Έναν βαθμό χρυσάφι, όπως εξελίχθηκε το ματς, πήρε ο Παναθηναϊκός στο Περιστέρι με το «τριφύλλι» να καταθέτει ψυχή και πάθος στον αγωνιστικό χώρο. Όμως σε αυτό που θα ήθελα να σταθώ περισσότερο, επειδή γίνεται πολύ λόγος και θα γίνει και τις επόμενες μέρες, είναι η περίπτωση του Ορέστη Καρνέζη. Το παιδί έχει πάνω του τόση… ατυχία που προσωπικά δεν τον βλέπω να κάνει καριέρα για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Από το τραγικό τέρμα που δέχτηκε πέρσι από την ΑΕΚ στο Κύπελλο και στοίχησε στον Παναθηναϊκό την πρόκριση στο αμέσως επόμενο παιχνίδι που ξεκίνησε στην βασική ενδεκάδα έτυχε η αποβολή του, αφήνοντας το «τριφύλλι» με δέκα παίκτες για ένα ολόκληρο παιχνίδι.
Η αλήθεια είναι και χωρίς να θέλω να τον δικαιολογήσω, πως οποιοσδήποτε άλλος τερματοφύλακας χωρίς εμπειρία στην θέση του θα έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα μόνο και μόνο από ένστικτο. Τερματοφύλακας είναι και έχει μάθει να παίζει με τα χέρια όταν ο αντίπαλος επιθετικός βγαίνει σε θέση τετ α τετ. Δηλαδή τα χέρια … «αυτόματα» πάνε για να αποκρούσουν. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός… Όμως ότι έγινε έγινε το θέμα είναι πως ο ίδιος άνθρωπος δεν λέει να σηκώσει κεφάλι με την μια ατυχία να διαδέχεται την άλλη. Και δεν μιλάμε για ανικανότητα αλλά καθαρά για ατυχία. Σίγουρα όταν τρως μια… κατραπακιά σαν άνθρωπος σηκώνεις κεφάλι όμως αν την δεχτείς και δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες τι κάνεις; Εδώ είναι το ερώτημα. Δεν ξέρω τι θα κάνει ο 27χρονος πορτιέρο όμως αυτό που έχει να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι να στηρίξει τον παίκτη. Όσο γίνεται βέβαια…
Από τον Καρνέζη να περάσουμε στον Καπίνο. Παρακολουθώντας την αναμέτρηση από τα δημοσιογραφικά του Σταδίου του Περιστερίου την ώρα της αποβολής του Καρνέζη πετάγεται ένας συνάδελφος και λέει: «Μην τον φοβάστε τον μικρό. Είναι μεγάλο ταλέντο και έχει μέλλον». Ομολογώ πως μετά το τέλος του αγώνα, όσο και κατά την διάρκεια, κατάλαβα πως είχε απόλυτο δίκαιο. Ο μικρός έχει πολύ μέλλον όμως δεν χρειάζεται τα μυαλά του να πάρουν αέρα. Επειδή από την τηλεόραση δεν μπορείς να δεις ότι από το γήπεδο, εγώ είδα τον 17χρονο σε όλο το ματς να μην σταματά λεπτό να μιλά στους αμυντικούς του και ακόμα και όταν ο Παναθηναϊκός ήταν στην επίθεση δεν έβαζε γλώσσα… μέσα. Για μένα αυτό αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα για έναν τερματοφύλακα ο οποίος θέλει να κάνει καριέρα. Είπαμε όμως. Έχει το μέλλον μπροστά του, πρέπει να κρατήσει χαμηλά το κεφάλι και να δουλεύει συνεχώς.
