Άραγε πόσοι παίκτες στο παγκόσμιο στερέωμα να έχουν καταφέρει να διαγράψουν μια καριέρα σαν του Ντάριλ Μίντλετον; Μια πορεία 26 συναπτών ετών στα παρκέ που διακόπηκε μόνο και μόνο επειδή δεν βρέθηκε κάποιος να τον κερδίσει στο ένας εναντίον ενός. «Είχα πει ότι θα σταματήσω το μπάσκετ μόνο αν βρεθεί κάποιος να με κερδίσει στο ένας εναντίον ενός. Τελικά έφτασα 48 χρονών και δεν βρέθηκε κανένας. Οπότε έπρεπε να σταματήσω από μόνος μου» είπε στο www.onsports.gr ο Αμερικανός σέντερ που έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά του στην σύγχρονη ιστορία του Παναθηναϊκού.
Ο γεννηθείς στις 21 Ιουλίου του 1966, Ντάριλ Μίντλετον, πέρασε από την χώρα μας για μια πενταετία και άφησε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του. Ο Αμερικανός από το 2000 μέχρι το 2005 φόρεσε την φανέλα του Παναθηναϊκού και κατέκτησε τα πάντα. Τέσσερα πρωταθλήματα Ελλάδας, 2 Κύπελλα Ελλάδας και μία Ευρωλίγκα. Μια Ευρωλίγκα που έχει μείνει στην ιστορία. Το 2002 στη Μπολόνια, όταν ο Παναθηναϊκός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, του Ντέγια Μποντίρογκα, του Φραγκίσκου Αλβέρτη και των υπολοίπων, «έκλειναν» το… σπίτι της Κίντερ του Μεσίνα και του Τζινόμπιλι και ανάγκαζαν όλη τη μπασκετική Υφήλιο να… υποκλιθεί στο «τριφύλλι».
Ο Μίντλετον επέστρεψε στην Ελλάδα ως προπονητής στο τεχνικό επιτελείο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, για τις.. ανάγκες του «Nick Galis Cup» στη Θεσσαλονίκη. Και φυσικά η ευκαιρία δεν πήγε χαμένη. Ο αγαπημένος Ντάριλ της «πράσινης» εξέδρας θυμήθηκε τα Παναθηναϊκά του χρόνια, δεν έκρυψε πόσο του λείπει ο κόσμος της ομάδας, ενώ με πολύ απλά λόγια χαρακτήρισε τον Δημήτρη Διαμαντίδη ως το «Μάικλ Τζόρνταν της Ευρώπης».
-Ντάριλ καλώς ήρθες και πάλι στην Ελλάδα. Πως αισθάνεσαι που επέστρεψες σε ένα από τα αγαπημένα σου μέρη;
«Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα του να είμαι πίσω στην Ελλάδα. Και σημαντικό ρόλο σε αυτό, εκτός των αναμνήσεων, παίζει και ο καιρός. Εδώ έχει εκπληκτικό καιρό πάρα πολύ ήλιο. Ξέρω ότι θα γυρίσω πίσω στη Ρωσία και θα έχουμε υπό του μηδενός».
-Όλα αυτά τα χρόνια θεωρούσαμε πως ο Μίντλετον δεν θα σταματήσει ποτέ να παίζει. Πως κατάφερες να πάρεις μια τόσο δύσκολη απόφαση;
«Ήταν όντως μια πάρα πολύ δύσκολη απόφαση για εμένα. Ακόμα και τώρα ήθελα να συνεχίσω να παίζω μπάσκετ, αλλά ξέρω καλά πως δεν θα μπορούσα να το κάνω για πάντα. Έλεγα ότι θα σταματήσω να παίζω όταν κάποιος καταφέρει να με κερδίσει στο ένας εναντίο ενός. Αλλά κανένας δεν κατάφερε να το κάνει. Οπότε έπρεπε να σταματήσω. Μετά έπαιξε ρόλο και το τηλεφώνημα του Δημήτρη (σ.σ. Ιτούδης), που μου πρότεινε να έρθω στην ΤΣΣΚΑ ως βοηθός του. Μεγάλη απόφαση για εμένα. Η ΤΣΣΚΑ είναι μεγάλος σύλλογος».
-Είσαι σίγουρος γι αυτήν σου την απόφαση; Ήξερες από πριν πως όταν σταματούσες το μπάσκετ, το επόμενο βήμα σου θα ήταν η προπονητική;
«Ήξερα πως αυτή ήταν η στιγμή για να κάνω αυτό το βήμα στην καριέρα μου. Η ΤΣΣΚΑ είναι πολύ μεγάλος σύλλογος και μια τέτοια ευκαιρία μπορεί να μη ξαναβρεθεί στην καριέρα μου. Δε λες όχι σε τέτοιες προτάσεις. Έτσι, είπα το ναι».
