Ήρθε το καλοκαίρι το 2012, μετά από μία δύσκολη χρονιά (2011-12) που έπαιξε ελάχιστα (σε Μπαλτάϊ και Σιένα) λόγω σοβαρού τραυματισμού, όμως τόσο στην Ευρωλίγκα (μ.ο. 10,1π. & 4,1ρ. με 56,4% στα διπ. & 40,2 στα τριπ.) όσο και στο ελληνικό πρωτάθλημα (μ.ο. 8,6π. & 4,5ρ. με 57% στα διπ. & 38,6% στα τριπ.), ήταν από τους από τους στυλοβάτες της εξαιρετικής πορείας του Παναθηναϊκού στην πρώτη σεζόν της μετά Ομπράντοβιτς εποχής.
Παρ’ όλα αυτά, στις αρχές του περασμένου Ιουλίου, οι δρόμοι του "τριφυλλιού" και του διεθνούς Λιθουανού φόργουορντ χώρισαν, ένας χωρισμός που κράτησε μόλις 22 μέρες! Η αδυναμία του Αργύρη Πεδουλάκη να βρει άξιο αντικαταστάτη του και η επιθυμία της διοίκησης να τον "κλείσει" για δύο χρόνια, "έντυσαν" για τα καλά τον Γιόνας Ματσιούλις στα "πράσινα"!
Μπορεί στη δεύτερη χρονιά του στο ΟΑΚΑ, ο 29χρονος Λιθουανός άσος να είχε λίγο χαμηλότερα νούμερα, ωστόσο, η εμπειρία, η μαχητικότητα και ο πληθωρικός τρόπος του παιχνιδιού του, απέδωσαν πλήρως στους τελικούς, όπου ο δυναμικός φόργουορντ ήταν από τους παίκτες-κλειδιά της μεγάλης επιτυχίας του Παναθηναϊκού. Το gazzetta.gr τον συνάντησε στα αποδυτήρια του "τριφυλλιού" μετά τον 5ο τελικό (82-71), στον οποίο ήταν πρώτος σκόρερ (15π., 3ρ. με 5/6 σουτ) της ομάδας του και αφού τον περίμενε καρτερικά να μαζέψει τις υπογραφές όλων των συμπαικτών του, στο t-shirt του "νταμπλ", του ζήτησε να κάνει τον εφετινό απολογισμό...
Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος, η χρονιά κλείνει με τον ίδιο παρονομαστή, να υποθέσουμε, ωστόσο, ότι έτσι όπως εξελίχθηκαν οι τελικοί, το 34ο πρωτάθλημα ήταν πιο δύσκολο από το προηγούμενο;
"Δεν υπάρχει συζήτηση γι‘ αυτό το πράγμα! Μπορεί πέρυσι, να είχαμε μειονέκτημα έδρας, αλλά η κυριαρχία μας στους τελικούς ήταν αδιαπραγμάτευτη! Το εφετινό τρόπαιο, όμως, είναι πιο “γλυκό” γιατί μέσα από την διαδικασία αυτής της σειράς, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ωριμάσαμε, βελτιώσαμε τις αδυναμίες μας και γίναμε πιο σκληρή ομάδα! Γενικά, η εφετινή χρονιά ήταν δύσκολη, είχε αλλαγές και σκαμπανεβάσματα, αλλά όταν τελειώνει μ‘ αυτό τον τρόπο, μόνο χαρούμενοι και ανακουφισμένοι μπορεί να αισθανόμαστε! Νομίζω ότι πήραμε αυτό που αξίζαμε..."
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να θεωρείται σύμπτωση... Είστε η μοναδική ομάδα στην Ευρώπη, που καταφέρατε με τόσο μεγάλη συνέπεια να "σταματήσετε" την εξαιρετική επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού (μ.ο. 81,5π. στην Α1 Κατηγορία και 77, 1π. στην Ευρωλίγκα)... Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι τα δύο τελευταία χρόνια, ειδικά στο ΟΑΚΑ, μόλις απόψε (σ.σ.: χθες) - και αυτό όταν το ματς είχε κριθεί, έσπασε το φράγμα των 70 πόντων...
