Με τι μπορεί να ασχολείται άραγε ο… περίφημος (πλέον) διαιτητής Χρήστος Μήτσιος, ο άνθρωπος που πήγε να τινάξει στον αέρα τον αγώνα Παναθηναϊκού-Εργοτέλη 4-0 επειδή απαιτούσε ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ να κατέβει από την εξέδρα ένα… πανό;
Και τι πανό ε;
«Πολιτικοί λαμόγια, βουλή των βολεμένων θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων»!
Το πανό (με οργή λαού, είναι αλήθεια) ήταν αναρτημένο από την αρχή του αγώνα, αλλά ο Ηπειρώτης διαιτητής το… θυμήθηκε στο 37ο λεπτό και διέκοψε το παιχνίδι προκειμένου να φύγει. Το πανό και η… οργή!
Ήταν σαν να έριξε ένα μεγάλο μπιτόνι με οινόπνευμα στη φωτιά! Σύσσωμος ο κόσμος άρχισε να βρίζει πολιτική και πολιτικούς, δίχως σταματημό και δίχως να κατέβει το πανό ούτε δευτερόλεπτο.
Αυτά που άκουσε ο πρωθυπουργός (και η μητέρα του) αλλά και η βουλή ολόκληρη, δεν περιγράφονται!
Αλλά ο Μήτσιος, όταν κατάλαβε ότι μπορεί να προκαλέσει… λαϊκή εξέγερση, αποφάσισε να συνεχίσει το παιχνίδι, κάνοντας μια τρύπα στο νερό!
Κι όμως… Δεν είναι άνθρωπος του… συστήματος, δεν είναι… φίλος του πρωθυπουργού ή βουλευτών, δεν έχει μπάρμπα στην Κορώνη!
Ο 36χρονος διαιτητής είναι άνθρωπος του μεροκάματου και του μόχθου και μάλιστα σε σκληρές συνθήκες, αφού το επάγγελμά του είναι εξωτερικός φύλακας των φυλακών!
Προφανώς έχει υποστεί σοβαρές περικοπές, προφανώς ζει κι αυτός τον ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ, προφανώς υποφέρει για να βγάλει το μήνα του, προφανώς κολυμπάει στην ανασφάλεια για το μέλλον του.
Προφανώς αντιλαμβάνεται τον στραγγαλισμό που υφίστανται όλοι οι εργαζόμενοι και το πόσο διαλυμένοι είναι όλοι, σε σημείο παραμιλητού!
Δεν τα αντιλαμβάνεται απλώς, τα βιώνει κι ο ίδιος καθημερινά.
Ένας απλός άνθρωπος είναι που λατρεύει τα μακαρόνια με κιμά, είναι ερασιτέχνης ποδηλάτης και κολυμβητής και ονειρεύεται ακόμα να κάνει τρίαθλο και να τρέξει μαραθώνιο.
Αν ονειρεύεται ακόμα δηλαδή, αφού τα πάντα είναι στραγγαλισμένα…
Τι ακριβώς σκέφτηκε λοιπόν, ζητώντας να κατέβει ένα πανό για τη βουλή των βολεμένων;
Ότι έτσι επιβάλλει η αθλητική αξιοπρέπεια και η ευγενής άμιλλα;
Το ξαναλέμε. Ήταν σαν να έριχνε οινόπνευμα στη φωτιά, αφού –έστω τρόπος του λέγειν- το πανό μπορεί και να περνούσε απαρατήρητο. Τώρα ασχολείται μ’ αυτό όλη η Ελλάδα.
Κι αλήθεια, πόσοι ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΟΙ Έλληνες δεν σκέφτονται τον γολγοθά που τους υποχρέωσαν κάποιοι ν’ ανέβουν, καταστρέφοντας τα δικά τους όνειρα και των παιδιών τους;
Ο Μήτσιος τα έκανε… κιμά, που είναι και το αγαπημένο του φαγητό, με τα μακαρόνια.
Βεβαίως υπάρχει και η άλλη άποψη, πάντα σεβαστή φυσικά. Ότι πολιτικά θέματα δεν πρέπει να μεταφέρονται στα γήπεδα.
Συγγνώμη όμως. Το γήπεδο είναι μια μεγάλη «βουλή», με κόσμο που έχει την άποψή του. Εκεί βγάζει και τη θιγμένη του αξιοπρέπεια, αυτοί που κάποιοι του καταχέριασαν δίχως να τον υπολογίζουν καθόλου. Ούτε το σήμερα ούτε το αύριό του…
Τι κατάφερε λοιπόν ο Μήτσιος; Να εξεγείρει και ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους, ακόμα και αυτούς που δεν είχαν εκδηλωθεί.
