Άλλες ευανάγνωστες, όπως η προκλητική διαιτησία του Βοσκάκη, η εξαιρετική παρουσία των Τελάντερ, Ταυλαρίδη και Αμπέντ καθώς και η καλή αμυντική λειτουργία των «πρασίνων» και άλλες… απόκρυφες, όπως η κακή επιθετική οργάνωση του «τριφυλλιού», αλλά και η αναζήτηση επιθετικού σχήματος. Όλα τροφή για σκέψη…
Όχι για τα ΜΜΕ, όπως πολλοί νομίζουν (λες και παίζουν μπάλα οι δημοσιογράφοι), αλλά για τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού. Σε όλα τα επίπεδα.
Κατ” εμέ ο Βοσκάκης έκανε ένα δώρο ανεκτίμητης αξίας στον Γιάννη Αναστασίου, που θα πρέπει να το ανοίξει και να το εκμεταλλευτεί όσο γίνεται. Ποιο ήταν αυτό το δώρο;
Η συσπείρωση! Ξαφνικά όλοι ξέχασαν το μπλαζέ ύφος που είχαν με τον Πανιώνιο και τον Πλατανιά, την ηττοπάθεια που έδειξαν με Μπριζ και Γκαμπάλα και τους… γύρισε το μάτι.
Η απειλή ότι κάποιος έρχεται, με το έτσι θέλω, να σου πάρει κάτι.
Πολλές φορές οι ομάδες δημιουργούν… εχθρούς για να τσιτώσουν τους ποδοσφαιριστές. Ο Βοσκάκης εμφανίστηκε ως… φάντης μπαστούνης (όχι πως δεν τον περιμέναμε…) και μπήκε στο γήπεδο στα Πηγάδια αποφασισμένος να κόψει βαθμούς από τον Παναθηναϊκό. Το έδειχνε στο βλέμμα του, στα σφυρίγματά του, αλλά και σε αυτά που δεν έδινε…
Ο Τελάντερ έδωσε το τρίποντο, αλλά ο Βοσκάκης έδωσε αυτό που έλειπε από τα «πράσινα» αποδυτήρια! Την ενότητα…
Ούτε δηλώσεις για… ηγέτες που έλειπαν, ούτε κριτική για τις μεταγραφές που είναι εξαφανισμένες, ούτε ποδοσφαιριστές ξενερωμένοι.
Τώρα η μπάλα είναι ξανά στα πόδια του Αναστασίου, να καταφέρει να κρατήσει αυτή την ενότητα, τη φλόγα, τη μαχητικότητα (ακόμη και όταν δεν εμφανίζονται Βοσκάκηδες) και κυρίως να βρει ένα αγωνιστικό πλάνο ορθολογικό!
Δίχως πειραματισμούς, όπως στο πρώτο 30λεπτο στη Ξάνθη, δίχως προκαταλήψεις (μπερδεμένες προπονήσεις), με σεμνότητα και ταπεινότητα.
Έτσι μπορεί να βρεθεί ξανά η ποδοσφαιρική λογική…
sportit.gr
