Ότι τα πρόβατα του διορισμένου θα χαίρονταν που έμεινε εκτός Champions League ο Παναθηναϊκός δεν μας άφησε δα και… με το στόμα ανοιχτό. Πολλά χρόνια κάνουν κηδείες με ξένα κόλυβα και χαίρονται με τις κακοτυχίες των άλλων, αφού μια ζωή σέρνονται στη μιζέρια. Αλλά να χαίρονται τα πρόβατα τόσο πολύ επειδή τσέπωσε φράγκα ο βοσκός τους, πρώτη φορά το είδαμε.
Θα πείτε «τι περίμενες;», «αναμενόμενο δεν ήταν;» ή ακόμη και «μην μιλάς όταν έχεις αποτύχει». Το πρόβλημά τους όμως πλέον το ξέρουμε καλά και το γνωρίζουν και οι ίδιοι. Τους κυνηγάει μέχρι και τα βράδια πριν τον ύπνο και δεν τους αφήνει να κοιμηθούν.
Βλέπουν μια ομάδα να ξεχειλίζει υγεία και βήμα-βήμα να προσπαθεί να ξεφύγει από τον βούρκο που έφτιαχναν τόσα χρόνια για να κολυμπάνε με τα παραρτήματα και τρέμουν σαν τα ψάρια στην ιδέα του τι θα γίνει όταν (και όχι αν, ΟΤΑΝ) ο Παναθηναϊκός γυρίσει για τα καλά εκεί που ανήκει.
Οι υποσχέσεις όμως είναι για τους… από εκεί. Δεν κάνουν στο «τριφύλλι». Ο Παναθηναϊκός μόνο πράττει και σιγά-σιγά επιστρέφει εκεί που πρέπει να βρίσκεται. Με ομάδα που είναι ήδη ικανή να διαλύσει πολλές… φούσκες μικρής και μίζερης ζωής, όπως έγινε πέρσι στο «τηγάνι» παρότι βρήκαν δικαιολογίες για βαθμολογίες και ανούσια αποτελέσματα.
Οι τριάρες πονάνε. Δεν πειράζει όμως, ο καιρός έχει γυρίσματα. Άλλωστε, μόνο με τις λύπες των άλλων ξέρετε να ζείτε. Το… κομπόδεμα της UEFA σε άλλου τσέπη κατέληξε και να σας γεμίσει το κενό που έχετε δεν πρόκειται. Το γνωρίζετε καλύτερα από όλους άλλωστε, αφού ξεπουλάτε κάθε καλοκαίρι, με… ταβάνι σας να πανηγυρίζετε τα πέτσινα.
Εδώ είμαστε και εδώ είστε. Να το θυμάστε το χθεσινοβραδινό όργιο… μιζέριας και χολής. Ο τροχός πάντα γυρίζει.