"Αυτό οφείλεται στην πολύ σωστή μελέτη του παιχνιδιού του Σπανούλη, από τον οποίο εξαρτάται όλο το επιθετικό παιχνίδι του Ολυμπιακού. Οι προπονητές μας έκαναν πολύ δουλειά σε θεωρητικό επίπεδο και σε πρακτικό αξιοποίησαν δύο πολύ αθλητικούς και εξαιρετικούς αμυντικούς παίκτες που έχουμε, τον Λάσμε και τον Γκιστ. Απέναντί τους, είναι πολύ δύσκολο να κάνει την διαφορά και να κάνει όλη αυτή τη ζημιά που κάνει στις άλλες ομάδες, είτε μέσω της εκτέλεσης από μακριά και από κοντά, είτε μέσω της δημιουργίας. Τόσο ο Στεφάν, όσο και ο Τζέϊμς, είναι γρήγοροι, αλτικοί, αθλητικοί και εκρηκτικοί και μπορούν να χαμηλώσουν για να παίξουν ένας εναντίον ενός, να του εμποδίσουν το μακρινό σουτ αλλά και να τον ακολουθήσουν μέχρι μέσα! Αυτός είναι ο λόγος που ο Ολυμπιακός "κατεβαίνει δύο ταχύτητες" όταν παίζει αντίπαλός μας! Γιατί ο Σπανούλης δεν ήξερε τι να κάνει και πως να αντιδράσει..."
Φοβηθήκατε καθόλου στη διάρκεια των εφετινών τελικών, ότι αυτή τη φορά, δεν θα καταφέρατε;
"Να σου πω την αλήθεια, σοκαριστήκαμε όταν χάσαμε με 25 πόντους διαφορά στο ΣΕΦ! Το σοκ ήταν μεγάλο και αυτό το αποτέλεσμα, κλόνισε σε μεγάλο βαθμό την ψυχολογία μας και αυτό φάνηκε στον 3ο τελικό. Στο διάστημά αυτών των ημερών συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είμαστε σε καλή κατάσταση και ότι αν δεν αλλάξουμε δραστικά την εικόνα μας, δεν θα είχαμε καμία τύχη! Συμφωνήσαμε να πάμε στο 4ο παιχνίδι για τα δώσουμε όλα μέσα στο γήπεδο, ανεξαρτήτως του τι θα γινόταν, η στήριξη του κόσμου και τη διοίκησης μας δυνάμωσε και κάπως έτσι καταφέραμε να κάνουμε όλη αυτή τη ανατροπή..."
Τι ήταν αυτό που σας κράτησε ζωντανούς στον 4ο τελικό, γιατί ουσιαστικά εκεί κρίθηκε το πρωτάθλημα; Ο Ολυμπιακός ετοιμαζόταν για την στέψη κι εσείς πήγατε στον Πειραιά και διαψεύσατε όλα τα προγνωστικά...
"Ο Αλβέρτης έκανε μεγάλη δουλειά φίλε! Ήταν μεγάλος ηγέτης και αρχηγός σαν παίκτης και πραγματικά ήξερε πως να μας διαχειριστεί και να μας μιλήσει και πως να μας κάνει να βρούμε το κίνητρο για να επιστρέψουμε στο ΟΑΚΑ! Δεν πανικοβλήθηκε καθόλου μετά την ήττα στον 3ο τελικό και ήρθε την επόμενη μέρα στην προπόνηση με μεγάλη διάθεση να δουλέψουμε και να προετοιμαστούμε σωστά για το επόμενο παιχνίδι. Είναι πραγματικά πολύ δυνατό παιδί, πνευματικά και δεν φοβάται να βγει μπροστά και να αναλάβει ευθύνες και δε νομίζω ότι άλλος στην θέση, θα είχε φέρει εις πέρας τη αυτή τη δουλειά..."
