Καλησπέρα αδέρφια. Το μυαλό ακόμα δεν έχει καθαρίσει και τα χέρια είναι ακόμα βαριά μετά τη χθεσινή «μαύρη σελίδα» που έγραψε ο Παναθηναϊκός στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ουδείς περίμενε μία ήττα με κατεβασμένα τα χέρια από κάποια... Μάριμπορ. Ομάδα που αν αντιμετώπιζε πριν δύο χρόνια θα καθάριζε με συνοπτικές διαδικασίες.
Σημασία όμως στην παρούσα φάση δεν έχει η ήττα. Σημασία έχει πως αυτή προήλθε. Θα καταλάβαινα και θα δικαιολογούσα σε ένα βαθμό τους παίκτες αν χθες έβγαζαν ψυχή, αν είχαν τρεξίματα, αν προσπαθούσαν, αν έβγαζαν φάσεις αλλά η μπάλα δεν τους έκανε το χατήρι. Όταν όμως μοναδική ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό είναι το τετ α τετ του Λάζαρου μετά το «τσαφ» του αντίπαλου σέντερ μπακ δεν μπορείς παρά να απογοητευτείς με την ομάδα, να εκνευριστείς με τους παίκτες που δείχνουν να μην έχουν ποδοσφαιρικό εγωισμό και να αναγνωρίσεις τα λάθη του Ζεσουάλδο Φερέιρα.
Σύμφωνοι, ο Πορτογάλος δεν έχει το ρόστερ που ο ίδιος ήθελε. Σύμφωνοι, αρκετοί από τους παίκτες που ο ίδιος επέλεξε χθες βράδυ τον «κρέμασαν» με την αδιαφορία τους στον αγωνιστικό χώρο. Από την άλλη όμως, δεν μπορώ να καταλάβω σε κανένα βαθμό με ποια λογική ξεκίνησε βασικό τον Λάζαρο στην κορυφή της επίθεσης. Δεν είναι η πρώτη φορά που δοκίμασε τον συγκεκριμένο ποδοσφαιρστή φουνταριστό και δεν είναι η πρώτη φορά που δεν του βγήκε. Άλλωστε δεν είναι κάθε μέρα του Άγιου... Λέτο. Επίσης, δεν ξέρω και δεν καταλαβαίνω με ποια λογική επιμένει στον ποδοσφαιριστή Ζέκα. Ειλικρινά δεν θέλω να ασχοληθώ μαζί του, γιατί αν το κάνω, θα πω πράγματα που δεν θέλω να λέω για παίκτες που φορούν το Τριφύλλι.
Τέλος πάντων. Δε νομίζω ότι πρέπει και δεν θέλω να ξεκινήσω να «πριονίζω» την καρέκλα του Πορτογάλου τεχνικού. Αυτή είναι δουλειά άλλων που εξυπηρετούν και άλλα συμφέροντα. Ναι, αναφέρομαι σε αυτούς που πρόπερσι τον έδιωχναν, πέρυσι τον αποκαλούσαν «μάγο» και φέτος από τα τέλη Σεπτέμβρη έχουν αρχίσει τον πόλεμο εις βάρος του. Λες και αν φύγει ο Ζεσουάλδο θα έρθει ο Μουρίνιο, ο Γκουαρδιόλα ή ο Μαντσίνι μαζί με δύο-τρεις παικταράδες για να «σουλουπώσουν» την ομάδα.
Ελπίζω και εύχομαι η ομάδα να έπιασε πάτο. Και το εύχομαι αυτό γιατί, αν όντως έχει πιάσει, ο κατήφορος δεν πρόκειται να συνεχιστεί και ο μοναδικός δρόμος που θα έχει να ακολουθήσει θα είναι ανοδικός. Μακάρι λοιπόν, να πιάσαμε πάτο. Μακάρι η ομάδα να συνέλθει και να αρχίσει να θυμίζει τον περσινό Παναθηναϊκό του ΟΑΚΑ απέναντι στον Εργοτέλη, της Τούμπας και του Καραϊσκάκη. Μακάρι και μετά ανυπομονώ να δω ακόμη μία εντυπωσιακή «κωλοτούμπα» όλων αυτών που τώρα το μόνο που κάνουν (εσκεμμένα ή μη) είναι κακό στην ομάδα.
Υ.Γ.: Πολλά ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στον κόσμο του Παναθηναϊκού, τη Θύρα 13 που χθες ήταν το μόνο που θύμιζε τον εξαφανισμένο κατά τα άλλα... Panathinaikos.
