επειδή δεν μπόρεσαν να κυριαρχήσουν στην ΠΑΕ, μάλλον δεν έχουν καταλάβει, ότι οι εποχές άλλαξαν και μπερδεύουν τις σημερινές συνθήκες που υπάρχουν στον Παναθηναϊκό μ’ εκείνες της εποχής που έγινε η μεγάλη συγκέντρωση στο Πεδίο του Αρεως *Τότε στο γήπεδο δεν πατούσε ψυχή, ενώ τώρα έχουν πουληθεί πάνω από 22 χιλιάδες εισιτήρια διαρκείας, παρά το συστηματικό σαμποτάζ των οργανωμένων. *Τότε η ομάδα δεν έπαιρνε με τίποτα πρωτάθλημα, ενώ τώρα έρχεται από τη χρονιά που σήκωσε ντάμπλ. *Τότε δεν έβλεπε κανένας φως πουθενά, ενώ τώρα υπάρχει η ανάγκη να πάνε όλοι «γιά το δεύτερο σερί». *Τότε ο Παναθηναϊκός ήταν διαλυμένη κατάσταση, ενώ τώρα στη θέση της βρίσκεται μιά ομάδα γεμάτη ποδοσφαιρική υγεία που θα είναι κρίμα να καταστραφεί γιά διάφορες σκοπιμότητες. Ολα αυτά οι περισσότεροι δεν έχουν διάθεση να τα πετάξουν, μόνο και μόνο επειδή ο Βαρδινογιάννης τσακώθηκε με τον Βγενόπουλο κι έδιωξε τον Πατέρα. Το κλίμα είναι, πλέον, διαφορετικό, όπως διαφορετικές είναι και οι συνθήκες. Απόδειξη ότι ο πολύς κόσμος δεν ακολούθησε στα αντιβαρδινογιαννικά μπινελίκια, όπως θα γινόταν πριν από μερικά χρόνια, αλλά προσπάθησε να τα σταματήσει. Επειτα, όσα έγιναν το καλοκαίρι με τα «πουλάω, αλλά δεν αγοράζεις» και «αγοράζω, αλλά… δεν αγοράζω», έδειξαν στους περισσότερους, ότι και να θέλει να δώσει την ομάδα ο Βαρδινογιάνης, ο Βγενόπουλος δεν μπορεί να αγοράσει, και το μόνο που επιδιώκει είναι, να κάνει πόλεμο φθοράς, μη τυχόν και τον αναγκάσει να τα βροντήξει και να φύγει. Στην πραγματικότητα, όλοι εκείνοι που υποτίθεται ότι από αγάπη για τον Παναθηναϊκό φιλοδοξούσαν να μπούν μπροστά σαν διάδοχη κατάσταση, ξανάκαναν με τη στάση τους, χωρίς να το θέλουν, τον Βαρδινογιάννη κυρίαρχο. Και με τον τρόπο που συμπεριφέρονται, δείχνουν προς τα έξω, ότι επειδή δεν είναι σε θέση να προχωρήσουν σε λύση που θα τους βολεύει, συντηρούν έναν εμφύλιο χωρίς τέλος και με επιπτώσεις που όλοι τις καταλαβαίνουν και τις φοβούνται. (fullepithesi)