Αυτή τη φορά ο Βλάσσης Τσάκας δεν είναι ο "παλιός". Ο... συνεργάτης του Αλ Σαούντ. Δεν "λαλάει" όπως πριν, με την ίδια συχνότητα. Και οι δημόσιες παρουσίες του είναι πιο προσεκτικές. Δεν είναι άλλος άνθρωπος βέβαια αλλά για το συγκεκριμένο "deal" διαρρέει πολύ λιγότερα πράγματα.
Κάνει την... πολιτική του βέβαια, "θολώνει τα νερά" όποτε θέλει για τους δικούς του λόγους, αλλά επί της ουσίας, είναι "σφιχτός". Αυτή η στάση του μου δίνει την εντύπωση ότι το όλο θέμα είναι πιο σοβαρό. Δεν είναι θέμα ρεπορτάζ είναι αίσθηση και απλώς τη μοιράζομαι μαζί σας.
Πάμε τώρα στον Αλ Σαούντ. Ασφαλώς και ήταν μέγα φιάσκο η όλη ιστορία. Δεν το συζητάω καν. Ισως και προσωπικά, κάνοντας την αυτοκριτική μου, να έπρεπε σε κάποιες στιγμές να είμαι πιο συγκρατημένος ως προς το συγκεκριμένο θέμα διότι γνώριζα εξ αρχής ότι η οικογένειά του δεν ήταν σίγουρο πως θα του έδινε τόσα χρήματα να τα επενδύσει στον Παναθηναϊκό.
Ωστόσο, εκτιμώ ότι αυτό δεν είναι το μείζον. Δεν είναι ασήμαντο, αλλά όχι και το μείζον. Ουδείς άλλωστε είχε... δεθεί με τον Αλ Σαούντ, αλλά με την ελπίδα. Η κριτική που του έγινε, σκληρή ή όχι, ήταν έμμεση δεν αφορούσε στον ίδιο τον Αλ Σαούντ, αλλά στον Τσάκα.
Και ο Τσάκας θα κριθεί από τις πράξεις του στη "σούμα", η οποία ακόμα (είτε το θέλουμε είτε όχι) δεν έχει γίνει παρότι πλησιάζει. Ποσώς ενδιαφέρει στην τελική τον κόσμο της ομάδας εάν ο νέος ιδιοκτήτης θα είναι ο Αλ Σαούντ ή ο Αλ... Φαστ Φουντ. Τον ενδιαφέρει να υπάρξει επενδυτής, να βάλει χρήματα στην ομάδα και να προχωρήσει ο Παναθηναϊκός όπως του αρμόζει, δίχως "εφιάλτες" και... προοπτικές πρωτοδικείου.
Εάν ο Τσάκας τα καταφέρει, "μαγκιά" του, όσο "σότο" κι αν έχει ρίξει. Εάν όχι, κακό του κεφαλιού του και αυτών που του επέτρεψαν -με πρώτο απ' όλους τον νυν μεγαλομέτοχο Γιάννη Βαρδινογιάννη- να "παίξει" με τον Παναθηναϊκό. Τόσο απλά.
Κ. Μανωλιουδάκης-οnsports
Κάνει την... πολιτική του βέβαια, "θολώνει τα νερά" όποτε θέλει για τους δικούς του λόγους, αλλά επί της ουσίας, είναι "σφιχτός". Αυτή η στάση του μου δίνει την εντύπωση ότι το όλο θέμα είναι πιο σοβαρό. Δεν είναι θέμα ρεπορτάζ είναι αίσθηση και απλώς τη μοιράζομαι μαζί σας.
Πάμε τώρα στον Αλ Σαούντ. Ασφαλώς και ήταν μέγα φιάσκο η όλη ιστορία. Δεν το συζητάω καν. Ισως και προσωπικά, κάνοντας την αυτοκριτική μου, να έπρεπε σε κάποιες στιγμές να είμαι πιο συγκρατημένος ως προς το συγκεκριμένο θέμα διότι γνώριζα εξ αρχής ότι η οικογένειά του δεν ήταν σίγουρο πως θα του έδινε τόσα χρήματα να τα επενδύσει στον Παναθηναϊκό.
Ωστόσο, εκτιμώ ότι αυτό δεν είναι το μείζον. Δεν είναι ασήμαντο, αλλά όχι και το μείζον. Ουδείς άλλωστε είχε... δεθεί με τον Αλ Σαούντ, αλλά με την ελπίδα. Η κριτική που του έγινε, σκληρή ή όχι, ήταν έμμεση δεν αφορούσε στον ίδιο τον Αλ Σαούντ, αλλά στον Τσάκα.
Και ο Τσάκας θα κριθεί από τις πράξεις του στη "σούμα", η οποία ακόμα (είτε το θέλουμε είτε όχι) δεν έχει γίνει παρότι πλησιάζει. Ποσώς ενδιαφέρει στην τελική τον κόσμο της ομάδας εάν ο νέος ιδιοκτήτης θα είναι ο Αλ Σαούντ ή ο Αλ... Φαστ Φουντ. Τον ενδιαφέρει να υπάρξει επενδυτής, να βάλει χρήματα στην ομάδα και να προχωρήσει ο Παναθηναϊκός όπως του αρμόζει, δίχως "εφιάλτες" και... προοπτικές πρωτοδικείου.
Εάν ο Τσάκας τα καταφέρει, "μαγκιά" του, όσο "σότο" κι αν έχει ρίξει. Εάν όχι, κακό του κεφαλιού του και αυτών που του επέτρεψαν -με πρώτο απ' όλους τον νυν μεγαλομέτοχο Γιάννη Βαρδινογιάννη- να "παίξει" με τον Παναθηναϊκό. Τόσο απλά.
Κ. Μανωλιουδάκης-οnsports
Επιμέλεια: Newspao.gr team
Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις στον Παναθηναϊκό κάντε like στην σελίδα του Newspao.gr στο Facebook πατώντας εδώ.