Γιατί ο κόσμος πραγματικά υποφέρει κι αυτό το κουβαλάει ΚΑΙ στο γήπεδο.
Κι αν στο γήπεδο Καραϊσκάκη ο κόσμος τα έβαλε με τους Γερμανούς (ζητώντας να βάλουν… κάπου το δάνειο!), στο Ολυμπιακό Στάδιο ο κόσμος ξέσπασε εναντίον αυτών που έφεραν τη χώρα σ’ αυτό το σημείο. Το απόλυτο αδιέξοδο δηλαδή και το στραγγάλισμα των τωρινών αλλά και των επερχόμενων γενεών.
Άκομψα; Να συμφωνήσουμε και σ’ αυτό για λόγους οικονομίας.
Αλλά αυτό το στραγγάλισμα που υφίστανται οι πάντες τι είναι; Κομψό;
Οι αντιδράσεις πληθαίνουν όλο και περισσότερο, και όχι μόνο έξω και γύρω από τη Βουλή.
Γιατί πλέον… στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΠΑΛΑ αλλά για όσα συμβαίνουν στις ζωές των ανθρώπων.
Κι όντως βλέπει κανείς έντονες και σοβαρές αντιδράσεις, όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.
Ο Μήτσιος, νεαρός και άπειρος, έψαχνε μέσα στο χαμό το… γράμμα του νόμου, αρνούμενος να δει παραπέρα.
Ίσως κι ο ίδιος, μακριά από την ένταση, καταλάβει ότι το κύμα της οργής είναι μακριά από ένα απλό ποδοσφαιρικό παιχνίδι και δεν μπορεί κάποιος να το… αναχαιτίσει με ολιγόλεπτες διακοπές ενός αγώνα.
Γιατί ως γνωστόν, ένα κύμα πάντα εξαπλώνεται, όπως γίνεται πάντα με ένα ισχυρό τσουνάμι…
Ο νεαρός διαιτητής, φύλακας των φυλακών, θα ξέρει καλά –και λόγω επαγγέλματος- ότι εκείνο που δεν φυλακίζεται ποτέ είναι το πνεύμα και η αντίδρασή του…
Φυσικά τον αντιμετωπίζω με κατανόηση και όχι χλευασμό, με σκεπτικισμό και όχι με πυρά.
Αλλά ακόμα και το γράμμα του νόμου δεν μπορεί να αποκτήσει χαρακτήρα οδοφράγματος…
Μένιος Σακελλαρόπουλος-onsports
Και τι πανό ε;
«Πολιτικοί λαμόγια, βουλή των βολεμένων θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων»!
Το πανό (με οργή λαού, είναι αλήθεια) ήταν αναρτημένο από την αρχή του αγώνα, αλλά ο Ηπειρώτης διαιτητής το… θυμήθηκε στο 37ο λεπτό και διέκοψε το παιχνίδι προκειμένου να φύγει. Το πανό και η… οργή!
Ήταν σαν να έριξε ένα μεγάλο μπιτόνι με οινόπνευμα στη φωτιά! Σύσσωμος ο κόσμος άρχισε να βρίζει πολιτική και πολιτικούς, δίχως σταματημό και δίχως να κατέβει το πανό ούτε δευτερόλεπτο.
Αυτά που άκουσε ο πρωθυπουργός (και η μητέρα του) αλλά και η βουλή ολόκληρη, δεν περιγράφονται!
Αλλά ο Μήτσιος, όταν κατάλαβε ότι μπορεί να προκαλέσει… λαϊκή εξέγερση, αποφάσισε να συνεχίσει το παιχνίδι, κάνοντας μια τρύπα στο νερό!
Κι όμως… Δεν είναι άνθρωπος του… συστήματος, δεν είναι… φίλος του πρωθυπουργού ή βουλευτών, δεν έχει μπάρμπα στην Κορώνη!
Ο 36χρονος διαιτητής είναι άνθρωπος του μεροκάματου και του μόχθου και μάλιστα σε σκληρές συνθήκες, αφού το επάγγελμά του είναι εξωτερικός φύλακας των φυλακών!
Προφανώς έχει υποστεί σοβαρές περικοπές, προφανώς ζει κι αυτός τον ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ, προφανώς υποφέρει για να βγάλει το μήνα του, προφανώς κολυμπάει στην ανασφάλεια για το μέλλον του.
Προφανώς αντιλαμβάνεται τον στραγγαλισμό που υφίστανται όλοι οι εργαζόμενοι και το πόσο διαλυμένοι είναι όλοι, σε σημείο παραμιλητού!
Δεν τα αντιλαμβάνεται απλώς, τα βιώνει κι ο ίδιος καθημερινά.
