Tο ποδόσφαιρο μπορεί να είναι ένα ομαδικό άθλημα, αλλά μια ομάδα ξεχωρίζει μέσα από την ατομικότητα μερικών παικτών που κάνουν το κάτι παραπάνω.
Και στην καλή περίοδο του Παναθηναϊκού, που σταμάτησε κάπου εκεί στο τέλος του 2011, ο πρώτος μεταξύ ίσων ήταν ο Σεμπαστιάν Λέτο: χωρίς να παίζει όλη η ομάδα γι' αυτόν –όπως γινόταν στα δύο χρόνια που ο Σισέ ήταν ο σταρ της ομάδας– κατάφερε να πετύχει γκολ πολύτιμα, να δώσει ασίστ, να δουν στο πρόσωπό του οι συμπαίκτες του έναν ηγέτη, να τραβήξει πάνω του την προσοχή των αντιπάλων και να βρουν δρόμους και διαδρόμους για να απειλήσουν και να σκοράρουν πολλοί και διάφοροι.
Τον τελευταίο ενάμιση μήνα ο Παναθηναϊκός δεν παίζει καλά, δυσκολεύεται να κερδίσει (όταν κερδίζει) και έχει χάσει βαθμούς σε παιχνίδια που δεν περίμενε ότι θα έχει απώλειες. Ο λόγος δεν είναι φυσικά ότι λείπει ο Λέτο, αλλά ΚΑΙ το ότι λείπει ο Λέτο, δίπλα σε ντεφορμαρίσματα, τραυματισμούς, απουσίες για διάφορους λόγους (κάρτες, εθνικές ομάδες) και αναγκαστική αλλαγή πλάνων από τον προπονητή. Διαφορετικά αναπτυσσόταν ο Παναθηναϊκός με τον all-around Λέτο να παίζει κάτι σαν φορ, διαφορετικά με τον στατικό Τοτσέ αγκυροβολημένο στην αντίπαλη περιοχή, διαφορετικά με τον Λάζαρο να πρέπει να γίνει ξαφνικά φορ και αντι-Λέτο μέσα σε ένα απόγευμα.
Το θέμα είναι ότι Λέτο γιοκ για φέτος, αν δεν γίνει κάτι απίθανο και η Παναγιά η Κανάλα δεν γιατρέψει τον πολύπαθο χόνδρο και την ταλαιπωρημένη μέση του Αργεντινού. Κι αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να κάνουν το κάτι παραπάνω για να βρει η ομάδα τα γκολ και τις ασίστ του Λέτο, αλλά και την ηγετική παρουσία που λείπει, και αυτόν που θα εκτελεί τα στημένα, αυτόν που θα κερδίζει φάουλ με ατομικές ενέργειες και θα φορτώνει με κάρτες τους αντίπαλους, και αυτόν ή αυτούς πάνω στους οποίους θα στρέφεται η προσοχή, ώστε να ανοίγονται διάδρομοι για τους παίκτες. Βάσει ταλέντου διάφοροι μπορούν να το κάνουν, μόνο που για να γίνεις ηγέτης δεν αρκεί μόνο το ταλέντο –χρειάζεται και η προσωπικότητα.
Το πακέτο το διαθέτει ο Κατσουράνης, πιστεύω και ο Λάζαρος. Δεν ξέρω αν μπορεί ο Κουίνσι, ελπίζω ότι θα αναλογιστεί το βάρος της ευθύνης ο Ζέκα και δεν θα λυγίσει, αλλά θα προσπαθήσει να το σηκώσει, νομίζω ότι δύσκολα θα κάνει τη διαφορά ο Κλέιτον. Θα έλεγα ότι περιμένω και τον Νίνη, αλλά φοβάμαι πως ύστερα από τόσο μεγάλη απουσία και με ειλημμένη την απόφαση για Ιταλία, δύσκολα θα ρισκάρει να μπει στη φωτιά και να πάρει την ομάδα πάνω του. Ενας απ' αυτούς, τους δύο ή όλους μαζί τους παίκτες που έχουν ταλέντο και προσωπικότητα, που δεν κρύβονται στα δύσκολα, αλλά βγαίνουν μπροστά, καλείται να παρασύρει και τους συμπαίκτες του σε καλύτερο ποδόσφαιρο, που θα φέρει και τα αποτελέσματα, για να μην πάει στράφι μία χρονιά που κύλησε ανέλπιστα καλά.
