Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση, αυτό θα ήταν απλά ένας… θάμνος και όχι το δάσος στο οποίο θα πρέπει να επικεντρώσουν την προσοχή τους στον Παναθηναϊκό, με πρώτον τον Ζεσουάλδο Φερέιρα. Τι θα πρέπει λοιπόν να περιλαμβάνει η επόμενη μέρα του 3-1;
1ον: Μία βαθιά ανάλυση της «σφαλιάρας» στο «Κλεάνθης Βικελίδης» προκειμένου να διαπιστωθεί, κατά πόσο οι «πράσινοι» έχουν αρχίσει πλέον να γίνονται «προβλέψιμοι» για τους αντιπάλους τους ή αν θέλετε πιο εύκολα αντιμετωπίσιμοι και 2ον: Μία συνολική «αντίδραση», αρχής γενομένης από την προσεχή Κυριακή και τη δεύτερη συνεχόμενη εκτός έδρας αποστολή τους με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη. Μία «αντίδραση» αποδείξεων…
Το αν ο Παναθηναϊκός άρχισε να κάνει «κοιλιά» έπειτα από ένα σερί πολύ καλών αγώνων στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος είναι κάτι που δεν μπορεί να «αποτυπωθεί» ξεκάθαρα μέσα από ένα ή δύο παιχνίδια. Αλλά είναι φανερό ότι στα δύο τελευταία ματς του πρωταθλήματος με ΟΦΗ και με Άρη υπάρχει «θέμα» με τη συνολική εικόνα των «πρασίνων». Κι αν το τελικό 3-1 επί των Κρητικών «μακίγιαρε» αρκετά το πρόβλημα, η ήττα με… κάτω τα χέρια (έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς) από τους «κιτρινόμαυρους» κατέδειξε αρκετές αδυναμίες που θα πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά τον Φερέιρα.
Καταρχήν το σύστημα χωρίς κλασικό στράικερ, αλλά και το σταθερό σχήμα που έχει εμπιστευτεί ο Πορτογάλος τεχνικός στους τελευταίους πέντε αγώνες (με μοναδική προσθαφαίρεση την είσοδο του Βύντρα αντί του Μαρίνου) ναι μεν έδωσαν μεγαλύτερη ομοιογένεια στους «πράσινους», αλλά πλέον φαίνεται πως αγώνα με τον αγώνα «διαβάζονται» ολοένα και καλύτερα από τους αντιπάλους. Πως;
Με ισχυρό πρέσινγκ στον άξονα κυρίως πάνω στον Κατσουράνη (κάτι που εφάρμοσε λιγότερο ο Αναστόπουλος, αλλά περισσότερο οι Βαλβέρδε και Πρόμπιερζ στα τελευταία τρία ματς), με παίκτη «βδέλλα» πάνω στον Κλέιτον, με κλοιό 2-3 ποδοσφαιριστών γύρω από τον Λέτο και με ντουμπλαρίσματα στα άκρα, πάνω σε Ζέκα και Κουίνσι (κυρίως). Τρικάκια μικρά, αλλά αρκετά για να «βραχυκυκλώσουν» το επιθετικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού, περιορίζοντας τη δυναμική του σε σχέση με αυτό που είδαμε μέχρι το ντέρμπι με την ΑΕΚ.
Το πώς θα «απεγκλωβίσει» τους «πράσινους» από τις συγκεκριμένες «παγίδες» ο Φερέιρα, δίνοντάς τους περισσότερες επιλογές και επιθετικές διεξόδους είναι ένα μεγάλο ζητούμενο για τον Πορτογάλο. Αλλά όχι και το μοναδικό. Ο προπονητής των «πρασίνων» καλείται πρώτα απ' όλα να επαναφέρει τον Λέτο στο δρόμο της… αρετής που τον είχε οδηγήσει στις αρχές της σεζόν και να τον μετατρέψει ξανά σε team player. Σε παίκτη που θα παίζει πρώτα για την ομάδα και μετά για τον εαυτό του.