Ένας απλός άνθρωπος είναι που λατρεύει τα μακαρόνια με κιμά, είναι ερασιτέχνης ποδηλάτης και κολυμβητής και ονειρεύεται ακόμα να κάνει τρίαθλο και να τρέξει μαραθώνιο.
Αν ονειρεύεται ακόμα δηλαδή, αφού τα πάντα είναι στραγγαλισμένα…
Τι ακριβώς σκέφτηκε λοιπόν, ζητώντας να κατέβει ένα πανό για τη βουλή των βολεμένων;
Ότι έτσι επιβάλλει η αθλητική αξιοπρέπεια και η ευγενής άμιλλα;
Το ξαναλέμε. Ήταν σαν να έριχνε οινόπνευμα στη φωτιά, αφού –έστω τρόπος του λέγειν- το πανό μπορεί και να περνούσε απαρατήρητο. Τώρα ασχολείται μ’ αυτό όλη η Ελλάδα.
Κι αλήθεια, πόσοι ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΟΙ Έλληνες δεν σκέφτονται τον γολγοθά που τους υποχρέωσαν κάποιοι ν’ ανέβουν, καταστρέφοντας τα δικά τους όνειρα και των παιδιών τους;
Ο Μήτσιος τα έκανε… κιμά, που είναι και το αγαπημένο του φαγητό, με τα μακαρόνια.
Βεβαίως υπάρχει και η άλλη άποψη, πάντα σεβαστή φυσικά. Ότι πολιτικά θέματα δεν πρέπει να μεταφέρονται στα γήπεδα.
Συγγνώμη όμως. Το γήπεδο είναι μια μεγάλη «βουλή», με κόσμο που έχει την άποψή του. Εκεί βγάζει και τη θιγμένη του αξιοπρέπεια, αυτοί που κάποιοι του καταχέριασαν δίχως να τον υπολογίζουν καθόλου. Ούτε το σήμερα ούτε το αύριό του…
Τι κατάφερε λοιπόν ο Μήτσιος; Να εξεγείρει και ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους, ακόμα και αυτούς που δεν είχαν εκδηλωθεί.
Γιατί ο κόσμος πραγματικά υποφέρει κι αυτό το κουβαλάει ΚΑΙ στο γήπεδο.
Κι αν στο γήπεδο Καραϊσκάκη ο κόσμος τα έβαλε με τους Γερμανούς (ζητώντας να βάλουν… κάπου το δάνειο!), στο Ολυμπιακό Στάδιο ο κόσμος ξέσπασε εναντίον αυτών που έφεραν τη χώρα σ’ αυτό το σημείο. Το απόλυτο αδιέξοδο δηλαδή και το στραγγάλισμα των τωρινών αλλά και των επερχόμενων γενεών.
Άκομψα; Να συμφωνήσουμε και σ’ αυτό για λόγους οικονομίας.
Αλλά αυτό το στραγγάλισμα που υφίστανται οι πάντες τι είναι; Κομψό;
Οι αντιδράσεις πληθαίνουν όλο και περισσότερο, και όχι μόνο έξω και γύρω από τη Βουλή.
Γιατί πλέον… στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΠΑΛΑ αλλά για όσα συμβαίνουν στις ζωές των ανθρώπων.
Κι όντως βλέπει κανείς έντονες και σοβαρές αντιδράσεις, όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.
Ο Μήτσιος, νεαρός και άπειρος, έψαχνε μέσα στο χαμό το… γράμμα του νόμου, αρνούμενος να δει παραπέρα.
Ίσως κι ο ίδιος, μακριά από την ένταση, καταλάβει ότι το κύμα της οργής είναι μακριά από ένα απλό ποδοσφαιρικό παιχνίδι και δεν μπορεί κάποιος να το… αναχαιτίσει με ολιγόλεπτες διακοπές ενός αγώνα.
Γιατί ως γνωστόν, ένα κύμα πάντα εξαπλώνεται, όπως γίνεται πάντα με ένα ισχυρό τσουνάμι…
Ο νεαρός διαιτητής, φύλακας των φυλακών, θα ξέρει καλά –και λόγω επαγγέλματος- ότι εκείνο που δεν φυλακίζεται ποτέ είναι το πνεύμα και η αντίδρασή του…
Φυσικά τον αντιμετωπίζω με κατανόηση και όχι χλευασμό, με σκεπτικισμό και όχι με πυρά.
Αλλά ακόμα και το γράμμα του νόμου δεν μπορεί να αποκτήσει χαρακτήρα οδοφράγματος…
Μένιος Σακελλαρόπουλος-onsports
Επιμέλεια: Newspao.gr team Στηρίξτε το site μας κάνοντας κλικ στις παρακάτω διαφημίσεις κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση.