Σύλλογος μεγάλος ΔΕΝ υπάρχει άλλος!

7 Αυγούστου 2012

Στοχεύοντας την κορυφή

Με το φτωχό μου το μυαλό, μια αγαπημένη φράση του γνωστού Αντώνη Πανούτσου ξεκινώ κι εγώ το συλλογισμό μου. Πλησιάζουμε στα μέσα Αυγούστου με τον Παναθηναϊκό να μπαίνει σιγά σιγά σε ρυθμούς νέας σεζόν, νέας αγωνιστικής περιόδου, και κυρίως νέας αγωνιστικής αλλά και διοικητικής πορείας. Το τι θα μας επιφυλάσσει αυτός ο Παναθηναϊκός τη νέα χρονιά είναι ένα μυστήριο προς το παρόν, βέβαια είδη έχουμε πάρει μια γεύση από τη δουλειά που ο «σοφός» πορτογάλος και το τεχνικό team έχουν κάνει μέχρι στιγμής.

Αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό διαφορετικός από τον περσυνό Παναθηναϊκό που όλοι μας αποβλέπαμε απλά σε μια αξιοπρεπή παρουσία του στα γήπεδα και ίσως ελπίζαμε και για το κάτι παραπάνω. Αρκετοί παίχτες αποχώρησαν αλλά και αρκετοί παίχτες αποκτήθηκαν. Ας το πάρουμε με τη σειρά λοιπόν.

Ξεκινώντας από το τέρμα, εκεί δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη αλλαγή, μάλλον θα έχουμε μιας και ο Φερέιρα δούλεψε αρκετά με τους Καπίνο και Καρνέζη, δυο αξιόπιστους πλέον παίχτες για τη θέση του τερματοφύλακα. Από πέρσι, άρχισα να αποκτώ μια ηρεμία σχετικά με αυτές τις δυο επιλογές για τη θέση, πιστεύοντας πως ο Καρνέζης ωρίμασε πλήρως (και το έχει αποδείξει με τις τελευταίες παρουσίες του) και ο οποίος μου αποδίδει ένα αίσθημα σιγουριάς μεγαλύτερο από παλιούς Τζόρβα, Galinovic κτλ. Βέβαια και ο Καπίνο είναι μια αξιόπιστη εναλλακτική.

Αμυντικά, φέτος θα δούμε μια τελείως διαφορετική άμυνα από πέρσι η οποία όμως εμμένει να μου προκαλεί τους ίδιους φόβους, τουλάχιστον με μικρότερο ποσοστό, με την περσινή. Έφυγαν 2 βασικοί παλιοί – Σαριέγκι, Καντέ –, κάτι όμως που δε νομίζω να στεναχώρησε πολλούς, και αποκτήθηκαν οι Βελάσκες και Πίντο. Ως προς τις επιλογές που ήρθαν με τη δεδομένη οικονομική κατάσταση θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι. Δυο νέοι παίχτες, με αντοχές και πνευμόνια μεν χωρίς μεγάλη εμπειρία δε. Μαζί και με τη συμβολή του Μπουμσόνγκ, πιστεύω θα ανταποκριθούν επάξια στις απαιτήσεις μιας μεγάλης ομάδας όπως ο Παναθηναϊκός. Το μόνο που με ανησυχεί είναι η συνοχή και η σωστη επικοινωνία που θα υπάρχει στην άμυνα. Οι παίχτες δεν έχουν αρκετά παιχνίδια στα πόδια τους και οι προπονήσεις λόγω και της απουσίας τους για διάφορους λόγους δεν πιστεύω να «έδεσαν» την αμυντική γραμμή της ομάδας. Γνώμη μου αυτή και μακάρι να γελιέμαι.