Προέρχεσαι από τη Λιθουανία, που είναι μπασκετικό έθνος και όλοι στην πατρίδα σου είναι λάτρεις του αθλήματος... Τι είναι αυτό που θα μοιραστείς με τους συμπατριώτες σου το καλοκαίρι, όσον αφορά στην εμπειρία της αντιπαλότητας Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού;
"Δεν υπάρχει πουθενά αυτή η οπαδική εχθρότητα! Είναι πραγματικά τρελό αυτό που συμβαίνει γενικά όταν οι δύο αυτές ομάδες έρχονται αντιμέτωπες... Χαίρομαι που φέτος οι οπαδοί έδειξαν μεγαλύτερη ωριμότητα, δεν πέταξαν αντικείμενα στο παρκέ και γενικά στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, κάτι που δεν είχε συμβεί στο παρελθόν! Επίσης, κάποια στιγμή, εύχομαι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού να κάνουν το ίδιο και να σεβαστούν όχι μόνο τους αντιπάλους, αλλά πρώτα την προσπάθεια των παικτών της ομάδας τους. Δεν περιμένω από τους οπαδούς να μάθουν να χάνουν ή να αποδέχονται την ήττα, γιατί αυτό είναι δύσκολο στην Ελλάδα, αλλά τουλάχιστον να σταματήσουν να πετάνε φωτοβολίδες, γιατί μία φορά θα συμβεί κάτι κακό και τότε θα κλαίμε όλοι!"
Εσείς σαν παίκτες, στις μεταξύ σας συζητήσεις στα αποδυτήρια, μπήκατε ποτέ στη δίνη αυτής της αντιπαλότητας, που δεν αφορά μόνο στους οπαδούς, αλλά όπως φάνηκε ειδικότερα φέτος, επεκτάθηκε και μεταξύ των ιδιοκτητών των δύο ομάδων;
"Δεν μας αφορά καθόλου οποιαδήποτε αντιπαλότητα, έξω από τις τέσσερις γραμμές! Εμείς ασχολούμαστε μόνο το μπασκετικό κομμάτι και οι άσχημες εμφανίσεις μας στον 2ο και τον 3ο τελικό, μας έδωσαν κίνητρο και έμπνευση για να κάνουμε μία τελευταία μεγάλη προσπάθεια. Όλα τα υπόλοιπα, περί κανονισμών, ανακοινώσεων και τιμωριών, δεν μας άγγιξαν καθόλου..."
Πολλοί λένε ότι ήσουν ο παίκτης που έλλειπε από τον Παναθηναϊκό στη θέση “3”, γιατί εκτός από μεγάλη αγωνιστική αξία και προσφορά, παίζεις με καρδιά και προσπαθείς να δίνεις πάντα τον καλύτερό σου εαυτό...
"(Χαμογελάει!)... Δεν ξέρω τι πιστεύει ο κόσμος, αυτό που ξέρω είναι ότι προσπαθώ να είμαι συνεχώς ο εαυτός μου και να βοηθάω όσο μπορώ την ομάδα!"
Κλείνοντας να σε ρωτήσουμε και για τον Διαμαντίδη, που στα 34 του μετά από τόσο φορτωμένη χρονιά, ήταν ο MVP των τελικών...
"Τι να πεις για τον Μήτσο; Ξέρει απίστευτο μπάσκετ, είναι νικητής και μας πιέζει όλους να είμαστε όλο και πιο ανταγωνιστικοί και το κάνει με πολύ χιούμορ και με καλή καρδιά! Τον χρόνο δεν μπορεί να τον νικήσει κανείς, όταν έχεις μυαλό όμως, βρίσκεις τρόπους να επιβιώσεις..."
"Δεν υπάρχει συζήτηση γι‘ αυτό το πράγμα! Μπορεί πέρυσι, να είχαμε μειονέκτημα έδρας, αλλά η κυριαρχία μας στους τελικούς ήταν αδιαπραγμάτευτη! Το εφετινό τρόπαιο, όμως, είναι πιο “γλυκό” γιατί μέσα από την διαδικασία αυτής της σειράς, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ωριμάσαμε, βελτιώσαμε τις αδυναμίες μας και γίναμε πιο σκληρή ομάδα! Γενικά, η εφετινή χρονιά ήταν δύσκολη, είχε αλλαγές και σκαμπανεβάσματα, αλλά όταν τελειώνει μ‘ αυτό τον τρόπο, μόνο χαρούμενοι και ανακουφισμένοι μπορεί να αισθανόμαστε! Νομίζω ότι πήραμε αυτό που αξίζαμε..."