Διότι είναι ξεκάθαρο ότι στα 2-3 τελευταία ματς, ο Αργεντινός δείχνει σαν να έχασε το… συγκεκριμένο μονοπάτι, βγάζοντας, μεταξύ άλλων, πολλά νεύρα με τους αντιπάλους και τους διαιτητές, τα οποία τον αποσυντονίζουν και τον κάνουν να «χάνεται» από το ματς… Επιπλέον, ο 65χρονος τεχνικός χρειάζεται να ταρακουνήσει λίγο τα… νερά, παρεκκλίνοντας από τη λογική της «μόνιμης» ενδεκάδας. Όχι με ριζοσπαστικές αλλαγές, αλλά με 2-3 κινήσεις προκειμένου να αποφευχθούν πιθανά σημάδια «εφησυχασμού» στους παίκτες, αλλά και λογικές του στυλ «ε, αφού παίζω πάντα δεν χρειάζεται να είμαι και τόσο πολύ στην τσίτα…».
Επίσης, εν όψει και του βεβαρημένου Γενάρη με τα ασταμάτητα παιχνίδια ανά τρεις μέρες (λόγω των εξ' αναβολής αγώνων με Δόξα Δράμας και Λεβαδειακό), θα πρέπει να αρχίσει να δίνει σιγά-σιγά «ανάσες» σε παίκτες που τράβηξαν το μεγαλύτερο… κουπί μέχρι σήμερα στο πρωτάθλημα. Στον Λέτο, στον Κατσουράνη, στον Κουίνσι, στον Κλέιτον (που εδώ και τρία ματς δείχνει «σκασμένος»), στον Σαριέγκι που είναι ξεκάθαρα «θολωμένος», στον Σιμάο.
Οι συνεχείς και σοβαροί τραυματισμοί (Νίνης, Χριστοδουλόπουλος, στην πορεία Ρούντολφ, Τοτσέ, Καραγκούνης) δεν του επέτρεψαν ένα καλύτερο rotation στο πρώτο τρίμηνο της σεζόν, όμως τώρα με τη σταδιακή ενσωμάτωση του «Ρούντι», του Τοτσέ, του «Κάρα» αλλά και του Λάζαρου σε ένα μήνα, θα είναι σε θέση να ξεκουράζει πιο συχνά αρκετό κόσμο και να… προσέχει για να έχει, διότι ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς…
Σε ότι αφορά τώρα την «αντίδραση» που αναφέραμε και πιο πάνω: Αυτό που πρέπει να κατανοήσουν από σήμερα κιόλας στον Παναθηναϊκό είναι ότι και οι ήττες, αλλά και οι κακές εμφανίσεις είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα. Από το 1964 μέχρι σήμερα άλλωστε, ουδείς έκοψε πρώτος το νήμα σε κούρσα τίτλου όντας αήττητος. Κανείς δεν υποστηρίζει ότι ο Παναθηναϊκός λοιπόν είναι «άτρωτος».
Εχει συγκεκριμένες αδυναμίες τις οποίες δουλεύει για να διορθώσει καθημερινά, κι ένα σχετικά μικρό σε λύσεις ρόστερ από το οποίο ο Φερέιρα προσπαθεί να πάρει το 101%. Για να αποδείξει ωστόσο, ότι έχει τις δυνατότητες για να φτάσει στον φετινό τίτλο (κόντρα στα καλοκαιρινά προγνωστικά και κόντρα σε κάθε εμπόδιο που θα του «παρουσιαστεί» μπροστά του), θα πρέπει να είναι έτοιμος για όλα.
Και οφείλει να θυμηθεί ξανά, όλα όσα τον έφεραν αγώνα με τον αγώνα στην κορυφή. Με παίκτες «ταλιμπάν» (στοιχείο που έλειψε στο «Κλεάνθης Βικελίδης»), με διατήρηση της συσπείρωσης και του καλού κλίματος στα αποδυτήρια και με χαρακτήρα νικητή.
Αυτήν ακριβώς την «αντίδραση» οφείλει να δείξει ο Παναθηναϊκός το βράδυ της Κυριακής στη Νέα Σμύρνη, σε ένα από τα κομβικότερα (αν όχι το πλέον κομβικό) παιχνίδια της φετινής σεζόν, που είτε θα τον «απογειώσει» ξανά, είτε θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο τις «ενστάσεις» και τον προβληματισμό…
Κώστας Γουλής-sentragoal
Επιμέλεια: Newspao.gr team
Αν θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις στον Παναθηναϊκό κάντε like στην σελίδα του Newspao.gr στο Facebook πατώντας εδώ.
