Πάμε στα δικά μας τα μπασκετικά τώρα. Λίγα λόγια για τα αγωνιστικά και την 13η σερί πρόκρισή μας στον τελικό. Το τρίτο ματς με τον ΠΑΟΚ έδειξε περίτρανα το "έγκλημα" που έγινε με την καθυστερημένη απόλυση του Ιβάνοβιτς. Δυστυχώς ο χρόνος που έγινε δεν αφήνει πολλά χρονικά περιθώρια στην ομάδα για εντυπωσιακές αλλαγές. Η πρώτη ξεκάθαρη αλλαγή που φαίνεται είναι στην ψυχολογία της ομάδας και κάποιων συγκεκριμένων παικτών όπως Νέλσον και Μαυροκεφαλίδης. Το τεχνικό επιτελείο προσπαθεί να βάλει κάποια νέα στοιχεία στην ομάδα σε επίθεση και άμυνα. Στο μέτωπο των Κούπερ και Μόργκαν ο δεύτερος παίρνει μακράν τον καλύτερο βαθμό προσαρμογής και συνεισφοράς στο παιχνίδι. Ο Μόργκαν δεν έχει καμία σχέση παικτικά με τον Γκίστ και παίζει στη θέση 5 με πολύ καλά τελειώματα. Δυστυχώς για αυτόν δεν θα υπάρξει μεγάλο δείγμα αγώνων για να μπορέσει να κριθεί για του χρόνου. Ο δε Κούπερ, όντας σε μια πιο δύσκολη θέση και που απαιτεί περισσότερο χρόνο προσαρμογής, ακόμα ψάχνεται. 3-0 λοιπόν τον ΠΑΟΚ και περιμένουμε τον Ολυμπιακό που αν κερδίσει σήμερα τον Άρη θα ξεκινήσουν οι τελικοί την Κυριακή στο ΣΕΦ.
Πάμε στα προπονητικά-μεταγραφικά που καίνε πολύ κόσμο και μας ρωτάτε συνεχώς. Γνώμη μου είναι ότι αυτό που θα ακολουθήσει το καλοκαίρι είναι πολύ πιο σημαντικό από τους τελικούς με τον Ολυμπιακό. Δεν λέω θα χαρώ πολύ να σπάσω άλλο ένα πλεονέκτημα έδρας του Ολυμπιακού και να πανηγυρίσω άλλο ένα πρωτάθλημα αλλά αυτό δεν είναι η ουσία των πραγμάτων. Ένα ενδεχόμενο πρωτάθλημα που θα κουκουλώσει πράγματα και καταστάσεις θα είναι πολύ χειρότερο από ένα χαμένο πρωτάθλημα που θα φέρει αυτοκριτική και δίψα για επάνοδο στην πρώτη θέση. Ίσως τα τελευταία δύο πρωταθλήματα να έκρυψαν πράγματα και οδηγηθήκαμε σε αυτή τη χρονιά φέτος με τις πολλές λάθος επιλογές.
Υπάρχει λοιπόν μια ανησυχία για το τι γίνεται πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι στον Παναθηναϊκό και αν έχει ξεκινήσει να τρέχει ήδη ο σχεδιασμός. Άλλωστε άλλο αγωνιστικό κομμάτι και άλλο το κομμάτι του σχεδιασμού το οποίο δεν πρέπει να επηρεάζεται σε καμία περίπτωση. Οι μεγάλες ομάδες τρέχουν παράλληλα τα πράγματα για να μην βρεθούν προ εκπλήξεως. Και φυσικά έχουν αποφασίσει ποιοι παίκτες θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν ανεξάρτητα από μια καλή ή μια κακή εμφάνιση. Τον παίκτη τον κρίνεις σε όλη τη διάρκεια της σεζόν και όχι στα τελευταία πέντε ματς της. Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε τις ελλείψεις αυτού του ρόστερ.
Ο Παναθηναϊκός έχει διαλέξει λοιπόν την ηρεμία στο μεταγραφικό κομμάτι και αυτό είναι το σωστό μέχρι να τελειώσουν οι τελικοί. Από την επομένη και μετά όμως απαιτούνται γοργές κινήσεις για να μην χαθεί χρόνος. Και υπό αυτή την έννοια καλό θα ήταν οι τελικοί να μην πιάσουν τέλη Ιούνη γιατί θα υπάρχει καθυστέρηση στον σχεδιασμό της ομάδας και καλοί ελεύθεροι παίκτες θα έχουν κάνει φτερά. Η ομάδα όμως έχει ξεκινήσει τον σχεδιασμό της και όσον αφορά τον προπονητή και όσον αφορά τους παίκτες που θα αποκτήσει. Για τον προπονητή υπάρχει ξεκάθαρο αυτή τη στιγμή και μόνο αν προκύψει κάτι εξαιρετικό θα έχουμε ανατροπή. Όσον αφορά τον μεταγραφικό σχεδιασμό οι προτάσεις για παίκτες πέφτουν βροχή με τον Καλάθη να κρίνει τον σχεδιασμό για μια ακόμη χρονιά. Πληροφορίες λένε ότι ίσως η απάντησή του να μην αργήσει πολύ καθώς περιμένει στην ουσία μια ομάδα από το ΝΒΑ. Η κίνηση για Καλάθη όμως ίσως να μην είναι η μοναδική Ελληνική κίνηση τέτοιου μεγέθους. Στα υπόλοιπα είναι δεδομένη η ενίσχυση με παίκτη στο 2-3 κάτι που δεν έγινε πέρσι. Επιπλέον ένας παίκτης στο 1-2 θα αποκτηθεί πέραν του Καλάθη ή όποιου άλλου έρθει στη θέση του. Στη θέση σέντερ ο Παναθηναϊκός ψάχνει για βασικό και αναπληρωματικό με τον Παπαγιάννη να παίρνει πιο ενεργό ρόλο συμμετοχής την νέα χρονιά. Οι προτάσεις λοιπόν πολλές και κάποιες από αυτές εξετάζονται πιο σοβαρά. Ονόματα και διευθύνσεις μετά τους τελικούς...
Υ.Γ Καλό θα ήταν φέτος να κρατήσουμε χαμηλό προφίλ στους τελικούς. Όταν βρίσκεσαι σε μια χρονιά που αποδεδειγμένα δεν τον έχεις του χεριού σου τον Ολυμπιακό και έχοντας και το μειονέκτημα έδρας, καλό θα ήταν να μην δυναμιτίζουμε το κλίμα. Συμφωνώ ότι όλες τις άλλες χρονιές είχαμε το πάνω χέρι αλλά φέτος αυτό για την ώρα δεν φαίνεται. Και δεν φαίνεται όχι επειδή έχει κάποια υπερομάδα ο Ολυμπιακός αλλά λόγω των δικών μας λαθών. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας για να γινόμαστε καλύτεροι...