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να θεωρείται σύμπτωση... Είστε η μοναδική ομάδα στην Ευρώπη, που καταφέρατε με τόσο μεγάλη συνέπεια να "σταματήσετε" την εξαιρετική επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού (μ.ο. 81,5π. στην Α1 Κατηγορία και 77, 1π. στην Ευρωλίγκα)... Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι τα δύο τελευταία χρόνια, ειδικά στο ΟΑΚΑ, μόλις απόψε (σ.σ.: χθες) - και αυτό όταν το ματς είχε κριθεί, έσπασε το φράγμα των 70 πόντων...
"Αυτό οφείλεται στην πολύ σωστή μελέτη του παιχνιδιού του Σπανούλη, από τον οποίο εξαρτάται όλο το επιθετικό παιχνίδι του Ολυμπιακού. Οι προπονητές μας έκαναν πολύ δουλειά σε θεωρητικό επίπεδο και σε πρακτικό αξιοποίησαν δύο πολύ αθλητικούς και εξαιρετικούς αμυντικούς παίκτες που έχουμε, τον Λάσμε και τον Γκιστ. Απέναντί τους, είναι πολύ δύσκολο να κάνει την διαφορά και να κάνει όλη αυτή τη ζημιά που κάνει στις άλλες ομάδες, είτε μέσω της εκτέλεσης από μακριά και από κοντά, είτε μέσω της δημιουργίας. Τόσο ο Στεφάν, όσο και ο Τζέϊμς, είναι γρήγοροι, αλτικοί, αθλητικοί και εκρηκτικοί και μπορούν να χαμηλώσουν για να παίξουν ένας εναντίον ενός, να του εμποδίσουν το μακρινό σουτ αλλά και να τον ακολουθήσουν μέχρι μέσα! Αυτός είναι ο λόγος που ο Ολυμπιακός "κατεβαίνει δύο ταχύτητες" όταν παίζει αντίπαλός μας! Γιατί ο Σπανούλης δεν ήξερε τι να κάνει και πως να αντιδράσει..."
Φοβηθήκατε καθόλου στη διάρκεια των εφετινών τελικών, ότι αυτή τη φορά, δεν θα καταφέρατε;
"Να σου πω την αλήθεια, σοκαριστήκαμε όταν χάσαμε με 25 πόντους διαφορά στο ΣΕΦ! Το σοκ ήταν μεγάλο και αυτό το αποτέλεσμα, κλόνισε σε μεγάλο βαθμό την ψυχολογία μας και αυτό φάνηκε στον 3ο τελικό. Στο διάστημά αυτών των ημερών συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είμαστε σε καλή κατάσταση και ότι αν δεν αλλάξουμε δραστικά την εικόνα μας, δεν θα είχαμε καμία τύχη! Συμφωνήσαμε να πάμε στο 4ο παιχνίδι για τα δώσουμε όλα μέσα στο γήπεδο, ανεξαρτήτως του τι θα γινόταν, η στήριξη του κόσμου και τη διοίκησης μας δυνάμωσε και κάπως έτσι καταφέραμε να κάνουμε όλη αυτή τη ανατροπή..."
Τι ήταν αυτό που σας κράτησε ζωντανούς στον 4ο τελικό, γιατί ουσιαστικά εκεί κρίθηκε το πρωτάθλημα; Ο Ολυμπιακός ετοιμαζόταν για την στέψη κι εσείς πήγατε στον Πειραιά και διαψεύσατε όλα τα προγνωστικά...
"Ο Αλβέρτης έκανε μεγάλη δουλειά φίλε! Ήταν μεγάλος ηγέτης και αρχηγός σαν παίκτης και πραγματικά ήξερε πως να μας διαχειριστεί και να μας μιλήσει και πως να μας κάνει να βρούμε το κίνητρο για να επιστρέψουμε στο ΟΑΚΑ! Δεν πανικοβλήθηκε καθόλου μετά την ήττα στον 3ο τελικό και ήρθε την επόμενη μέρα στην προπόνηση με μεγάλη διάθεση να δουλέψουμε και να προετοιμαστούμε σωστά για το επόμενο παιχνίδι. Είναι πραγματικά πολύ δυνατό παιδί, πνευματικά και δεν φοβάται να βγει μπροστά και να αναλάβει ευθύνες και δε νομίζω ότι άλλος στην θέση, θα είχε φέρει εις πέρας τη αυτή τη δουλειά..."