Νικόλας
Σημασία όμως στην παρούσα φάση δεν έχει η ήττα. Σημασία έχει πως αυτή προήλθε. Θα καταλάβαινα και θα δικαιολογούσα σε ένα βαθμό τους παίκτες αν χθες έβγαζαν ψυχή, αν είχαν τρεξίματα, αν προσπαθούσαν, αν έβγαζαν φάσεις αλλά η μπάλα δεν τους έκανε το χατήρι. Όταν όμως μοναδική ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό είναι το τετ α τετ του Λάζαρου μετά το «τσαφ» του αντίπαλου σέντερ μπακ δεν μπορείς παρά να απογοητευτείς με την ομάδα, να εκνευριστείς με τους παίκτες που δείχνουν να μην έχουν ποδοσφαιρικό εγωισμό και να αναγνωρίσεις τα λάθη του Ζεσουάλδο Φερέιρα.
Σύμφωνοι, ο Πορτογάλος δεν έχει το ρόστερ που ο ίδιος ήθελε. Σύμφωνοι, αρκετοί από τους παίκτες που ο ίδιος επέλεξε χθες βράδυ τον «κρέμασαν» με την αδιαφορία τους στον αγωνιστικό χώρο. Από την άλλη όμως, δεν μπορώ να καταλάβω σε κανένα βαθμό με ποια λογική ξεκίνησε βασικό τον Λάζαρο στην κορυφή της επίθεσης. Δεν είναι η πρώτη φορά που δοκίμασε τον συγκεκριμένο ποδοσφαιρστή φουνταριστό και δεν είναι η πρώτη φορά που δεν του βγήκε. Άλλωστε δεν είναι κάθε μέρα του Άγιου... Λέτο. Επίσης, δεν ξέρω και δεν καταλαβαίνω με ποια λογική επιμένει στον ποδοσφαιριστή Ζέκα. Ειλικρινά δεν θέλω να ασχοληθώ μαζί του, γιατί αν το κάνω, θα πω πράγματα που δεν θέλω να λέω για παίκτες που φορούν το Τριφύλλι.
Τέλος πάντων. Δε νομίζω ότι πρέπει και δεν θέλω να ξεκινήσω να «πριονίζω» την καρέκλα του Πορτογάλου τεχνικού. Αυτή είναι δουλειά άλλων που εξυπηρετούν και άλλα συμφέροντα. Ναι, αναφέρομαι σε αυτούς που πρόπερσι τον έδιωχναν, πέρυσι τον αποκαλούσαν «μάγο» και φέτος από τα τέλη Σεπτέμβρη έχουν αρχίσει τον πόλεμο εις βάρος του. Λες και αν φύγει ο Ζεσουάλδο θα έρθει ο Μουρίνιο, ο Γκουαρδιόλα ή ο Μαντσίνι μαζί με δύο-τρεις παικταράδες για να «σουλουπώσουν» την ομάδα.
Ελπίζω και εύχομαι η ομάδα να έπιασε πάτο. Και το εύχομαι αυτό γιατί, αν όντως έχει πιάσει, ο κατήφορος δεν πρόκειται να συνεχιστεί και ο μοναδικός δρόμος που θα έχει να ακολουθήσει θα είναι ανοδικός. Μακάρι λοιπόν, να πιάσαμε πάτο. Μακάρι η ομάδα να συνέλθει και να αρχίσει να θυμίζει τον περσινό Παναθηναϊκό του ΟΑΚΑ απέναντι στον Εργοτέλη, της Τούμπας και του Καραϊσκάκη. Μακάρι και μετά ανυπομονώ να δω ακόμη μία εντυπωσιακή «κωλοτούμπα» όλων αυτών που τώρα το μόνο που κάνουν (εσκεμμένα ή μη) είναι κακό στην ομάδα.
Υ.Γ.: Πολλά ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στον κόσμο του Παναθηναϊκού, τη Θύρα 13 που χθες ήταν το μόνο που θύμιζε τον εξαφανισμένο κατά τα άλλα... Panathinaikos.
Νικόλας
Πόσα γκολ θα βάλει φέτος ο Σισοκό; Σε ποια θέση θα τερματίσει στην Superleague ο ΠΑΟ; Παίξε τώρα στην 90bet!

Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις στον Παναθηναϊκό κάντε like στην σελίδα του Newspao.gr στο Facebook πατώντας εδώ.