Κώστας Βαϊμάκης-sday
Και στην καλή περίοδο του Παναθηναϊκού, που σταμάτησε κάπου εκεί στο τέλος του 2011, ο πρώτος μεταξύ ίσων ήταν ο Σεμπαστιάν Λέτο: χωρίς να παίζει όλη η ομάδα γι' αυτόν –όπως γινόταν στα δύο χρόνια που ο Σισέ ήταν ο σταρ της ομάδας– κατάφερε να πετύχει γκολ πολύτιμα, να δώσει ασίστ, να δουν στο πρόσωπό του οι συμπαίκτες του έναν ηγέτη, να τραβήξει πάνω του την προσοχή των αντιπάλων και να βρουν δρόμους και διαδρόμους για να απειλήσουν και να σκοράρουν πολλοί και διάφοροι.
Τον τελευταίο ενάμιση μήνα ο Παναθηναϊκός δεν παίζει καλά, δυσκολεύεται να κερδίσει (όταν κερδίζει) και έχει χάσει βαθμούς σε παιχνίδια που δεν περίμενε ότι θα έχει απώλειες. Ο λόγος δεν είναι φυσικά ότι λείπει ο Λέτο, αλλά ΚΑΙ το ότι λείπει ο Λέτο, δίπλα σε ντεφορμαρίσματα, τραυματισμούς, απουσίες για διάφορους λόγους (κάρτες, εθνικές ομάδες) και αναγκαστική αλλαγή πλάνων από τον προπονητή. Διαφορετικά αναπτυσσόταν ο Παναθηναϊκός με τον all-around Λέτο να παίζει κάτι σαν φορ, διαφορετικά με τον στατικό Τοτσέ αγκυροβολημένο στην αντίπαλη περιοχή, διαφορετικά με τον Λάζαρο να πρέπει να γίνει ξαφνικά φορ και αντι-Λέτο μέσα σε ένα απόγευμα.
Το θέμα είναι ότι Λέτο γιοκ για φέτος, αν δεν γίνει κάτι απίθανο και η Παναγιά η Κανάλα δεν γιατρέψει τον πολύπαθο χόνδρο και την ταλαιπωρημένη μέση του Αργεντινού. Κι αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να κάνουν το κάτι παραπάνω για να βρει η ομάδα τα γκολ και τις ασίστ του Λέτο, αλλά και την ηγετική παρουσία που λείπει, και αυτόν που θα εκτελεί τα στημένα, αυτόν που θα κερδίζει φάουλ με ατομικές ενέργειες και θα φορτώνει με κάρτες τους αντίπαλους, και αυτόν ή αυτούς πάνω στους οποίους θα στρέφεται η προσοχή, ώστε να ανοίγονται διάδρομοι για τους παίκτες. Βάσει ταλέντου διάφοροι μπορούν να το κάνουν, μόνο που για να γίνεις ηγέτης δεν αρκεί μόνο το ταλέντο –χρειάζεται και η προσωπικότητα.
Το πακέτο το διαθέτει ο Κατσουράνης, πιστεύω και ο Λάζαρος. Δεν ξέρω αν μπορεί ο Κουίνσι, ελπίζω ότι θα αναλογιστεί το βάρος της ευθύνης ο Ζέκα και δεν θα λυγίσει, αλλά θα προσπαθήσει να το σηκώσει, νομίζω ότι δύσκολα θα κάνει τη διαφορά ο Κλέιτον. Θα έλεγα ότι περιμένω και τον Νίνη, αλλά φοβάμαι πως ύστερα από τόσο μεγάλη απουσία και με ειλημμένη την απόφαση για Ιταλία, δύσκολα θα ρισκάρει να μπει στη φωτιά και να πάρει την ομάδα πάνω του. Ενας απ' αυτούς, τους δύο ή όλους μαζί τους παίκτες που έχουν ταλέντο και προσωπικότητα, που δεν κρύβονται στα δύσκολα, αλλά βγαίνουν μπροστά, καλείται να παρασύρει και τους συμπαίκτες του σε καλύτερο ποδόσφαιρο, που θα φέρει και τα αποτελέσματα, για να μην πάει στράφι μία χρονιά που κύλησε ανέλπιστα καλά.
Κώστας Βαϊμάκης-sday
Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις στον Παναθηναϊκό κάντε like στην σελίδα του Newspao.gr στο Facebook πατώντας εδώ.