Προέρχεσαι από τη Λιθουανία, που είναι μπασκετικό έθνος και όλοι στην πατρίδα σου είναι λάτρεις του αθλήματος... Τι είναι αυτό που θα μοιραστείς με τους συμπατριώτες σου το καλοκαίρι, όσον αφορά στην εμπειρία της αντιπαλότητας Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού;
"Δεν υπάρχει πουθενά αυτή η οπαδική εχθρότητα! Είναι πραγματικά τρελό αυτό που συμβαίνει γενικά όταν οι δύο αυτές ομάδες έρχονται αντιμέτωπες... Χαίρομαι που φέτος οι οπαδοί έδειξαν μεγαλύτερη ωριμότητα, δεν πέταξαν αντικείμενα στο παρκέ και γενικά στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, κάτι που δεν είχε συμβεί στο παρελθόν! Επίσης, κάποια στιγμή, εύχομαι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού να κάνουν το ίδιο και να σεβαστούν όχι μόνο τους αντιπάλους, αλλά πρώτα την προσπάθεια των παικτών της ομάδας τους. Δεν περιμένω από τους οπαδούς να μάθουν να χάνουν ή να αποδέχονται την ήττα, γιατί αυτό είναι δύσκολο στην Ελλάδα, αλλά τουλάχιστον να σταματήσουν να πετάνε φωτοβολίδες, γιατί μία φορά θα συμβεί κάτι κακό και τότε θα κλαίμε όλοι!"
Εσείς σαν παίκτες, στις μεταξύ σας συζητήσεις στα αποδυτήρια, μπήκατε ποτέ στη δίνη αυτής της αντιπαλότητας, που δεν αφορά μόνο στους οπαδούς, αλλά όπως φάνηκε ειδικότερα φέτος, επεκτάθηκε και μεταξύ των ιδιοκτητών των δύο ομάδων;
"Δεν μας αφορά καθόλου οποιαδήποτε αντιπαλότητα, έξω από τις τέσσερις γραμμές! Εμείς ασχολούμαστε μόνο το μπασκετικό κομμάτι και οι άσχημες εμφανίσεις μας στον 2ο και τον 3ο τελικό, μας έδωσαν κίνητρο και έμπνευση για να κάνουμε μία τελευταία μεγάλη προσπάθεια. Όλα τα υπόλοιπα, περί κανονισμών, ανακοινώσεων και τιμωριών, δεν μας άγγιξαν καθόλου..."
Πολλοί λένε ότι ήσουν ο παίκτης που έλλειπε από τον Παναθηναϊκό στη θέση “3”, γιατί εκτός από μεγάλη αγωνιστική αξία και προσφορά, παίζεις με καρδιά και προσπαθείς να δίνεις πάντα τον καλύτερό σου εαυτό...
"(Χαμογελάει!)... Δεν ξέρω τι πιστεύει ο κόσμος, αυτό που ξέρω είναι ότι προσπαθώ να είμαι συνεχώς ο εαυτός μου και να βοηθάω όσο μπορώ την ομάδα!"
Κλείνοντας να σε ρωτήσουμε και για τον Διαμαντίδη, που στα 34 του μετά από τόσο φορτωμένη χρονιά, ήταν ο MVP των τελικών...
"Τι να πεις για τον Μήτσο; Ξέρει απίστευτο μπάσκετ, είναι νικητής και μας πιέζει όλους να είμαστε όλο και πιο ανταγωνιστικοί και το κάνει με πολύ χιούμορ και με καλή καρδιά! Τον χρόνο δεν μπορεί να τον νικήσει κανείς, όταν έχεις μυαλό όμως, βρίσκεις τρόπους να επιβιώσεις..."