Τώρα όσον αφορά το ματς, όταν από το 2’ μένεις με δέκα παίκτες μέσα σε μια από τις πιο δύσκολες έδρες του Πρωταθλήματος σίγουρα τα πράγματα είναι δύσκολα. Και γίνονται ακόμα δυσκολότερα όταν βρίσκεσαι πίσω στο σκορ στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Και να μην ξεχνάμε πως ο Παναθηναϊκός όχι μόνο μένει με δέκα παίκτες για όλο το παιχνίδι αλλά στον αγωνιστικό χώρο περνά ένας 17χρονος τερματοφύλακας, ο οποίος κάνει και το ντεμπούτο του στην Σούπερ Λιγκ. Δηλαδή θέλω να πω πως είναι επόμενο να παίζουν και οι αμυντικοί με μεγαλύτερο άγχος αφού δικαιολογημένα δεν μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στον νεαρό λόγω απειρίας. Όμως οι προσωπικότητες που συνεχίζει να διαθέτει ο Παναθηναϊκός μίλησαν και πάλι. Και φυσικά αναφέρομαι στον Σεμπάστιαν Λέτο αφού ο Αργεντινός για τρίτο σερί ματς, σε ισάριθμες αγωνιστικές καταφέρνει να σκοράρει. Και όχι μόνο σκοράρει αλλά χαρίζει και βαθμούς στο «τριφύλλι». Όμως θα πρέπει και ο «Σέμπα» να καταλάβει πως σε ορισμένες φάσεις το παρακάνει….
Από κει και πέρα, δεν μπορώ να παραλείψω την εντυπωσιακή παρουσία του Οβούσου Κουίνσι. Ο Γκανέζος πραγματοποίησε με διαφορά την καλύτερή του εμφάνιση με τον Παναθηναϊκό, στην ουσία του ανήκει το γκολ της ισοφάρισης, ενώ σε δυο τρεις περιπτώσεις έκανε εξαιρετικές επελάσεις από τα αριστερά και δεν μπορούσε να πέσει ούτε όταν οι αντίπαλοί του τραβούσαν φανέλες . Εκτός όμως από τον Κουίνσι θετική εντύπωση αποκόμισα για ακόμα έναν αγώνα από τον Ζέκα. Παιχνίδι με το παιχνίδι ο Πορτογάλος εμφανίζεται καλύτερος και αυτό για το οποίο χαίρομαι να βλέπω σε αυτό το παιδί είναι το ασταμάτητο τρέξιμό του. Ο νεαρός χαφ καταπίνει ατελείωτα χιλιόμετρα μέσα στο παιχνίδι και αν δεν το δει κάποιος μέσα από το γήπεδο δεν μπορεί να το διαπιστώσει. Τρέξιμο, μαρκάρισμα αλλά και σωστή αντίληψη των φάσεων είναι εκείνα που ξεχωρίζω στον Ζέκα και πιστεύω πως θα εξελιχθεί στην καλύτερη καλοκαιρινή μεταγραφή για τον Παναθηναϊκό.
Τέλος, δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στο τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα του «τριφυλλιού», τον Ρούντολφ. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα και την καλύτερη άποψη για τον Ούγγρο όταν αποκτήθηκε όμως αυτή άλλαξε από την μέρα που τον είδα να αγωνίζεται με το εθνόσημο της πατρίδας του. Τα πρώτα σημάδια γραφής, όσο αυτά μπορούν να γίνουν ορατά από μια 30λεπτη συμμετοχή, ήταν ικανοποιητικά και σίγουρα απέδειξε πως μπορεί να δώσει σημαντικές λύσεις στον Παναθηναϊκό. Σίγουρα περισσότερες από τον Τοτσέ. Κλείνοντας, για να κάνω μια συνολική αποτίμηση πιστεύω πως αυτός ο Παναθηναϊκός μπορεί να πετύχει πολλά μέσα στην σεζόν ειδικά εφόσον φτιάξουν τα διοικητικά. Όμως επειδή το τελευταίο το βρίσκω δύσκολο ας μην έχουμε και υπερβολικές απαιτήσεις. Οι ποδοσφαιριστές του Ζεσουάλδο Φερέιρα οφείλουν να παραμείνουν ενωμένοι και να δείχνουν το ίδιο πάθος και την ίδια θέληση σε κάθε ματς όπως και στο Περιστέρι και τότε σίγουρα δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Ή σχεδόν τίποτα…
Π. Παπανικολάου
Επιμέλεια: Newspao.gr team
Αν σας αρέσει η δουλειά μας και θέλετε να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί σας ακόμη πιο δυναμικά, κάντε κλικ σε μια διαφήμιση από κάτω!