-Πως είναι το πρώτο διάστημα στην ομάδα που ακούς να σε φωνάζουν… coach;
«Οι πρώτες ημέρες σαν μέλος του προπονητικού επιτελείου της ομάδας είναι κάπως περίεργες. Μαθαίνω συνεχώς καινούρια πράγματα. Ο Δημήτρης είναι εκπληκτικός προπονητής και μαθαίνω πολλά από αυτόν. Οι παίκτες η αλήθεια είναι ότι αυτόν τον καιρό… υποφέρουν και θα ήθελα και εγώ να… υποφέρω, αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Πλέον είμαι προπονητής. Κάνω άλλα πράγματα. Πλέον μαθαίνω πράγματα τους παίκτες. Στην άμυνα, στην επίθεση. Αυτή είναι η δουλειά μου πλέον. Όλα είναι καλά. Με τον Δημήτρη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Δεν είμαστε απλά συνεργάτες, είμαστε και φίλοι. Ακόμα και όταν έφυγα από τον Παναθηναϊκό συνεχίσαμε να έχουμε επαφή. Πέρσι τον επισκέφτηκα στην Τουρκία. Με βοηθάει πολύ. Ξέρει ότι είναι η πρώτη μου φοράς ως προπονητής».
-Κάθε σεζόν οι στόχοι της ΤΣΣΚΑ είναι γνωστοί. Ο δικός σου προσωπικός στόχος την πρώτη σου χρονιά στους πάγκους ποιος είναι;
«Ελπίζω να μπορέσουμε να κερδίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιχνίδια. Η ΤΣΣΚΑ είναι μεγάλη ομάδα. Η Euroleague φέτος νομίζω ότι θα είναι πιο δύσκολη από ποτέ. Πρέπει να πάμε… βήμα-βήμα. Πρώτα να δουλέψουμε για την πρόκρισή μας στο top-16 και μετά θα δούμε τι θα γίνει εφόσον περάσουμε στους «8». Και ανάλογα θα είναι και στη συνέχεια».
-Όταν ακούς Παναθηναϊκός τι σου έρχεται στο μυαλό;
«Στον Παναθηναϊκό πέρασα πέντε υπέροχα χρόνια. Πραγματικά ήταν καταπληκτικά. Κερδίσαμε τα πάντα. Και φυσικά δε θα ξεχάσω ποτέ το ευρωπαϊκό στην Μπολόνια. Πολύ μεγάλη στιγμή. Τα καταφέραμε με σκληρή δουλειά. Μου λείπει ο Παναθηναϊκός. Μου λείπει ο κόσμος, μου λείπει το γήπεδο. Στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό όλα είναι διαφορετικά σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη».
-Ο Παναθηναϊκός φέτος πήρε μια απόφαση για να «χτίσει» μια νέα ομάδα που θα στηρίζεται σε Έλληνες, ανερχόμενους, παίκτες. Πως σου φαίνεται αυτή η απόφαση;
«Από τη στιγμή που έχουν τον Διαμαντίδη θα είναι ΟΚ. Από την πρώτη στιγμή που τον είδα το είπα. Είναι ο καλύτερος παίκτης. Είναι ηγέτης. Κάνει τα πάντα. Παίρνει ριμπάουντ, σωστές αποφάσεις, παίζει εκπληκτική άμυνα. 10 χρόνια τώρα είναι ηγέτης και αυτό θα συνεχίσει να κάνει. Ότι αλλαγές και να κάνει η ομάδα, όπως η προσπάθειά της να στηριχθεί στους νέους από την στιγμή που είναι και ο Διαμαντίδης μαζί όλα θα είναι πιο εύκολα. Ο Διαμαντίδης, για να το πω απλά, είναι ο Τζόρνταν της Ευρώπης. Είναι απίστευτος».
-Σε είδαμε να τα λες για πολύ ώρα με τους παλιούς σου φίλους στην ομάδα…
«Είναι πολύ ωραίο να βλέπω ανθρώπους από τον Παναθηναϊκό. Είδα τον Φράγκι, είδα τον Μάνο, τα παιδιά του σταφ. Δε μου άρεσε καθόλου να παίζω εναντίον του Παναθηναϊκού αλλά αυτή είναι η ζωή. Προχωράει. Και προχωράμε όλοι μαζί τους».
-Είσαι έτοιμος να επιστρέψεις σαν αντίπαλος στο ΟΑΚΑ αν χρειαστεί;
«Σίγουρα δε θα μου αρέσει να επιστρέψω στο ΟΑΚΑ σαν αντίπαλος αλλά μέσα μου θα το χαρώ. Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να αγωνίζεσαι κόντρα στον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του, αλλά το να βρεθώ και πάλι σε αυτό το γήπεδο είναι σίγουρο ότι θα με γεμίσει με απίστευτα συναισθήματα».