Ως προς το κέντρο, εκεί έχει εντοπιστεί το κύριο πρόβλημα της ομάδας. Το κέντρο είναι η «καρδιά» κάθε ομάδας. Αν δεν λειτουργεί ικανοποιητικά τόσο στην άμυνα αλλά και στην επίθεση τότε υπάρχει ένα κενό. Χρειάζεται όντως αυτή η περίφημη μεταγραφή ενός κεντρικού χαφ άμεσα. Άξιον απορίας μένει βέβαια και το ποιος θα αποτελέσει τα αμυντικά χαφ μιας και Σιμάο δεν υπάρχει φέτος και ελπίζω να μη εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στον Κατσουράνη. Είπαμε, καλός παίχτης με εμπειρία αλλά ως εκεί, τον μάθαμε πια. Χρειαζόμαστε κάτι πιο φερέγγυο ώστε να μη πέφτει όλο το βάρος και στην άμυνα. Στο δημιουργικό πλαίσιο από τις λίγες εικόνες που έχω δεν βγάζω θετικά συμπεράσματα. Όταν σε ένα μάτς με τη Μάδεργουελ, που δεν είναι και η ομαδάρα, παίζεις στο μεγαλύτερο μέρος παθητικά και χωρίς κατοχή μπάλας τότε τι θα κάνεις με άλλες δυσκολότερες ομάδες. Βέβαια είναι νωρίς για βιαστικά συμπεράσματα αλλά ας προσέχουμε και ας κοιτάξουμε από τώρα αυτά τα ψεγάδια της ομάδας.

Επιθετικά, τα πράγματα μάλλον καλά μου φαίνονται. Μπορεί να μη έχουμε Λέτο φέτος αλλά έχουμε περισσότερες λύσεις. Με τα λίγα που έχουμε δει από τον Σισοκό και ελπίζοντας ο Φορναρόλι να μπει γρήγορα στο κλίμα της ομάδας ο Παναθηναϊκός είναι ικανός να πετάει φωτιές φέτος. Ειδικά σκεπτόμενος το ότι έμεινε ο Ουβούσου, μαζί με το Σισοκό, θα βγάζουν μάτια στις πτέρυγες κάθε αντιπάλου. Αυτό βέβαια υπό την προϋπόθεση να μπει γρήγορα σε φόρμα ο Κουϊνσι ο οποίος δεν έχει κάνει προετοιμασία ουσιαστική και σε γενικά πλαίσια είναι ανέτοιμος. Αν αυτός ο παίχτης δώσει το 110% από πέρσι – μιας και εντάξει, καθοριστικός παράγοντας την προηγούμενη χρονιά αλλά χωρίς διάρκεια – τότε θα δούμε όργια. Σκεπτόμενος ότι έχω και ένα Μπαρμπαρούση να καραδοκεί μάλλον θα πάμε καλά επιθετικά. Τουλάχιστον να μη βλέπω τον Τοτσέ. Όχι άλλο κάρβουνο, stop, ο άνθρωπος μπορεί να έχει βάλει αρκετά γκολ για την ομάδα και να βοήθησε τον ΠΑΟ αλλά για μένα παραμένει χασογκόλης πώς να το κάνουμε.

Τα παιδία από τις ακαδημίες βέβαια είναι το μέλλον της ομάδας και αρκετά καλοί ώστε όταν το κρίνει ο προπονητής να είναι σε θέση να τιμήσουν τη φανέλα επάξια. Καθοριστική χρονιά για μένα για τον Μαυρία είναι νωρίς να κριθεί βέβαια αλλά παρακαλώ, να μη γίνουν τα ίδια λάθη με τον Νίνη. Δε χρειάζεται να φουσκώσουν τα μυαλά του.

Συμπερασματικά λοιπόν έχουμε ένα νέο Παναθηναϊκό τόσο σε ρόστερ αλλά και σε ηλικία από τον οποίο με τη κατάλληλη δουλειά και υπομονή μπορούμε να δούμε θαύματα. Σε καμία περίπτωση δεν είναι μια πλήρης ομάδα, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Αλλά ο «παππούς» Φερέιρα έχει αρκετούς άσους στο μανίκι του.

Υ.Γ.: Δεν είπα τίποτα για τον 12ο παίχτη της ομάδας. Λοιπόν μη τα ξαναλέμε ο κόσμος είναι το πάν για τον Παναθηναϊκό, ειδικά σε αυτή τη νέα πορεία που χαράσσει. Πρέπει η έδρα μας να είναι γεμάτη, είτε παίζουμε ντέρμπυ είτε με τον τελευταίο της κατηγορίας. Όλοι εκεί, και πάνω απ’ όλα όχι φασαρίες, ας μη επιβαρύνουμε την ομάδα μας εμείς οι ίδιοι. Είμαστε στο πλευρό της να της δίνουμε ανάσες, να κλίνουμε πληγές και ΟΧΙ να ανοίγουμε νέες.

Ο αναγνώστης: trifyl Cisse


Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις στον Παναθηναϊκό κάντε like στην σελίδα του Newspao.gr στο Facebook πατώντας εδώ.